Èva

Segon la Genèsi, Èva (en ebrieu חַוָּה Hawwah e en arabi حواء Hawwa) foguèt la primièra femna e atal es vista dins lo judaïsme, lo cristianisme, l'islam e d'autras religions.

Segon la Bíblia, Dieu creèt l'òme, Adam, e lo placèt dins lo Jardin de l'Edèn, ont viviá feliç e aviá de se preocupar de res. Lèu, pasmens, comencèt de se sentir sol e preguèt per aver de companhiá. Alara, Dieu lo liurèt a un sòm prigond, li arrenquèt una costèla e creèt una femna. Al despert, Adam foguèt fòrça alègre e la nomenèt Èva, que significa «vivent».

Satan, un àngel expulsat del cèl per Dieu jos forma de sèrp enganèt Èva e convenciguèt Adam de manjar lo fruch de l'arbre proïbit.

Alara foguèron expulsats del Jardin de l'Edèn e condemnats a sofrir de malautiás, dolors, patir per ganhar lo manjar e a vielhir e morir. E mai, Dieu condemnèt totas las femnas a patir pendent la grossessa, patir de dolors e se sentir atiradas pels òmes fins a qu'aqueles las dominen.

Segon la Genèsi, amb Adam aguèron:

• Caín
• Abèl
• Sèt.

Lo Libre dels Jubilèus (sègle II aC) dona los noms de doas filhas d'Adam e Èva:

• Azura, futura esposa de Sèt
• Avan, companha de Caín e li donèt de filhs

Èva es mencionada dins l'Alcoran. Son nom es pas donat, mas es designada coma essent l'esposa d'Adam. .

Dins l'Alcoran, Èva es pas responsabla de l'expulsion del Jardin de l'Edèn. Satan (la Sèrp segon la Genèsi) convinquèt a l'encòp Èva e Adam de manjar lo fruch de la coneissença. Tanpauc foguèt pas creada a partir d'una costèla d'Adam.

Dins los sègles, de viatjaires mencionan la preséncia d'una « tomba d'Èva » a Djeddah. Lo site arqueologic foguèt tampat en 1975 per las autoritats per prevenir que lo luòc venga un site de preguièra.

Aquela istòria pòt aver mai d'unas interpretacions segon la lectura que se fa de la Genèsi es un libre format a partir del jonhent de divèrses fonts e pòt cambiar fòrça d'un passatge a un autre:

Pendent lo sègles s'utilizèt lo fach qu'Èva nasquèt d'una costèla d'Adam coma un argument per justificar la supremacia mascle, atal volguda per Dieu e doncas de criticar pas las estructuras patriarcalas. Pasmens una autra lectura se basa justament qu'Èva nasquèt d'un èsser uman, amb una Arma, en comparason a Adam sorguèt de la fanga, per dire qu'Èva seriá pus pròcha de Dieu, de la meteissa mena que Maria, maire de Jesús.

Un autre punt controversiat es lo ròtle d'Èva coma la temptatritz (e en consequéncias, font de tot lo mal perque causèt l'expulsion del Paradís) o coma amant la coneissença, que fa lo tèst del fruch malgrat lo tabó per esprovar lo ben e lo mal. Es a dire, renonciar a l'immortalitat per accedir al saber. De fach, dins l'Islam la sèrp tempta los dos e pas sonque Èva.

Èva foguèt enganada per la sèrp e pel catolicisme atal s'explica lo pecat original, que se deu lavar pel baptisme. Se tota l'umanitat descend d'Èva e perque pequèt, totes eretam d'aquela falta morala. Es un simbòl de l'imperfeccion umana, que lo sagrament neteja.

Aquela doctrina es negada per divèrsas Glèisas e grops religioses, que sostenon que se pòdon pas transmetre los pecats de paires a filhs.

• 
  Mosaïca d'Èva dins la Glèisa de Dormicion, Jerusalèm
• 
  Creacion d'Èva a partir d'una costèla d'Adam
• 
  Èva a Autun, Musèu Rolin, Gislebertus
• 
  Èva e la sèrp dins la Biblia Pauperum
• 
  Creacion d'Èva al plafon de la Capèla Sixtina, Michelangelo
• 
  Adam, Èva e la sèrp representada coma una femna a la Catedrala de Nòstra Dòna de París
• 
  Creacion d'Èva dins la catedrala d'Orvieto, Itàlia
• 
  Èva, Hubert van Eyck 1426-1432
• 
  Èva e la sèrp segon Jean Agélou (1878-1921); anciana fotografia artistica
• 
  Èva e Adam segon Ludwig Krug, Nuremberg 1514
• 
  Èva aprèp la casuda, Alexandre Cabanel
• 
  Èva sus una frèsca de la Glèsia de St. Jakob a Wasserburg am Inn, Alemanha

• Genèsi
• Adam
• Pandora

• (fr)Jean-Marc Rouvière, Adam ou l’innocence en personne