[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Zum Inhalt springen

Trading Places

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Trading Places
Düütsch Titel: Die Glücksritter
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1983
Läng: 111 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 16
Filmkru
Speelbaas: John Landis
Dreihbook: Timothy Harris,
Herschel Weingrod
Produkschoon: Aaron Russo
Musik: Elmer Bernstein
Kamera: Robert Paynter
Snitt: Malcolm Campbell
Kledaasch: Deborah Nadoolman
Dorstellers

Trading Places (op Platt so veel as „Hannelssteden“; dt. Titel: Die Glücksritter) ist de Titel vun en US-amerikaansche Filmkummedie ut dat Johr 1983 mit Dan Aykroyd un Eddie Murphy in de Hööftrullen. De Film baseert op Motiven ut de beiden Kortgeschichten The Prince and the Pauper un The £1,000,000 Bank Note vun Mark Twain. De Titel is en Woortspeel. To’n een is Trading Places dat engelsche Woort för „Hannelssteden“ – De Börs speelt in den Film en grode Rull – to’n annern bedüüt dat Woort ok „de Plätz tuschen“, wat in den Film mit de beiden Hööftfiguren passeert.

De Film speelt in de Vörwiehnachtstiet in Philadelphia. Louis Winthorp III is de spoodrieke Gewarfsleider vun dat Duke-&-Duke-Imperium. Em fehlt nix: morns warrt he vun sien Butler Coleman mit Fröhstück an’t Bett opwaakt, raseert un in en Limousine na sien Arbeit fohrt. Sien Basen sünd de Broker-Ünnernehmer Randolph un Mortimer Duke, de dör jemehr Gewarf vör Geld stinken doot.

Dat naue Gegendeel is Billy Ray Valentine, de sik mit Beddelee dör’t Leven sleiht. He is swart, arm un mutt so doon, as harr he in’n Vietnam-Krieg sien Been verloren, dat he sik wat Geld tohopen beddeln kann. As he vör de Polizei weglopen deit, rasselt he dör’n Tofall mit Louis Winthorp tohopen, as de jüst ut de Döör vun sien feinen Club kummt. Billy Ray will em sien Koffer torüchgeven, man in de Hektik glöövt Louis, dat he em överfallen will un lett em vun de Polizei wegsparren.

Nu sünd de Duke-Bröder uneens, wat den Minschen dorto maakt, wat he is. De een seggt, dat is sien Ümfeld, de annere seggt, dat sien Genen dat utmaakt. Se maakt en Wett, wat dat mööglich is, en Minschen dör sien sellschopplich Ümfeld to ännern. Se hollt Billy Ray ut’t Gefängnis rut un stellt em an de Steed vun Louis, den se den annern Dag en Roov anhangen doot: Jemehr snaaksch Ünnerhännler Clarence Beeks smuggelt Louis en Geldbünnel in de Tasch, wat em as vermeentlichen Deef dorstellt un warrt afföhrt. De Tuusch is vulltogen.

Wiel Billy Ray sik langsom in’t Broker-Gewarf rinfummeln deit, warrt Louis in’t Gefängnis böös toricht. As sien Fründin Penelope em afhollen will, versöcht he ehr vun sien Unschuld to övertügen, man se glöövt em nich. Nich toletzt, vun wegen Ophelia, en Hoor, de vun Beeks betahlt is, em för’t Polizeirevier küssen deit. Ohpelia hett dat vör en Spaaß hollen, man dorna is Beeks nich mehr weddertofinnen. Se verkloort Louis, dat se em helpen will, man in de Twüschentiet is sien Bankkonto sparrt worrn un Coleman gifft vör, em nich to kennen. Louis kummt toeerst bi Ophelia ünner. Billy Ray mutt in de Twüschentiet faststellen, wat Geld utmaken deit. Op’n Slag hett he Frünnen, de sik vun em uthollen laat.

Louis will dat nich op sik sitten laten un swöört, Billy Ray dat torüchtobetahlen. Man, sien Plaan, Billy Ray Drogen ünnertojubeln haut nich hen. Dat geiht so wiet dat he sik ümbringen will. Dör en Tofall warrt Billy Ray aver wies, dat he Gegenstand vun en Experiment weer un de Dukes dat ganze Theater blots maakt hebbt för en Wett mit en Insatz vun blot een Dollar. As nu aver dat Experiment toenn is, överleggt de beiden, woans se Billy Ray wedder loswarrn künnt. As Billy Ray nu över allens Bescheed weet, söcht he Louis in Ophelias Wahnsteed op un kann em jüst noch dat Leven redden, vun wegen dat he en Överdosis Tabletten sluckt hett.

Louis kummt in sien ool Slaapzimmer wedder to sik un glöövt al, dat allens blots en Droom weer, man Billy Ray un Coleman vertellt em de hele Geschicht. Tosamen besluut se, de Dukes bi de Poten to kriegen. Se finnt rut, dat Beeks jem jeed Johr den Crop Report tokamen lett, kort beför he offiziell publizeert warrt. De Report gifft Prognosen över de Aaftoorn un hett dor Influss mit op den Marktweert t. B. vun Appelsiensaft-Kunzentraat. Dat heet, de Dukes hebbt jemehr Geld blots kregen, wieldat se beschieten doot. Op en Togfohrt künnt Billy Ray, Louis, Ophelia un Coleman Beeks den Report wegnehmen. Se laat de Dukes en verkehrten Report tokamen.

In’t World Trade Center in New York kummt dat an de Worentermin-Börse (NYMEX) to’n Showdown. As fre’e Brokers verkleedt mischt sik de Helden ünner de Mengde, as de Dukes anfangt, all Appelsiensaft-Kunzentrat optoköpen. Jüst as de Appelsienpries an’n hööchsten steiht, warrt de wohrhaftige Crop Report publizeert un op’n Slag geiht dat Vermögen vun’t Duke för de Hunnen, as de Pries in körtste Tiet in den Keller geiht. Toglieken Tiet fiert de annern jemehrn Spood, vun wegen dat se mit den Twüschenhannel nu sülvst steenriek worrn sünd.

Lexikon vun’n Internatschonalen Film: Turbulente Komödie nach klassischem Hollywoodmuster, die ihr sozialkritisches Interesse bisweilen etwas vordergründig und klamottenhaft vermittelt, aber größtenteils durch Tempo, ungebrochene Spielfreude und anarchischen Witz gut unterhält.

  • De Duke-Bröder kaamt in en wieteren Film vun John Landis, Coming to America, noch mol wedder vör. Dorin schenkt Eddie Murphy as de Prinz sien Geldbünnel en Tippelbroder, de dorophen röppt: „Mortimer, Mortimer, wi sünd wedder dor.“
  • De Stoff is al mol 1953 in Grootbritannien vun Ronald Neame ünner den Titel The Million Pound Note (hoochdüütsch: Sein größter Bluff) verfilmt worrn. De arme Tippelbroder is dormols vun Gregory Peck speelt worrn.

Trading Places weer för söss Filmpriesen nomineert, dorünner för den Oscar in de Kategorie Beste Filmmusik för Elmer Bernstein. Uttekent worrn is de Film opletzt mit twee Priesen: