Uridine

Uridine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van uridine
Algemeen
Molecuul­formule	C9H12N2O6
IUPAC-naam	1-[(2R,3R,4S,5R)-3,4-dihydroxy-5-(hydroxymethyl)oxolan-2-yl]pyrimidine-2,4-dion
Andere namen	1-β-D-ribofuranosyl-uracil
Molmassa	244,20138 g/mol
SMILES	C1=CN(C(=O)NC1=O)C2C(C(C(O2)CO)O)O
InChI	1S/C9H12N2O6/c12-3-4-6(14)7(15)8(17-4)11-2-1-5(13)10-9(11)16/h1-2,4,6-8,12,14-15H,3H2,(H,10,13,16)/t4-,6-,7-,8-/m1/s1
CAS-nummer	58-96-8
EG-nummer	200-407-5
PubChem	6029
Wikidata	Q422573
LD50 (muizen)	(intraperitoneaal) 4335 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	kleurloos
Smeltpunt	165–168 °C
Goed oplosbaar in	water
Onoplosbaar in	di-ethylether
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Uridine is een ribonucleoside die is opgebouwd uit uracil en ribose (een pentose). Het maakt deel uit van het monomeer uridinemonofosfaat, waaruit RNA is opgebouwd. De binding tussen uracil en ribose wordt een β-N₁-glycosidische binding genoemd.

Wanneer uracil vastzit aan desoxyribose in plaats van ribose, wordt het geheel desoxyuridine genoemd.

Uridine wordt opgenomen door voeding die RNA bevat. Voedselbronnen die uridine bevatten zijn onder andere:

• Tomaten (0,5 tot 1 gram uridine per kilogram drooggewicht)
• Brouwersgist
• Bier
• Broccoli
• Orgaanvlees, zoals de lever en de alvleesklier