behoren

• Geluid:  behoren    (hulp, bestand)

• be·ho·ren

• In de betekenis van ‘toebehoren, nodig zijn, passen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1]
• afgeleid van horen met het voorvoegsel be- ^[2]

behoren

1. absoluut ~ bij een eenheid vormen met of een onderdeel uitmaken van.

   • Vroeger behoorde Indonesië bij Nederland. `

2. ~ tot deel uitmaken van

   • Vroeger behoorde Indonesië tot Nederland 

3. absoluut ~ te onderdeel uitmaken van wat gebruikelijk is of tot de fatsoensnormen gerekend wordt, dienen, horen

   • Dit behoort met een stemming gepaard te gaan. 

• behoren bij
• behoren tot:deel uit maken van
• behoren aan: is in het bezit van

• Dit huis behoort aan de directeur van de fabriek. 

• aanbehoren, bijbehoren, bijeenbehoren, thuisbehoren, toebehoren

• behoorlijk, onbehoorlijk

behoren tot

1. onderdeel zijn van

   • Vies sanitair en vieze toiletten behoren tot de grootste ergernissen van Nederlandse werknemers. 
   • Maar ze wilde haar niet zo typeren, daarvoor was ze gewoonweg een te aardig mens. ‘Koffie? ’ Uit de manier waarop Heleen dit vroeg, kon ze opmaken dat de avondmaaltijd reeds tot een gepasseerd station behoorde. ^[3] 

• toebehoren

• Het woord behoren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "behoren" herkend door: