[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Circuit de Monaco

stratencircuit in Monaco

Circuit de Monaco is een stratencircuit gelegen in de straten van Monte Carlo en La Condamine rond de haven van het prinsdom Monaco. Het circuit wordt in mei gebruikt voor -onder andere- de Formule 1 Grand Prix van Monaco en de Formule E. Ook worden er veel opstapklassen naar de Formule 1 gereden, zoals de Formule 2. Het wordt gewoonlijk aangeduid als "Monte Carlo", omdat er grotendeels door de wijk Monte Carlo heen wordt gereden.

Circuit de Monaco
Circuit de Monaco
Locatie Vlag van Monaco Monte Carlo
Tijdzone GMT +1
Geopend 1929
Evenementen Formule 1
Formule 2
Eurocup Formule Renault 2.0
Porsche Supercup
Formule E
Lengte 3,337 km
Bochten 19
Snelste ronde 1:12.909
(Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Hamilton (F1), Mercedes, 2021)
Portaal  Portaalicoon   Autosport
Het huidige circuit met de omliggende straten
De haarspeldbocht (bocht 6)
Nouvelle Chicane (bocht 10/11) zichtbaar in de verte

Geschiedenis

bewerken

Het idee voor een Grand Prix-race in de straten van Monaco kwam van Anthony Noghès, de voorzitter van de Automobile Club de Monaco, en goede vriend van de regerende familie Grimaldi.[1] De openingsrace werd gehouden in 1929 en werd gewonnen door William Grover-Williams in een Bugatti.

Kenmerken

bewerken

De race wordt gehouden op een stratencircuit en dat betekent in het geval van Monaco smalle wegen, krappe bochten, weinig ruimte voor inhalen, en echt snelheid maken is ook niet mogelijk. Het circuit is eigenlijk niet meer geschikt voor Formule 1-auto's. Er is namelijk geen ruimte voor grindbakken of andere veiligheidsmaatregelen die op de overige Formule 1-circuits wel aanwezig zijn. Door de geschiedenis en het spektakel van het evenement blijft het jaarlijks (in de maand mei) terugkomen.

In de jachthaven worden grote tribunes opgebouwd. Het opzetten van het circuit duurt 6 weken, het afbreken ervan 3 weken.

De route

bewerken

Het circuit is 3,34 km lang. Doordat het 78 keer doorlopen moet worden, wordt in totaal 260,52 km afgelegd. Monaco is het enige circuit in de Formule 1 waarop niet de standaard minimale afstand van 305 kilometer wordt afgelegd. Dit is omdat het circuit door alle bochten dermate langzaam is dat deze afstand niet binnen de maximale twee uur raceduur afgelegd kan worden. De route start op de Boulevard Albert I. Dit is een recht stuk weg waar ingehaald kan worden.

  • 1 Sainte Devote, hier gaat de route rechtsaf over de Avenue d'Ostende. De bocht is vernoemd naar de patroonheilige van Monaco en de gelijknamige wijk van Monaco waar het circuit aan raakt, alwaar ook de Église Sainte-Dévote staat.
  • 2 Beau Rivage, hier gaat de route naar het hoger gelegen Monte Carlo.
  • 3 Massenet, in een lange en hobbelige linkse bocht wordt het Hotel de Paris gepasseerd. De route gaat over de Avenue de Monte Carlo, rechts wordt het casino gepasseerd en de Place du Casino overgestoken.
  • 4 Casino, hier gaat de route rechtsaf en verder over de Avenue des Spélugues.
  • 5 Mirabeau Haute, hier gaat de route weer scherp rechtsaf naar beneden naar het Grand hotel.
  • 6 Grand Hotel Hairpin, hier volgt een haarspeldbocht naar links, de langzaamste bocht van de huidige Formule 1-kalender.
  • 7 Mirabeau Bas, een scherpe bocht naar rechts, onder de Boulevard du Larvotto door.
  • 8 Portier, weer naar rechts. Over de Boulevard Louis II, naar de tunnel.
  • 9 Tunnel, dit is de tunnel onder het hotel en het congrescentrum. In deze lange rechtse bocht behalen de Formule 1 auto’s de hoogste snelheid van net geen 300 km/uur.
  • 10/11 Nouvelle Chicane, deze bochtencombinatie brengt de auto’s bij de jachthaven. Er wordt hard geremd in een afdaling net voor het ingaan van de chicane.
  • 12 Tabac, linksaf langs de Albert I kade.
  • 13/14 Louis Chiron, de chicane net voor het zwembad. De bocht is vernoemd naar Louis Chiron, een Monagaskische autocoureur, en tevens de oudste persoon die ooit aan de GP van Monaco heeft meegedaan. De laatste keer was hij 58 jaar oud.
  • 15/16 Piscine, een scherpe S-bocht na het zwembad.
  • 17 Rascasse, een bocht om het restaurant La Rascasse heen. De route loopt hierna een klein stukje langs de heuvel van Monaco-Ville, hier ligt ook de ingang van de pitlane.
  • 18/19 Anthony Noghes, de bocht is vernoemd naar de grondlegger van de Grand Prix van Monaco.

Formule 1

bewerken

Monaco is een van de Grand Prix die al sinds het ontstaan van het wereldkampioenschap Formule 1 op de kalender staat. Het is van oudsher een van de beroemdste van alle Formule 1 Grand Prix-circuits. Door de vele bochten kan niet echt snelheid gemaakt worden (behalve in de tunnel). Monaco geldt nog steeds als een van de populairste races om gewonnen te hebben, net als andere legendarische races zoals die op Monza (Italië) en Spa-Francorchamps (België).

Winnaars

bewerken
Uitslagen Grand Prix van Monaco (Monaco)
Jaar Coureur Constructeurs Verslag
2024 Vlag van Monaco  Charles Leclerc Ferrari Verslag
2023 Vlag van Nederland  Max Verstappen Red Bull Racing Verslag
2022 Vlag van Mexico  Sergio Pérez Red Bull Racing Verslag
2021 Vlag van Nederland  Max Verstappen Red Bull Racing Verslag
2020 Grand Prix afgelast vanwege de coronapandemie
2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Lewis Hamilton Mercedes GP Verslag
2018 Vlag van Australië  Daniel Ricciardo Red Bull Racing Verslag
2017 Vlag van Duitsland  Sebastian Vettel Ferrari Verslag
2016 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Lewis Hamilton Mercedes GP Verslag
2015 Vlag van Duitsland  Nico Rosberg Mercedes GP Verslag
2014 Vlag van Duitsland  Nico Rosberg Mercedes GP Verslag
2013 Vlag van Duitsland  Nico Rosberg Mercedes GP Verslag
2012 Vlag van Australië  Mark Webber Red Bull Racing Verslag
2011 Vlag van Duitsland  Sebastian Vettel Red Bull Racing Verslag
2010 Vlag van Australië  Mark Webber Red Bull Racing Verslag
2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jenson Button Brawn GP Verslag
2008 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Lewis Hamilton McLaren Verslag
2007 Vlag van Spanje  Fernando Alonso McLaren Verslag
2006 Vlag van Spanje  Fernando Alonso Renault Verslag
2005 Vlag van Finland  Kimi Räikkönen McLaren Verslag
2004 Vlag van Italië  Jarno Trulli Renault Verslag
2003 Vlag van Colombia  Juan Pablo Montoya Williams Verslag
2002 Vlag van Verenigd Koninkrijk  David Coulthard McLaren Verslag
2001 Vlag van Duitsland  Michael Schumacher Ferrari Verslag
2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk  David Coulthard McLaren Verslag
1999 Vlag van Duitsland  Michael Schumacher Ferrari Verslag
1998 Vlag van Finland  Mika Häkkinen McLaren Verslag
1997 Vlag van Duitsland  Michael Schumacher Ferrari Verslag
1996 Vlag van Frankrijk  Olivier Panis Ligier-Mugen-Honda Verslag
1995 Vlag van Duitsland  Michael Schumacher Benetton-Renault Verslag
1994 Vlag van Duitsland  Michael Schumacher Benetton-Ford Verslag
1993 Vlag van Brazilië  Ayrton Senna McLaren-Ford Verslag
1992 Vlag van Brazilië  Ayrton Senna McLaren-Honda Verslag
1991 Vlag van Brazilië  Ayrton Senna McLaren-Honda Verslag
1990 Vlag van Brazilië  Ayrton Senna McLaren-Honda Verslag
1989 Vlag van Brazilië  Ayrton Senna McLaren-Honda Verslag
1988 Vlag van Frankrijk  Alain Prost McLaren-Honda Verslag
1987 Vlag van Brazilië  Ayrton Senna Lotus-Honda Verslag
1986 Vlag van Frankrijk  Alain Prost McLaren-TAG Verslag
1985 Vlag van Frankrijk  Alain Prost McLaren-TAG Verslag
1984 Vlag van Frankrijk  Alain Prost McLaren-TAG Verslag
1983 Vlag van Finland  Keke Rosberg Williams-Ford Verslag
1982 Vlag van Italië  Riccardo Patrese Brabham-Ford Verslag
1981 Vlag van Canada  Gilles Villeneuve Ferrari Verslag
1980 Vlag van Argentinië  Carlos Reutemann Williams-Ford Verslag
1979   Jody Scheckter Ferrari Verslag
1978 Vlag van Frankrijk  Patrick Depailler Tyrrell-Ford Verslag
1977   Jody Scheckter Wolf-Ford Verslag
1976 Vlag van Oostenrijk  Niki Lauda Ferrari Verslag
1975 Vlag van Oostenrijk  Niki Lauda Ferrari Verslag
1974 Vlag van Zweden  Ronnie Peterson Lotus-Ford Verslag
1973 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jackie Stewart Tyrrell-Ford Verslag
1972 Vlag van Frankrijk  Jean-Pierre Beltoise BRM Verslag
1971 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jackie Stewart Tyrrell-Ford Verslag
1970 Vlag van Oostenrijk  Jochen Rindt Lotus-Ford Verslag
1969 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Graham Hill Lotus-Ford Verslag
1968 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Graham Hill Lotus-Ford Verslag
1967 Vlag van Nieuw-Zeeland  Denny Hulme Brabham-Repco Verslag
1966 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jackie Stewart BRM Verslag
1965 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Graham Hill BRM Verslag
1964 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Graham Hill BRM Verslag
1963 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Graham Hill BRM Verslag
1962 Vlag van Nieuw-Zeeland  Bruce McLaren Cooper-Climax Verslag
1961 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Stirling Moss Lotus-Climax Verslag
1960 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Stirling Moss Lotus-Climax Verslag
1959 Vlag van Australië  Jack Brabham Cooper-Climax Verslag
1958 Vlag van Frankrijk  Maurice Trintignant Cooper-Climax Verslag
1957 Vlag van Argentinië  Juan Manuel Fangio Maserati Verslag
1956 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Stirling Moss Maserati Verslag
1955 Vlag van Frankrijk  Maurice Trintignant Ferrari Verslag
1950 Vlag van Argentinië  Juan Manuel Fangio Alfa Romeo Verslag

Fatale ongevallen door crashes

bewerken
Zie de categorie Circuit de Monaco van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.