Beijing (dialect)

Beijing
Verspreidingsgebied
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd	北京话
Traditioneel	北京話
Pinyin	běijīnghuà
Standaardkantonees Pak King Waa Andere benamingen Jingpianzi 京片子

Het Beijing-dialect (Chinees: Beijinghua) is het meest gesproken dialect in de Chinese stadsprovincie Peking. Het dialect is de basis van het Standaardmandarijn.

Het Beijingtuhua (北京土话) is een dialect met woorden die voor niet-Pekinezen moeilijk te begrijpen zijn.

• Sino-Tibetaanse talen
  • Chinese talen
    • Mandarijn
      • Peking-Mandarijn
        • Beijing-dialect
          • Standaardmandarijn
        • Beijingtuhua

In het Peking wordt veel gebruikgemaakt van "er" (vereenvoudigd Chinees: 儿; traditioneel Chinees: 兒; IPA: ɹ; spreek uit als: [ur] in "fleur") dat achter woorden staat. Het gebruik van "er" achter een woord wordt erhua 儿化 genoemd.

voorbeelden:

• fen+er=fer 分儿 wat "cijfer/punt" betekent
• gao+er=gar 高儿 wat "hoog" betekent
• wan+er=war 玩儿 wat "spelen" betekent
• na+er=nar 哪儿？ wat "waar?" betekent
• hai+er=har 孩儿 wat "kind" betekent
• shi+er=shar 事儿 wat "gebeurtenis" betekent
• yi+dian+er=yidiar 一点儿 wat "een beetje" betekent

Het Peking is onderdeel van het Peking-Mandarijn. Het dialect vormt ook de basis voor het Standaardmandarijn/putonghua 普通话, dat op alle Han-Chinese scholen in de Volksrepubliek China en Singapore wordt onderwezen.

Buiten Beijing wordt het dialect ook gesproken in Hailar (Binnen-Mongolië), Karamay (Sinkiang) en in mindere mate in Shenzhen (Guangdong).

Het Peking heeft meer baihua terwijl Standaardmandarijn meer vastzit aan het wenyanwen. Tussen beide is er verschil in de uitspraak van de karakters en in de grammatica.

Voorbeeld:

• Standaardmandarijn:
  • 今天会下雨，所以出门时要记得带伞!
  • Jīntiān huì xiàyǔ, suǒyǐ chūmén shí yào jìde dài sǎn.
• Peking:
  • 今儿得下雨，所以出门儿时得记着带伞！
  • Jīr děi xiàyǔ, suǒyǐ chūmér shi děi jìzhe dài sǎn!
• Het gaat regenen, dus vergeet niet je paraplu mee te nemen als je naar buiten gaat.