[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Naar inhoud springen

Robert von Greim

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Robert Ritter von Greim
Robbert Ritter von Greim, 1939
Robbert Ritter von Greim, 1939
Geboren 22 juni 1892
Bayreuth, Koninkrijk Beieren, Duitse Keizerrijk
Overleden 24 mei 1945
Salzburg, Oostenrijk
Rustplaats Kommunalfriedhof, Salzburger , Oostenrijk[1][2][3][4]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Luftstreitkräfte
Heer
Luftwaffe
Dienstjaren 1911 - 1918
1934 - 1945
Rang Generalfeldmarschal'
Eenheid „Königlich Bayerisches Feldartillerie-Regiment „Prinz Heinrich von Preußen“ Nr. 8“
Feldfliegerabteilung 3 b
Fliegerabteilung 46 b
Jagdstaffel 34
Jasta 34
Bevel Artillerie-Regiment Nr. 7
Chef van het Personeelsbureau van de Luftwaffe
1 juni 1937 -
31 januari 1939[5]
5. Flieger-Division
6 februari 1939 -
24 april 1939[5]
Luftwaffenkommando Ost
1 april 1942 -
4 mei 1943[5])
Luftflotte 6
5 mei 1943 -
24 april 1945[5]
Opperbevelhebber van de Luftwaffe
25 april 1945 - 8 mei 1945[5]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Robert Ritter von Greim (Bayreuth, 22 juni 1892Salzburg, 24 mei 1945) was een Duits piloot en generaal-veldmaarschalk tijdens de Tweede Wereldoorlog, en de laatste opperbevelhebber van de Luftwaffe.

Greim diende tijdens de Eerste Wereldoorlog oorspronkelijk bij de artillerie vooraleer hij in 1915 overstapte naar de Luftstreitkräfte, de Duitse luchtmacht tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hij vloog onder meer in het eskadron van Manfred von Richthofen. Tegen het einde van de oorlog had hij 28 succesvolle missies op zijn palmares staan, waarvoor hij beloond werd met de Pour le Mérite-onderscheiding en een riddertitel.

Na het einde van de Eerste Wereldoorlog stelde hij zich kandidaat om opnieuw lid te worden van het fors gereduceerde Duitse leger, zonder succes. Hierop behaalde hij een diploma in de rechten. Toen Chiang Kai-shek hem in 1924 echter voorstelde de Chinese luchtmacht uit te bouwen, aanvaardde hij die opdracht. In China stichtte hij onder meer een vliegeniersschool. Teleurgesteld over de vliegkunsten van zijn Chinese leerlingen, keerde hij al na drie jaar terug naar Duitsland.

In 1933 vroeg Hermann Göring Von Greim te helpen bij de heropbouw van de Duitse luchtmacht. Hij leidde onder meer de onderzoeksafdeling van de Luftwaffe en kreeg het bevel over de Jagdgeschwader 2 Richthofen, een gevechtseskadron uitgerust met de Messerschmitt Bf 109, genoemd naar Manfred von Richthofen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Von Greim betrokken bij de Poolse Veldtocht, de Slag om Noorwegen, de Slag om Engeland, Operatie Barbarossa en de Slag om Koersk.

Op 26 april 1945, toen het Rode Leger op het punt stond Berlijn in te nemen, landde Von Greim samen met Hanna Reitsch (die ook zijn minnares was) in de Berlijnse binnenstad. In de bunker van Adolf Hitler, onder de Rijkskanselarij, werd hij door Hitler als allerlaatste Duitse officier benoemd tot Generalfeldmarschall en opperbevelhebber van de Luftwaffe.

Op 28 april kreeg Von Greim het bevel naar Plön te vliegen en Heinrich Himmler te arresteren. Op 8 mei 1945 werd Von Greim echter gevangengenomen door Amerikaanse troepen. Omdat hij vreesde uitgeleverd te worden aan de Sovjet-Unie, pleegde hij op 24 mei zelfmoord in Salzburg. Zijn laatste woorden waren: "Ik ben het hoofd van de Luftwaffe, maar ik heb geen Luftwaffe."

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]