dille

• Geluid:  dille    (hulp, bestand)

• dil·le

• In de betekenis van ‘plantengeslacht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1225 ^[1]

de dille v / m

1. (plantkunde) een plant Anethum graveolens   uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae  )
   (wikidata: dille  )
2. (kruid) de bladeren van Anethum graveolens  , vers en gedroogd, die gebruikt worden als kruid
   (wikidata: dille  )

•  
  Dille in de tuin
•  
  Bloeiende dille
•  
  Dillezaadjes

dillezaad

• Het woord dille staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dille" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈdilə/

• dil·le

• Werkwoord: Afkomstig uit het Noors dialect, verwant met dalle
• Zelfstandig naamwoord: Verkorting van het Noorse zelfstandige naamwoord delirium.

dille

1. overgankelijk onzin verkondigen
2. overgankelijk gek doen

• tulle
• tøyse

dille m / v

1. (afkorting), (verkorting), (medisch) ijlkoorts
2. ijver, manie, rage

• [1]: delirium
• [2]: iver
• [2]: mani

• [2]: bildille
• [2]: forballdille
• [2]: hestedille

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈdilə/

• dil·le

• Werkwoord: Verwant met dalle
• Zelfstandig naamwoord: Verkorting van het Nynorske zelfstandige naamwoord delirium.

dille

1. overgankelijk sukkelen
2. overgankelijk beven, trillen
3. overgankelijk zich langzaam verplaatsen
4. overgankelijk onzin verkondigen
5. overgankelijk gek doen

• [1]: dilte
• [1]: småspringe
• [2]: skjelve
• [2-3]: riste
• [3]: lee (på)
• [4-5]: tulle
• [4-5]: tøyse

dille

1. gebiedende wijs van dilla

• dill
• dilla

dille

1. gebiedende wijs van dille

• dill
• dilla

dille v

1. (afkorting), (verkorting), (medisch) ijlkoorts
2. ijver, manie, rage

• [1]: delirium
• [1]: drikkegalskap
• [2]: iver
• [2]: mani
• [2]: oppgløding

• [2]: bildille
• [2]: forballdille
• [2]: hestedille