Granhòs

Dauzat e Rostaing donan la medisha origina que per Granhòu (Dordonha) : lo latin graneolum, « granèir » ^[1]. Bénédicte Boyrie-Fénié constata que las fòrmas ancianas, en latin, Grinolio (Bernardus de ~), en 1299, Grinolum, en 1307-1317, e la prononciacion actuala s'opausan a aquera interpretacion. Dona la preferéncia au nom de persona Granius, associat au sufixe aquitanic -òtze. La fòrma oficiala patiré de l'analogia dab l'omonime perigòrd (en francés, lo nom es lo medish : Grignols) ^[2].

Adara, cau har quauques remarcas :

• la prumèira atestacion en gri- deu vilatge de Granhòu (Dordonha) es leugèirament posteriora a l'atestacion Grinolio (Bernardus de ~);
• si las fòrmas ancianas son en contradiccion dab graneolum, qui donaré *Granhòu, ec son enqüèra mèi dab Granius + -òtze e dab la prononciacion modèrna;
• encara pus important, Bénédicte Boyrie-Fénié sembla ignorar totalament l'existéncia deu vilatge e parròpia de Flaujac, talament près de Granhòs que ha adara partida de son aglomeracion.

Flaujac deu derivar com los autes vilatges d'aqueth nom de Flavius + acum. Seré donc ua formacion antica, tot com Granius + -òtze. Com imaginar que dus vilatges, a 300 m de distància, agossen poscut co-existir atau pendent 20 sègles ? Un deus dus auré absorbit l'aute, mèi que mèi a las epòcas de depression demografica e lo quite sovenir se'n seré perdut. Com Granhòs èra pas parròpia, la conclusion s'impausa : un vilatge antic dab lo sufixe -òtze a jamèi existit a Granhòs. Justament, Bénédicte Boyrie-Fénié nòta, en citant Gerhard Rohlfs, que la frequéncia maximala deus noms en -òs es en Vasadés. Lo nom de la vila auré coneishut l'influéncia analogica deus noms en -òs, o tot simplament *Granhòus, per erosion fonetica, auré menat a Granhòs.

Justament, sembla ben que Granhòs sia ua aglomeracion creada a l'Edat Modèrna (principalament) a costat de son castèth e desvolopada gràcias a la construccion deu camin gran Vasats-Castèlgelós, actuau RD 655 ^[3] e non pas un vilatge aquitanic. Èra dejà l'opinion d'O'Reilly ^[4]. Au mens una atestacion anciana es pas la d'un vilatge, mès la d'una persona. Lo nom de Granhòus seré lo nom de la familha nòbla propietària deu castèth. La realitat medievala en occitan deu nom que las atestacions latinas Grinolio e Grinolium temptavan de representar es enqüèra a determinar (mès perqué pas *Grinòlh o *Grinolh ?). L'origina d'aqueth nom demòra a explicar (en relacion dab grinon, grenon, guinhon , « mostacha » ?).

Lo nom de Flaujac ven d'un nom d'òme latin, Flavius dab lo sufixe acum ^[5], latinizacion d'un sufixe celtic *ako-. Flaujac èra donc una granda propietat gallo-romana qu'avè per mèste Flavius.

A l'origina, lo nom de Flavius (de flavus, « jaune, gròc »), èra donat a una persona peublonda.

La particularitat de Granhòus es d'amassar sheis ancianas parròpias :

• Flaujac (Granhòs)
• Ausac
• Campin
• Campòt, on es entarrat l'autor gascon Francés Labòrda
• Sadirac
• Sent Lobèrt de l'Otranja

Flaujac es lo nom d'un vilatge situat au bòrn de l'aglomeracion actuala de Granhòs. Granhòs es probablament ua aglomeracion creada a l'Edat Modèrna (principalament) en prolongament de l'alèia de son castèth e desvolopada gràcias a fèiras e mercats sus son feriau (l'administracion reiala autoriza las fèiras deu 17 de genèir e deu 25 de novembre e un mercat cada dimècres) e a la construccion deu camin gran Vasats - Castèlgelós, actuau RD 655 ^[6]. Mès Granhòs èra pas parròpia : la parròpia èra Sent Pèir de Flaujac.

A la Revolucion, las parròpias Sent Pèir de Flaujac (dont Granhòs dependé), Sent Martin de Glairós ([glej'rus]) e son annèxa, Sent Miquèu de Campinh, Sent Joan d'Ausac e son annèxa, Sent Andriu de La Cotura, Saint-Christophe (nom francés) de Romestanh, Nòsta Dòna de Sadirac e son annèxa, Saint-Sylvestre (en francés), Sent Martin de Monclaris (nom francés), Saint-Jean du Mazerol (en francés) formè la comuna de Granhòs. En 1851, la comuna de Granhòs ho desmembrada de sa seccion de Glairós per formar ua partida de la comuna de Sigalens ^[7].

• Granhòs èra canton dinc a la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015; es adara deu canton deu Sud-Gironda.

• Comunas de Gironda

1. ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 333
2. ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 162
3. ↑ https://web.archive.org/web/20160707073450/http://grignols.fr/z/site.php?act=1_1
4. ↑ Abbé Patrice-John O'Reilly, Essai sur l'histoire de la ville et de l'arrondissement de Bazas, 1840, p. 365 https://books.google.fr/books?id=vF1HAAAAYAAJ&dq=&as_brr=3&hl=fr&pg=PA352&redir_esc=y#v=onepage&q=&f=false
5. ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 290, citat per los autes Flaujacs
6. ↑ https://web.archive.org/web/20160707073450/http://grignols.fr/z/site.php?act=1_1
7. ↑ Historique des communes, p. 24, sur GAEL (Gironde Archives en ligne) des Archives départementales de la Gironde

•   Portau de Gasconha