Bachmans zanger
Bachmans zanger IUCN-status: Kritiek[1] (2020) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bachmans zanger, foto van Jerry A. Payne, USDA Agricultural Research Service (datum onbekend). | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Vermivora bachmanii (Audubon, 1833)[2] | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Bachmans zanger op Wikispecies | |||||||||||||
|
Bachmans zanger (Vermivora bachmanii) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers). De vogel werd in 1833 door de beroemde Frans/Amerikaanse vogelkundige John James Audubon beschreven. Het is een ernstig bedreigde, endemische vogelsoort in de zuidoostelijke Verenigde Staten
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]-
Illustratie uit 1907. Warblers of North America
-
Illustratie door J.J. Audubon.
De vogel is 12 cm lang. De vogel is olijfgroen van boven en geel van onder. Het volwassen mannetje heeft een zwarte vlek op de keel en ook de voorkant van de kruin is zwart. Bij het vrouwtje ontbreken die zwarte vlekken en ze is wat doffer geel van onder.[1]
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort heeft gebroed in Missouri, Arkansas, Kentucky, Alabama en South Carolina. In 1934 is voor het laatst met zekerheid een broedgeval waargenomen, daarna zijn er alleen onbevestigde waarnemingen. De vogel overwinterde op Cuba en soms in Florida. Het was een vogel van moerasbossen langs rivieren.[1]
Status
[bewerken | brontekst bewerken]Bachmans zanger heeft een zeer klein gebied waar hij mogelijk nog zou kunnen overleven. De kans op uitsterven is zeer groot. De laatste, niet eens door overtuigende documentatie bevestigde waarneming, is uit 1988. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op minder dan 50 individuen. Het leefgebied is grotendeels drooggelegd en in Cuba is het overwinteringsgebied omgezet in suikerrietplantages. Om deze redenen staat deze soort als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.[1]