Künnecke

Künnecke un Künneke is een plattdüütschen Vörnaam för Deerns.

Dat is antonehmen, dat de plattdüütsche Vörnaam Künnecke vun den olen germaanschen Naamen Kunigunde herkamen deit. In düssen Naamen steekt twee Wöör in: kunni (dat heet Sipp) un gund (dat heet Striet). Tosamen kann dat so wat bedüden, as :De för ehre Sipp strieden deit. Een anner Möglichkeit is, dat de Naam mit Kunigunde gar nix to kriegen hett, man vun Kind herkamen deit.

• De een Möglichkeit is düsse: As dat bi de Plattsnackers begäng weer, is de lange germaansche Naam afkört wurrn. Up düsse Aart is dor de Naam Kunne oder Künne bi rutkamen. Nu weer dat faken so, dat de korten plattdüütschen Naams een Anbacksel to'n lüttjer maken kregen hefft (Diminutiv-Suffix). Düt Anbacksel weer -ike oder -icke un noch mehr Formen in düsse Aart. Dat Anbacksel möök vun den korten Naam een Smusenaam, so as sik dat för lüttje Kinner höört. Dor is denn ut Künne de Smusenaam Künnike oder Künneke oder ok Künnecke wurrn. Dat heet denn so wat as Lüttje Kunigunde.
• Ok möglich is, dat de Naam vun Kind afstammen deit. De Smusenaam vun Kind is Kindeken (mit Diminutiv-Suffix). Dortiets is dat ü veel mehr as een i utspraken wurrn (vgl. Lücke-Lieken un Wübbeke-Wiebke). Kann also sachs angahn, dat ut Kindeken mit de Tiet Kinneken un Künnecke wurrn is.

In ole Naamslisten un Urkunnen finnt sik de Naam toeerst

• 1684 in Deefholt

• List vun plattdüütsche Vörnaams

• Wofaken un woneem de Vörnaam in Düütschland vörkummt: Künnecke, Künneke