Stefano Garzelli

Stefano Garzelli
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Piratino Kleine piraat
Geboortedatum	16 juli 1973
Geboorteplaats	Varese, Italië
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Neri Sottoli
Specialisatie(s)	allround
Ploegen
1997-2000 2001-2002 2003-2004 2005-2006 2007-2012 2013	Mercatone Uno Mapei Vini Caldirola-Sidermec Liquigas-Bianchi Acqua & Sapone Vini Fantini-Selle Italia (tot 23-08)
Beste prestaties
Milaan-San Remo	4e (1999)
Luik-Bastenaken-Luik	2e (2002)
Ronde van Lombardije	8e (2008)
Ronde van Italië	1e (2000) 9 etappezeges
Ronde van Frankrijk	14e (2001)
Ronde van Spanje	11e (2004)
Overige functies
2014-	Ploegleider Neri Sottoli
Portaal    Wielersport

Stefano Garzelli (Varese, 16 juli 1973) is een voormalig Italiaans wielrenner. Sinds 2014 is hij ploegleider bij Neri Sottoli.

De in Varese geboren Garzelli werd beroepswielrenner in 1997. Hij was tussen 1997 en 2000 een ploegmaat van Marco Pantani bij de Mercatone Uno-ploeg en toen hij in 1998 doorbrak met twee ritzeges en een eindzege in de Ronde van Zwitserland werd hij dan ook veelvuldig met Pantani vergeleken. Het leverde hem de bijnaam Piratino op, oftewel kleine Piraat (Pantani's bijnaam was Piraat). Hoewel Garzelli misschien als klimmer iets moet onderdoen voor Pantani in zijn beste jaren, is hij een betere tijdrijder die bovendien, zeker als het bergop gaat, een behoorlijk goede sprint in de benen heeft.

Garzelli's definitieve doorbraak kwam in 2000 toen hij, na een spannende strijd met Francesco Casagrande en Gilberto Simoni, de Ronde van Italië wist te winnen. Omdat hij nog steeds bij Pantani in de ploeg reed, die zichzelf nog altijd als absolute kopman zag, besloot Garzelli bij de Mapei-ploeg van Alvaro Crespi te gaan rijden. De Giro reed hij dat jaar niet uit, maar werd wel veertiende in de Ronde van Frankrijk, zijn beste prestatie daar ooit.

Het jaar erop reed Garzelli de Giro alweer niet uit, ditmaal wegens vermeend gebruik van doping, maar in 2003 werd hij tweede en een jaar later nog eens zesde en won hij respectievelijk twee en één etappes. Garzelli won in 2004 ook de Ronde van Aragon. In de Ronde van Italië 2005 kwam hij ten val, verloor vervolgens veel tijd in de eerste serieuze bergetappe en kwam twee dagen later niet meer aan de start. In 2006 won hij de 45e editie van Rund um den Henninger-Turm en de 5e etappe in de Ronde van Luxemburg.

In 2007 mocht Garzelli deelnemen aan de Ronde van Italië van dat jaar, nadat zijn ploeg Acqua & Sapone een wild-card had ontvangen voor deze wedstrijd. Garzelli was er uiterst succesvol met twee etappezeges en eindigde als 16de in het eindklassement. In 2008 mocht zijn ploeg niet deelnemen aan de Ronde van Italië, maar in 2009 was hij wel aanwezig. Hij behaalde de bergtrui en een zevende plaats in het eindklassement.

In 2010 wist Garzelli, inmiddels 36, de rittenkoers Tirreno-Adriatico aan zijn palmares toe te voegen, door in de laatste tussensprint van de laatste rit 1 seconde bonificatie te pakken. Hij stond namelijk 1 seconde achter op Michele Scarponi, maar door de gelijke stand gaven de eerdere klasseringen de doorslag. In de Giro van dat jaar won hij ook een mooie rit: de klimtijdrit naar de Kronplatz.

Op 27 juli 2002 werd hij door het Zwitsers Olympisch Comité voor negen maanden geschorst wegens het gebruik van verboden middelen. Zijn positieve plas in mei afgenomen op maandag na de tweede etappe van naar Luik. Hij zou positief getest zijn op een Probenecid^[1], een vochtafdrijvend middel om eventueel doping te maskeren.

Ook werd zijn overwinning van de vijfde etappe afgenomen en kreeg hij een boete opgelegd van 50.000 Frank.^[2] Garzelli zei over het dopingincident: "Het moet het waterhoen geweest zijn dat ik heb gegeten. Het vlees was verontreinigd." en de ploegleiding meldde hierover: "Een onbekende heeft in onze ontbijtmelk geroerd. Dat zag je in de etappe van die dag. Al onze renners moesten veel plassen."^[3]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1997 9e   1998 21e   1999 opgave   32e   2000  ↑ (1)  2001 opgave   14e   2002 opgave (2)  2003 2  ↑ (2)  opgave   2004 6e (1)  11e   2005 opgave   32e   2006 54e   2007 16e (2)  2008 2009 5e   2010 opgave (1)  2011 25e   2013 108e   (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Clásica San Sebastián Rund um den Henninger Turm WK op de weg Wereld­ranglijsten 1997 42e 59e 14e 1998 119e 3 1999 4e 20e 136e 2000 7e 88e 2001 6e 2002 2  ↑ 2003 12e 2004 62e 20e opgave 2005 4e 2006 7e 36e 32e 2  ↑ 1 2007 47e 66e 2008 8e 2009 50e 71e 26e (UWK) 2010 83e 17e 38e (UWK) 2011 2013

Commons heeft media­bestanden in de categorie Stefano Garzelli.

• (it) Officiële website (archief)
• (en) Profiel op ProCyclingStats

Voorganger: Ivan Gotti 1999

Winnaar van de Ronde van Italië Stefano Garzelli 2000

Opvolger: Gilberto Simoni 2001

Voorganger: Emanuele Sella 2008

Winnaar groene trui in de Ronde van Italië Stefano Garzelli 2009

Opvolger: Matthew Lloyd 2010

Voorganger: Matthew Lloyd 2010

Winnaar groene trui in de Ronde van Italië Stefano Garzelli 2011

Opvolger: Matteo Rabottini 2012