[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Naar inhoud springen

Fietsroutes in Vlaanderen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

België telt duizenden kilometers bewegwijzerde fietsroutes. Vooral de provincies Limburg en Antwerpen profileren zich op dit vlak. Deze routes zijn onder te verdelen in drie hoofdsoorten, elk met een eigen soort bewegwijzering.

LF-Icoonroutes

[bewerken | brontekst bewerken]
LF-Icoonroutes

Deze LF-routes, waarvan het netwerk zich over Vlaanderen en Nederland uitstrekt, worden beheerd door de vzw Grote Routepaden (B) en de stichting Landelijk Fietsplatform (NL). LF staat voor Landelijke fietsroutes of Lange-afstandsfietsroutes. In eerste instantie zijn deze routes bedoeld voor recreatieve meerdaagse fietstochten; er wordt dan ook nauw samengewerkt met de Vlaamse Jeugdherbergcentrale.

Het netwerk van voormalige LF-routes werd omgezet in een tiental zogenaamde LF-icoonroutes: meerdaagse fietsroutes rond een thema. Bijvoorbeeld door het aanbieden van fietsarrangementen en service- en informatieproducten. De eerste van een reeks herkenbare LF-icoonroutes, de LF Maasroute, is geopend in 2019. Voorheen waren dit de LF 3 Maas en LF 12 Maas- en Vestingroute. Het traject is vernieuwd en de route heeft een eigen website. Nadien volgde in juni 2020 de nieuwe LF Zuiderzeeroute die voorheen was opgebouwd uit de LF21, LF22 en LF23. De derde icoonroute werd de LF Kustroute, de vierde de LF Waterlinieroute. Het is de bedoeling dat korte LF-routes die in het netwerk vooral fungeren als 'verbindingsroutes' zullen verdwijnen.

Ook in Vlaanderen werden alle LF-routes gesaneerd en deels omgevormd tot icoonroutes[1][2]; de LF Maasroute, de LF Kustroute, de LF Frontroute, de LF Kempenroute, de LF Schelderoute, de LF Kunststedenroute, de LF Groene Gordelroute en de LF Heuvelroute met de LF Vlaanderenroute als synthese.

De bewegwijzering gebeurt met rechthoekige bordjes of met geel-blauwe verfstrepen of stickers. Er zijn aansluitingen voorzien met het Waalse en het Duitse fietsroutenetwerk (respectievelijk RV/RAVeL en Radfernweg).

Voormalige routes:

Deze voormalige LF-routes liepen door Vlaanderen:

Bovendien zijn er nog drie extra, nog naamloze, routes voorzien: de LF56 Willebroek-Halle, de LF57 Leuven-Valkenswaard en de LF58 Diest-Thorn.

De Vlaanderen Fietsroute bestaat uit LF5, LF6 en een deel van de routes LF1 (Brugge-Diksmuide) en LF7 (Thorn-Maastricht). Deze lus is 820 kilometer lang.

Fietsknooppunten

[bewerken | brontekst bewerken]
Informatieblad in Ingelmunster

De fietsknooppuntennetwerken zijn een Limburgse uitvinding, maar al snel verspreidde het fenomeen zich over heel Vlaanderen. Deze netwerken zijn bewegwijzerde routes tussen genummerde "knooppunten", plaatsen waar zulke routes elkaar kruisen. Fietsers kunnen zo makkelijk zelf hun route uitstippelen. Aan elk knooppunt staat aangegeven welke knooppunten van daaruit bereikbaar zijn. In Limburg lag anno 2004 1800 kilometer aan fietsroutes. Antwerpen had in mei 2006 5500 kilometer aan fietsroutes, wat volgens de provincie zelf het langste netwerk ter wereld zou zijn. Het systeem is in de laatste jaren uitgebreid met routes naar de Antwerpse Kempen en in 2006 in de provincie Antwerpen. Verder zijn er ook netwerken in de rest van Vlaanderen.

Knooppunt op de fietsroute Kempen en Maasland (1 aug 2004)

Naast de LF-routes en de knooppunten zijn er ook toeristische fietsroutes. Deze meestal lusvormige plaatselijke routes worden aangeduid met zeshoekige bordjes. Vlaanderen telt enkele honderden van zulke fietsroutes, die zowel door de provinciale toeristische diensten als door één of meer gemeentebesturen kunnen worden beheerd. Voorbeelden daarvan zijn:

Zutendaal is de eerste Limburgse gemeente die een fietsring aanlegde.

Fietsostrades

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van Belgische fietssnelwegen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
[bewerken | brontekst bewerken]