[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Naar inhoud springen

Didolodus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Didolodus
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Vroeg-Eoceen
Didolodus soort
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Panameriungulata
Familie:Didolodontidae
Geslacht
Didolodus
Ameghino, 1897
Typesoort
Didolodus multicuspis Ameghino, 1897
Didolodus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Didolodus[1] is een geslacht van uitgestorven Zuid-Amerikaanse zoogdieren uit het Vroeg/Midden Eoceen van Argentinië. Het is een hoefdier met een onzekere affiniteit, mogelijk verwant aan Litopterna, hoewel dit onzeker is vanwege het gebrek aan betrouwbare postcraniale overblijfselen en voorlopig blijft het bij de Meridiungulata (incertae sedis).[2] De overblijfselen werden gevonden in de Sarmientoformatie van Patagonië.[3] Didolodus was waarschijnlijk een snelvoetig wezen dat waarschijnlijk leefde als vroege hoefdieren zoals Propalaeotherium, gebaseerd op zijn sterk gelijkende tanden. Het was ongeveer zestig centimeter lang, met korte ledematen en een lange staart.[4]

Dit dier is alleen bekend om zeer onvolledige overblijfselen, voornamelijk voor schedelmateriaal. Uit wat kan worden afgeleid, was Didolodus een dier van ongeveer zestig centimeter lang, misschien vaag vergelijkbaar met de phenacodontiden (Phenacodontidae) van de noordelijke continenten. Didolodus werd gekenmerkt door brachidonte en bunodonte tanden. In tegenstelling tot Phenacodus[5][6][7], waarbij de derde premolaren eenvoudiger waren dan de molariform-vormige vierde premolaren, waren bij Didolodus de derde en vierde premolaren zeer vergelijkbaar. De derde kiezen waren vrij groot, de bovenste derde molaar had een goed ontwikkelde hypoconus. De bovenste molaren hadden een goed ontwikkelde protostijl boven het precingulum.

Deze snelvoetige dieren leefden van bladeren, die ze aftrokken van lage struiken en bomen in de bossen, waar ze zich voortbewogen in de onderbegroeiing.

Classificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Didolodus is het gelijknamige geslacht van de familie Didolodontidae, een raadselachtige groep vroege Cenozoïsche Zuid-Amerikaanse zoogdieren met onzekere affiniteiten. De typesoort is Didolodus multicuspis, voor het eerst beschreven in 1897 door Florentino Ameghino op basis van een getande kaak, gevonden in de provincie Chubut in Patagonië (Argentinië). Andere fossielen van dezelfde soort werden later gevonden in andere Patagonische vindplaatsen, met name bij het meer van Colhue-Huapi. Ameghino beschreef andere soorten en andere geslachten (Argyrolambda conulifera, D. colligatus, D. crassicuspis, D. dispar, Lonchoconus lanceolatus), die later allemaal werden toegeschreven aan de typesoort. Van alle andere soorten die door Ameghino zijn beschreven, is de enige die algemeen als geldig wordt beschouwd D. latigonus, gevonden in het Río Chico-gebied. Andere soorten die later worden beschreven, zijn D. minor, beschreven door George Gaylord Simpson voor een tand gevonden in het Cañadón Vaca-gebied, en D. magnus, bekend om fossielen die ten zuiden van het meer van Colhue-Huapi zijn gevonden.

Cladogram volgens Gelfo and Sigé, 2011:[8]



Protungulatum




Phenacodus


Kollpaniinae

Simoclaenus




Molinodus




Tiuclaenus




Andinodus



Pucanodus






Didolodontidae

Paulacoutoia protocenica



Lamegoia conodonta



Paulogervaisia inusta


Didolodus

Didolodus magnus



Didolodus multicuspis



Didolodus minor



Ernestokokenia

Ernestokokenia nitida



Ernestokokenia chaishoer



Ernestokokenia yirunhor





Escribania chubutensis




Escribania talonicuspis




Raulvaccia peligrensis



Umayodus raimondi