monter

• Geluid:  monter    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɔntər / (2 lettergrepen)

• mon·ter

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘opgewekt’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^[1]
• van Duits munter ^[2][3]

monter

1. opgewekt, levendig

   • Nu was hij de laatste tijd juist minder monter dan gewoonlijk. Door het vooruitzicht van een wapenstilstand was hij zichtbaar in de put geraakt, was zijn patriottische bezieling gefnuikt. Luitenant Pradelle ging kapot aan het idee dat er een eind aan de oorlog kwam. ^[4] 

• lustig, vrolijk

• monterheid

• Het woord monter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "monter" herkend door:

monter

1. beklimmen, bestijgen

   «Monter la colline.»

   De heuvel beklimmen.