varen

• Geluid:  varen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvarə(n) / (2 lettergrepen)

• va·ren

• [A] erfwoord, via Middelnederlands varen van Oudnederlands faran, in de betekenis van ‘over water gaan (in of van een vaartuig)’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^[1][2][3]

• [B] via Middelnederlands varen "vrezen" van Oudnederlands fêrron "verbazen", cognaat met Engels  fear ww  ^[4][5]
• [C] via Middelnederlands varen van Oudnederlands farn ^[6][7]

[A] varen

1. (scheepvaart) zich in een vaartuig voortbewegen

   • Het schip vaart de haven uit. 

   ▸ Was hun koning, Willem de Veroveraar, niet tijdens een geweldige storm, dankzij de heilige Nicolaas, veilig van Normandië naar Engeland gevaren? Want Nicolaas was in staat de wind en de onstuimige kracht der golven te doen bedaren!^[8]

2. (verouderd), (Vlaanderen, Limburg) zich voortbewegen

   • Hij voer ten hemel. 
   • Jan, Jan, Dubbele Jan, waar zijde gij heen gevaren?^[9] 

3. (verouderd) gezegd van iemands gesteldheid in het algemeen

   • Hoe vaart gij nu, mijn kind?^[10] 

4. (Limburg) autorijden^[11]

•  
  1. De S/V Rembrandt van Rijn vaart door de Disco-baai in Groenland.
•  
  1. Reddingswerkers varen in een rubberboot door overstroomde straten.

• Als verleden tijd van varen in de betekenis "voortbewegen (over water)" is vaarde in het Middelnederlands al aangetroffen, maar voer is altijd meer gangbaar geweest^[12]. Van Dale's Groot Woordenboek van de Nederlandse Taal^[13] en het Groene Boekje^[14] vermelden alleen voer, maar andere bronnen als de Algemene Nederlandse Spraakkunst ^[15], de Nederlandse Taalunie ^[16] en Onze Taal^[17] geven aan dat vaarde soms ook voorkomt.
• Betekenis 1 heeft zich als gevolg van semantische verenging ontwikkeld uit de oudere betekenis 2 en is thans de hoofdbetekenis.

• ervan, raven

[B] varen

1. (verouderd), onpersoonlijk onwennig voorkomen, niet meevallen

   • Het vaarde hem al te zeer; de eerste, dikke waterstraal uit de bronne was uitgeloopen, en weinig versch water uit den schoot der aarde kwam toe om haar te voeden.^[18] 

[C] de varen v / m

1. (plantkunde) Pteridophyta   een sporenplant

   • De grond in het bos was bedekt met prachtige varens. 

•  
  Varens in een botanische tuin
•  
  Onder het blad van deze varen zijn de sporen zichtbaar

• Het woord varen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "varen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• va·ren

varen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van vare

• varen in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog   op website:ordnet.dk