Rolf Schock-prijs
De Rolf Schock-prijzen werden ingesteld en begiftigd uit de nalatenschap van de filosoof en kunstenaar Rolf Schock (1933-1986). De prijzen werden in 1993 voor het eerst uitgereikt in Stockholm, Zweden. De prijzen worden elke twee jaar toegekend. Elke prijswinnaar ontvang SEK 400.000 (ruim € 40.000).
De prijzen worden uitgereikt in vier categorieën. Het besluit over de uitreiking wordt genomen door driehoofdige commissies vanuit de Koninklijke Zweedse Academie:
- Logica en filosofie (besloten door de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen)
- Wiskunde (besloten door de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen)
- Beeldende kunst (besloten door de Koninklijke Zweedse Academie van Beeldende Kunsten)
- Muziek (besloten door de Koninklijke Zweedse Academie voor Muziek)
Laureaten in de logica en de filosofie
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Na(a)m(en) | Land |
|---|---|---|
| 1993 | Willard Van Orman Quine |  Verenigde Staten
|
| 1995 | Michael Dummett |  Verenigd Koninkrijk
|
| 1997 | Dana S. Scott | Verenigde Staten
|
| 1999 | John Rawls | Verenigde Staten
|
| 2001 | Saul Kripke | Verenigde Staten
|
| 2003 | Solomon Feferman | Verenigde Staten
|
| 2005 | Jaakko Hintikka |  Finland
|
| 2008 | Thomas Nagel | Verenigde Staten
|
| 2011 | Hilary Putnam | Verenigde Staten
|
| 2014 | Derek Parfit | Verenigd Koninkrijk[1]
|
| 2017 | Ruth Millikan | Verenigde Staten
|
| 2018 | Saharon Shelah |  ISR
|
Laureaten in de wiskunde
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Na(a)m(en) | Land |
|---|---|---|
| 1993 | Elias M. Stein | Verenigde Staten
|
| 1995 | Andrew Wiles | Verenigd Koninkrijk
|
| 1997 | Mikio Sato |  Japan
|
| 1999 | Yurij Manin |  Rusland
|
| 2001 | Elliott H. Lieb | Verenigde Staten
|
| 2003 | Richard P. Stanley | Verenigde Staten
|
| 2005 | Luis Caffarelli |  Argentinië
|
| 2008 | Endre Szemerédi |  Hongarije / Verenigde Staten
|
| 2011 | Michael Aschbacher | Verenigde Staten
|
| 2014 | Yitang Zhang | Verenigde Staten
|
| 2017 | Richard Schoen | Verenigde Staten
|
| 2018 | Ronald Coifman | Verenigde Staten
|
Laureaten in de beeldende kunst
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Na(a)m(en) | Land |
|---|---|---|
| 1993 | Rafael Moneo |  Spanje
|
| 1995 | Claes Oldenburg |  Zweden / Verenigde Staten
|
| 1997 | Torsten Andersson | Zweden
|
| 1999 | Jacques Herzog en Pierre de Meuron |
 Zwitserland
|
| 2001 | Giuseppe Penone |  Italië
|
| 2003 | Susan Rothenberg | Verenigde Staten
|
| 2005 | Kazuyo Sejima en Ryue Nishizawa |
Japan
|
| 2008 | Mona Hatoum |  Libanon / Verenigd Koninkrijk
|
| 2011 | Marlene Dumas |  Nederland
|
| 2014 | Anne Lacaton en Jean-Philippe Vassal |
 Frankrijk
|
| 2017 | Doris Salcedo |  Colombia
|
| 2018 | Andrea Branzi | ITA
|
Laureaten in de Muziek
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Na(a)m(en) | Land |
|---|---|---|
| 1993 | Ingvar Lidholm | Zweden
|
| 1995 | György Ligeti |  Roemenië /  Oostenrijk
|
| 1997 | Jorma Panula | Finland
|
| 1999 | Kronos Quartet | Verenigde Staten
|
| 2001 | Kaija Saariaho | Finland
|
| 2003 | Anne Sofie von Otter | Zweden
|
| 2005 | Mauricio Kagel | Argentinië
|
| 2008 | Gidon Kremer |  Letland
|
| 2011 | Andrew Manze | Verenigd Koninkrijk
|
| 2014 | Herbert Blomstedt | Zweden
|
| 2017 | Wayne Shorter | Verenigde Staten
|
| 2018 | Barbara Hannigan |  CAN
|
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Voetnoten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Rolf Schock Prizes 2014. Gearchiveerd op 23 september 2020. Geraadpleegd op 21 oktober 2014.