Jahtu

Jahtu (niderl. jacht, tulluh verbilöis (jagen) – ajua iäre, mennä peräh) – enziaijois oldih kebjiet. Jahtu (terväh siirdyi) ravei, kuduas oli yksi libo enämbi kajuuttua vedi erähii persounoi, sinne kunne oli mietitty.

Nygöaigaine tiijustus – jahtu, kudai pädöy sportkilboih, turistumatkoih libo huogavundumatkah.

Jahtoih ei päijä reisovoit laivat-venehet kuduat vietäh joukkoloin rahvahii, niidy vie sanotah komerčeskoikse matkoikse. Jahtoil ei ole paikkoi, kus vois vesselästi vediä aigua da huogavuo.

Eroitetah jahtoi

• Sovitundua myö: sportivnoit ( kilboih näh) da kruiznoit
• Privodoi myö: puarusoinke, puarusoinke da motoroinke, vaiku motoranke.

Enzimäzet mainitukset puarussusportivnoloih jahtoih näh oldih XVII sadavuozil. Enimät nygyaigazet puarusnoit jahtat päitäh turistumatkoih näh, niih on ližätty abumotor (rippujumotor), ku suas parembi manevriruija portas da siirdyö vetty myö, konzu ei ole tuuldu. Puarusnoit jahtat motoroittah päijäh vaiku sportkilboih näh.