[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Naar inhoud springen

Pierre-William Glenn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pierre-William Glenn
Pierre-William Glenn (links) met Jean-Pierre Jeunet in 2014
Pierre-William Glenn (links) met Jean-Pierre Jeunet in 2014
Geboren Parijs, 31 oktober 1943
Overleden Nogent-sur-Marne, 24 september 2024
Geboorteland Vlag van Frankrijk
Jaren actief 19672019
Beroep Cameraman, filmregisseur
Films État de siège
La Nuit américaine
Loulou
Coup de torchon
(en) IMDb-profiel
(nl) Moviemeter-profiel
(mul) TMDB-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Pierre-William Glenn (Parijs, 31 oktober 1943Nogent-sur-Marne, 24 september 2024) was een Frans cameraman en filmregisseur.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn studies wiskunde legde Glenn in 1964 een succesvol ingangsexamen af voor het Institut des hautes études cinématographiques (IDHEC). Hij werd er gevormd door cameraregisseur Alain Derobe. Al vlug werd hij assistent-operateur. Hij deed ervaring op met camerawerk voor de televisie en voor enkele korte films van onder meer Claude Miller.

Aan het begin van zijn carrière werkte hij een aantal keren samen met regisseurs die uit de nouvelle vague voortkwamen zoals François Truffaut en Jacques Rivette. Het drama Paulina s'en va (1969), het lange speelfilmdebuut van André Téchiné, een nazaat van de Nouvelle vague, was de eerste lange speelfilm die Glenn in beeld bracht.

Tussen 1974 en 1984 verleende hij zijn medewerking opvallend dikwijls aan onder meer Alain Corneau, José Giovanni, Bertrand Tavernier en Jean-Claude Missiaen, cineasten die beïnvloed werden door de Amerikaanse film en door de film noir in bijzonderheid. De creatieve tandem Tavernier-Glenn nam samen zeven films op. In die drukke en meest vruchtbare periode uit Glenns relatief kortstondige carrière vielen de talrijke misdaadfilms op. Gedegen regisseurs als Joseph Losey, Maurice Pialat, Yves Boisset en Yannick Bellon mochten eveneens meermaals op zijn cinematografisch talent rekenen.

In 1975 draaide Glenn Le Cheval de fer, een documentaire over het universum van de motorfiets. Tien jaar later, in 1985, leverde hij met het drama Les Enragés zijn debuut als filmregisseur van langspeelfilms af. Twee andere films volgden nog.

Vanaf de jaren negentig werden zijn bijdragen als cameraman heel schaars. Vermeldenswaardig in die tijd was zijn camerawerk voor Claude Lelouch.

Glenn was de eerste om filmmateriaal van Fujifilm te gebruiken en werd de Franse specialist van de steadicam.

Glenn overleed in september 2024 op 80-jarige leeftijd.[1][2]

Cameraman (ruime selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]