[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Naar inhoud springen

Nairo Quintana

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nairo Quintana
Quintana op het podium als winnaar van de Ronde van Italië 2014.
Quintana op het podium als winnaar van de Ronde van Italië 2014.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Nairo Alexander Quintana Rojas
Bijnaam El Condor, Nairoman, Kingtana
Geboortedatum 4 februari 1990
Geboorteplaats Tunja, Colombia
Nationaliteit Vlag van Colombia Colombia
Lengte 167 cm
Gewicht 59 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Movistar Team
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer, ronderenner
Ploegen
2009
2010–2011
2012–2019
2020–2022
2024-
Boyacá es Para Vivirla
Colombia es Pasión
Movistar
Arkéa-Samsic
Movistar Team
Beste prestaties
Ronde van Lombardije 9e (2017)
Ronde van Italië 1e (2014)
3 etappezeges
Ronde van Frankrijk 2e (2013, 2015)
3 etappezeges
Ronde van Spanje 1e (2016)
2 etappezeges
Overige
Zeges:  
Tirreno-Adriatico
Ronde van Catalonië
Ronde van het Baskenland
Ronde van Romandië
2015, 2017
2016
2013
2016
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Nairo Alexander Quintana Rojas (Tunja, 4 februari 1990) is een Colombiaans wielrenner.

Quintana is geboren en opgegroeid in het Andesgebergte met zijn ouders, twee broers en twee zussen. Een van zijn broers, Dayer Quintana, is ook wielrenner. Als kind kampte Nairo Quintana met een mysterieuze ziekte waardoor zelfs voor zijn leven werd gevreesd. De arts behandelde Quintana met een elixer, gebrouwen op basis van inheemse plantenextracten. Zijn schooltijd bracht hij zestien kilometer verderop in Arcabuco door. Met een oude mountainbike legde hij deze afstand af met op de terugweg veertien kilometer bergop.

In 2006 werd hij aangereden door een taxi waardoor hij vijf dagen lang in coma in het ziekenhuis moest verblijven.

Na zijn kampioenstitel tijdrijden bij de beloften in Colombia in 2009, sloot hij in 2010 aan bij wielerploeg Café de Colombia-Colombia es Pasión en behaalde in dit jaar twee etappezeges en de eindzege in de Ronde van de Toekomst.

2012

In 2012 vertrok Quintana naar Movistar Team. Quintana verhuisde naar het Baskische Pamplona waar hij een appartement deelde met landgenoot Rigoberto Urán. In dat jaar brak hij door met een ritzege in het Critérium du Dauphiné en etappezeges en eindoverwinningen in de Ronde van Murcia en de Route du Sud.

2013

Het jaar 2013 was het jaar van de grote doorbraak bij de elite met een eindzege in de Ronde van het Baskenland en een tweede plaats in de eindklassering in de Ronde van Frankrijk. Als debutant won hij er de twintigste etappe met aankomst in Annecy: in de laatste kilometers reed hij op de Semnoz, een col van de buitencategorie, weg van zijn medevluchters Chris Froome en Joaquim Rodríguez en verdrong zo in het eindklassement Alberto Contador van de tweede plaats. Deze etappezege bracht hem bovenop zijn witte trui ook de bolletjestrui, waarmee hij beduidend beter presteerde dan zijn kopman Alejandro Valverde, die door pech in de dertiende etappe tien minuten had verloren en in het klassement uiteindelijk achtste eindigde. Bij terugkomst in zijn thuisland bracht hij een bezoek aan de Colombiaanse president Juan Manuel Santos.

2014

2014 stond voor Quintana grotendeels in het teken van de Ronde van Italië. Na twee weken Giro stond Quintana, onder andere gehinderd door valpartijen en ziekte, twee minuten en veertig seconden achter op de drager van de roze trui, zijn landgenoot Rigoberto Urán. Tijdens de loodzware zestiende etappe, die de renners over de besneeuwde Gavia en Stelvio voerde en eindigde op de Val Martello, greep Quintana de macht. Hij won de etappe met ruim vier minuten voorsprong op Urán en pakte daardoor stevig de leiding in het algemeen klassement. Enkele dagen later won hij ook de negentiende etappe, een klimtijdrit naar Cima Grappa. In de volgende ritten kwam zijn leidersplaats niet meer in gevaar waardoor hij het eindklassement op zijn naam zette.

2015

Voor Quintana stond 2015 in het teken van de Tour. In maart schreef hij de Tirreno-Adriatico op zijn naam door de vierde etappe te winnen voor Bauke Mollema en Joaquim Rodríguez. In de slottijdrit werd Quintana nog bestookt door Mollema, maar Quintana behield zijn voorsprong. Hij werd ook tweede in de Route du Sud, derde in de Ronde van San Luis en vierde in de Ronde van het Baskenland, allemaal koersen die hij al eens wist te winnen. De Tour begon voor Quintana teleurstellend. Voor de eerste bergrit keek hij al tegen een achterstand van twee minuten ten opzichte van concurrent Chris Froome. In de eerste bergrit werd Quintana, met één minuut achterstand, derde achter Froome en Porte. Quintana pakte in etappes negentien en twintig tijd terug op Froome, maar dit was niet genoeg om de eindwinst te pakken. Quintana werd tweede en won wederom het jongerenklassement.

2016

Na een goed voorjaar reed Quintana in de Ronde van Frankrijk van 2016 zeer matig. Hij wist niet weg te komen van zijn grootste concurrent Chris Froome. Uiteindelijk werd Quintana, omdat hij niet veel tijd verloor op de andere renners, toch nog derde in het algemeen klassement. Hij eindigde voor de derde keer op het podium in de Tour. Later in het seizoen wist Quintana wel de Ronde van Spanje op zijn naam te schrijven, door Chris Froome, Esteban Chaves en Alberto Contador achter zich te houden in het algemeen klassement.

2017

In 2017 stond Quintana voor de tweede keer in zijn carrière aan de start van de Ronde van Italië. Sinds zijn Giro-overwinning in 2014 had hij deze ronde niet meer gereden. In de negende etappe, met aankomst op Blockhaus, wist hij de macht te grijpen door weg te rijden bij zijn concurrenten Vincenzo Nibali en Thibaut Pinot. Quintana won de rit en bemachtigde de roze trui. Uiteindelijk werd hij 2e achter Tom Dumoulin. In de Ronde van Frankrijk van 2017 verloor Quintana al tijd in de twee eerste bergetappes. Hij was in het eindklassement slechts 12de op ruim 15 minuten achter winnaar Chris Froome.

2018

In de Ronde van Zwitserland won Quintana de 7e etappe, na een aanval op 30 kilometer van aankomstplaats Arosa. In de laatste etappe, een tijdrit van 34 kilometer, zakte hij van plaats twee naar plaats drie in het algemeen klassement. De Ronde van Frankrijk van 2018 was het grote doel, maar in de eerste etappe verloor Quintana al tijd door een lekke band op ruim 3 km van de finish. In de kasseienrit naar Roubaix reed hij goed vooraan, maar in de Alpen verloor hij weer tijd op de andere kanshebbers. In de Pyreneën won hij wel de etappe naar Col de Portet, een zware klim die voor het eerst in de Ronde van Frankrijk was opgenomen. Echter veroorzaakte een val in de achttiende etappe nog een inzinking in de laatste twee etappes. Uiteindelijk werd hij teleurstellend tiende in het eindklassement.

Quintana gaat na deze teleurstellende Tour naar de Vuelta. Tijdens de zestiende rit verliest hij veel tijd op de andere klassementsrenners, waardoor hij van het podium valt. Het slot van Vuelta rijdt hij in dienst van Alejandro Valverde. Quintana eindigde achtste in het eindklassement. Zo was dit het eerste jaar sinds 2012 waar Quintana geen enkele keer op het eindpodium stond van een grote ronde.

2019

In 2019 stond Quintana wederom aan de start van De Ronde van Frankrijk van 2019. Hoewel Quintana zich goed staande hield in de eerste week wierp een inzinking op de Tourmalet hem ver terug in het algemeen klassement. Wel won hij etappe 18, en wist hij mede daardoor de ronde toch nog als 8e af te sluiten.

Ook stond Quintana aan de start aan de Vuelta, hier won hij de 2e etappe en wist hij zelfs na de 9e etappe de rode trui te bemachten. Een slechte tijdrit en verkoudheid wierpen Quintana echter ver terug in het klassement, tot op bijna acht minuten van leider Primoz Roglic. In de 17e waaieretappe klom Quintana weer terug op het podium, maar in de allerlaatste bergetappe verloor hij zijn derde plek weer aan Tadej Pogacar. Hij eindigde als vierde.

2022

Nadat Quintana als zesde in het algemeen klassement was geëindigd in de Ronde van Frankrijk, werd zijn uitslag in augustus 2022 geschrapt vanwege sporen van de verboden pijnstiller Tramadol in bloedstalen uit de Tour. Inbreuken op het verbod van Tramadol vallen bij de UCI onder de koepel van het medische reglement, niet onder de antidopingregels. Aangezien het om een eerste vergrijp ging, mocht Quintana in competitie blijven.[1]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2009
Colombiaanse kampioenstrui Colombiaans kampioen tijdrijden, Beloften
2010
6e en 7e etappe Ronde van de Toekomst
Gele trui Eindklassement Ronde van de Toekomst
2011
Rode trui Bergklassement Ronde van Catalonië
2012
1e etappe Ronde van Murcia
Gele trui Eindklassement Ronde van Murcia
6e etappe Critérium du Dauphiné
3e etappe Route du Sud
Rode trui Eindklassement Route du Sud
1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
Ronde van Emilia
Witte trui Jongerenklassement Ronde van Madrid
2013
3e etappe Ronde van Catalonië
4e etappe Ronde van het Baskenland
Gele trui Eindklassement Ronde van het Baskenland
Witte trui Puntenklassement Ronde van het Baskenland
20e etappe Ronde van Frankrijk
Witte trui Jongerenklassement Ronde van Frankrijk
Bolletjestrui Bergklassement Ronde van Frankrijk
5e etappe Ronde van Burgos
Paarse trui Eindklassement Ronde van Burgos
2014
4e etappe Ronde van San Luis
Oranje trui Eindklassement Ronde van San Luis
Rode trui Bergklassement Ronde van San Luis
Witte trui Jongerenklassement Tirreno-Adriatico
16e etappe Ronde van Italië
19e etappe Ronde van Italië (individuele klimtijdrit)
Roze trui Eindklassement Ronde van Italië
Witte trui Jongerenklassement Ronde van Italië
3e etappe Ronde van Burgos
Paarse trui Eindklassement Ronde van Burgos
Rode trui Bergklassement Ronde van Burgos
1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
2015
3e in eindklassement Ronde van San Luis
4e etappe Tirreno-Adriatico
Blauwe trui Eindklassement Tirreno-Adriatico
Witte trui Jongerenklassement Tirreno-Adriatico
2e in eindklassement Route du Sud
Witte trui Jongerenklassement Ronde van Frankrijk
4e in eindklassement Ronde van Spanje
2016
3e in eindklassement Ronde van San Luis
Catalaanse leiderstrui Eindklassement Ronde van Catalonië
2e etappe Ronde van Romandië
Gele trui Eindklassement Ronde van Romandië
3e etappe Route du Sud
Eindklassement Route du Sud
10e etappe Ronde van Spanje
Rode trui Eindklassement Ronde van Spanje
Witte trui Combinatieklassement Ronde van Spanje
2017
4e etappe Ronde van Valencia
Eindklassement Ronde van Valencia
4e etappe Tirreno-Adriatico
Eindklassement Tirreno-Adriatico
2e etappe Ronde van Asturië
9e etappe Ronde van Italië
2018
7e etappe Ronde van Zwitserland
17e etappe Ronde van Frankrijk
2019
6e etappe Tour Colombia
18e etappe Ronde van Frankrijk
2e etappe Ronde van Spanje
2020
3e etappe Ronde van de Provence
Eindklassement Ronde van Provence
2e etappe Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var
Eindklassement Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var
7e etappe Parijs-Nice
2021
1e etappe Ronde van Asturië
Eindklassement Ronde van Asturië
2022
3e etappe Ronde van de Provence
Eind- en bergklassement Ronde van de Provence
3e etappe Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var
Eind- en puntenklassement Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2012 36e  
2013 Zilver ↑ (1)  
2014  ↑ (2)   opgave  
2015 Zilver ↑    4e  
2016 Brons ↑    ↑ (1)  
2017 Zilver ↑ (1)  12e  
2018 10e (1)  8e  
2019 8e (1)  4e (1) 
2020 17e  
2021 28e  
2022   6e  
2023
2024 19e   31e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2012 11e 83e 69e 176e (UWT)
2013 opgave 50e 16e 59e 36e opgave 8e (UWT)
2014 6e (UWT)
2015 83e 76e Brons (UWT)
2016 Zilver (UWT)
2017 9e opgave 13e (UWT)
2018 15e 22e (UWT)
2019 opgave 21e (UWR)
2020
2021 11e
2022 66e
2023
2024 16e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland
2011 104e
2012 26e 38e (1)
2013 15e 4e (1) Algemeen klassement ↑ (1) Puntenklassement
2014 Zilver Jongerenklassement 5e
2015 Algemeen klassement ↑ (1) Jongerenklassement 4e 8e
2016 Algemeen klassement Brons Algemeen klassement ↑ (1)
2017 Algemeen klassement ↑ (1)
2018 Zilver 5e Brons ↑ (1)
2019 Zilver 4e 9e
2020 6e (1) opgave
2021 12e 14e 18e
2022 5e 4e
2023
2024 opgave opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Voorganger:
Vlag van Italië Vincenzo Nibali
2013
Roze trui Winnaar van de Ronde van Italië
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2014
Opvolger:
Vlag van Spanje Alberto Contador
2015
Voorganger:
Vlag van Italië Fabio Aru
2015
Rode trui Winnaar van de Ronde van Spanje
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2016
Opvolger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Froome
2017
Voorganger:
Vlag van Frankrijk Thomas Voeckler
2012
Bolletjestrui Winnaar bergklassement in de Ronde van Frankrijk
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2013
Opvolger:
Vlag van Polen Rafał Majka
2014
Voorganger:
Vlag van Colombia Carlos Betancur
2013
Witte trui Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Italië
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2014
Opvolger:
Vlag van Italië Fabio Aru
2015
Voorganger:
Vlag van Verenigde Staten Tejay van Garderen
2012
Witte trui Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Frankrijk
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2013
Opvolger:
Vlag van Frankrijk Thibaut Pinot
2014
Voorganger:
Vlag van Frankrijk Thibaut Pinot
2014
Witte trui Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Frankrijk
Vlag van Colombia Nairo Quintana
2015
Opvolger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Yates
2016