verflauwen

• Geluid:  verflauwen    (hulp, bestand)

• ver·flau·wen

• afgeleid van flauw met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en

verflauwen ^[1]

1. minder scherp maken met name van bochten in de weg
2. zwakker worden, krachteloos orden, minder levendig worden

   • ,,Wij zien er dit jaar vanaf. De discussie is wat aan het verflauwen, iedereen blijft bij zijn eigen standpunten. En Dokkum is voor veel mensen ook gewoon twee uur rijden, hé.”^[2] 
   • Een loopbaan van twintig jaar komt niet voor in de moderne motorsport. Coureurs staan op jonge leeftijd aan de top. Als na hun 30ste de reflexen verflauwen, haken ze af. Niet Valentino Rossi. Hij, begonnen als 16-jarige, valt nog altijd op door zijn scherpe rijstijl.^[3] 

• [1] vervlakken
• [2] kwijnen, uitwoeden, verslappen, vertragen, afnemen, tanen, bekoelen, verwateren

• Het woord verflauwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verflauwen" herkend door: