måle

Frå norrønt mæla.

• måla (a-infinitiv)
• mæla/mæle

måle (notid måler, fortid målte, perfektum partisipp målt, st-form målast, notidspartisipp målande, bydeform mål)

1. å finne storleik, lengd eller anna mål med målereiskap
2. å ha ein viss storleik

• (finne storleik): avpasse, avlese, berekne
• (overført: granske): vurdere

Frå norrønt mála, frå mellomlågtysk malen.

• måla (a-infinitiv)

måle (notid målar, fortid måla, perfektum partisipp måla, st-form målast, notidspartisipp målande, bydeform mål/måle)

1. å dekkje noko med måling
2. å lage målestykke
3. å framstille, skildre, uttrykkje

• (dekkje med maling): beise, pensle

• «måle» i Nynorskordboka.