shore

• IPA: /ʃoː/

• shore

• Afkomstig van het Oudengelse woord scora.

shore

1. overgankelijk stutten, onderstutten, schoren, onderschoren
2. overgankelijk (een oever) schragen

   «The river was shored by trees.»

   De rivier werd geschraagd door bomen.

3. overgankelijk (aan het oever) aankomen

• [1] to brace, to prop, to buttress

shore

1. verleden tijd van to shear

shore

1. (bouwkunde) stutbalk, stut, schoor
2. oever, kust, strand, waterkant
3. (in tegenstelling tot water) land
4. een land of streek
5. (UK) (juridisch) het gebied van het land dat tussen de normale eb en vloed ligt.

• [1] buttress, post, beam
• [1] (architectuur) abutment, (architectuur) pier
• [2] beach, strand, bank

• [2] shore dinner, shore patrol, shorebird, shore bug, shore crab, shorefront, shoreless, shoreline, shoresite, shore terrace, shoreward
• [3] on shore, shore leave, lee shore, offshore, onshore

[3] a marine serving on shore

[4] my native shore

[4] on the shores of Tripoli