César voor beste actrice
Uiterlijk
De César voor beste actrice (Frans: César de la meilleure actrice) is de César-filmprijs die jaarlijks wordt uitgereikt aan de beste actrice. Deze César wordt uitgereikt sinds de creatie van de Césars in 1976.
Isabelle Adjani won de César vijfmaal. Isabelle Huppert werd van 1978 tot 2017 in totaal veertienmaal genomineerd voor deze César, maar won hem slechts tweemaal, in 1996 en in 2017. Andere regelmatige genomineerden zijn Catherine Deneuve (13 - ook 2 keer gewonnen), Miou-Miou (10, 1x laureaat), Juliette Binoche (9, 1x laureaat), Isabelle Adjani (8 waarvan dus 5 gewonnen) en Nathalie Baye en Catherine Frot (7 nominaties, respectievelijk 2 en 1 keer gewonnen).
Laureaten en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]Jaren 70
[bewerken | brontekst bewerken]- 1976 : Romy Schneider voor L'important c'est d'aimer
- 1977 : Annie Girardot voor Docteur Françoise Gailland
- 1978 : Simone Signoret voor La vie devant soi
- 1979 : Romy Schneider voor Une histoire simple
Jaren 80
[bewerken | brontekst bewerken]- 1980 : Miou-Miou voor La Dérobade
- 1981 : Catherine Deneuve voor Le Dernier Métro
- 1982 : Isabelle Adjani voor Possession
- 1983 : Nathalie Baye voor La Balance
- 1984 : Isabelle Adjani voor L'Été meurtrier
- 1985 : Sabine Azéma voor Un dimanche à la campagne
- 1986 : Sandrine Bonnaire voor Sans toit ni loi
- 1987 : Sabine Azéma voor Mélo
- Juliette Binoche voor Mauvais sang
- Jane Birkin voor La Femme de ma vie
- Béatrice Dalle voor 37°2 le matin
- Miou-Miou voor Tenue de soirée
- 1988 : Anémone voor Le Grand Chemin
- 1989 : Isabelle Adjani voor Camille Claudel
Jaren 90
[bewerken | brontekst bewerken]- 1990 : Carole Bouquet voor Trop belle pour toi
- 1991 : Anne Parillaud voor Nikita
- 1992 : Jeanne Moreau voor La Vieille qui marchait dans la mer
- 1993 : Catherine Deneuve voor Indochine
- Anémone voor Le petit prince a dit
- Emmanuelle Béart voor Un cœur en hiver
- Juliette Binoche voor Fatale
- Caroline Cellier voor Le Zèbre
- 1994 : Juliette Binoche voor Trois couleurs: Bleu
- 1995 : Isabelle Adjani voor La reine Margot
- 1996 : Isabelle Huppert voor La cérémonie
- 1997 : Fanny Ardant voor Pédale douce
- 1998 : Ariane Ascaride voor Marius et Jeannette
- 1999 : Élodie Bouchez voor La Vie rêvée des anges
Jaren 2000
[bewerken | brontekst bewerken]- 2000 : Karin Viard voor Haut les coeurs !
- 2001 : Dominique Blanc voor Stand-by
- 2002 : Emmanuelle Devos voor Sur mes lèvres
- 2003 : Isabelle Carré voor Se souvenir des belles choses
- 2004 : Sylvie Testud voor Stupeurs et tremblements
- 2005 : Yolande Moreau voor Quand la mer monte...
- 2006 : Nathalie Baye voor Le petit lieutenant
- 2007 : Marina Hands voor Lady Chatterley
- 2008 : Marion Cotillard voor La Môme
- Marina Foïs voor Darling
- Catherine Frot voor Odette Toulemonde
- Isabelle Carré voor Anna M.
- Cécile de France voor Un secret
- 2009 : Yolande Moreau voor Séraphine
Jaren 2010
[bewerken | brontekst bewerken]- 2010: Isabelle Adjani voor La Journée de la jupe
- 2011: Sara Forestier voor Le Nom des gens
- 2012: Bérénice Bejo voor The Artist
- 2013: Emmanuelle Riva voor Amour
- 2014: Sandrine Kiberlain - 9 mois ferme
- 2015: Adèle Haenel - Les Combattants
- 2016: Catherine Frot - Marguerite
- 2017: Isabelle Huppert - Elle
- 2018: Jeanne Balibar - Barbara
- 2019: Léa Drucker - Jusqu'à la garde