Amphidroomsch Punkt

En amphidroomsch Punkt is en Steed in’e See, wo de Tieden nich op un dal gaht (dat Water kann aver liekers vun de Tieden strömen).

Wenn de ganze Eerd mit Water bedeckt weer, denn deen de Tieden rundüm lopen un dat geev keen amphidroomsch Punkt. Dör de Landmassen warrt de See aver in enkelte Rebeden opdeelt. Wenn de Tiedenbülg gegen Land löppt, denn warrt se reflekteert. De trüchsmetene Bülg gliekt de nakamen Bülgen ut un wi kriegt en stahn Bülg. Dat heet, an welk Öörd hebbt wi hoge Waggen, de op un dal gaht, un an annere Öörd ännert sik de Pegel gornich. Dat dee denn en amphidroomsche Lien bedüden. Nu kummt dor aver noch to, dat de Eerd sik dreit. De Coriolis-Kraft warkt op de Bülgen un so löppt de hööchste Stand vun de Flood in en grote Runn üm’n amphidroomschen Punkt rüm.

Wenn een Isotiden (Lienen, wo to desülve Tied Hooch-/Siedwater is) in en Koort intekent, denn loopt disse Lienen in de amphidroomschen Steden tohoop.

De Noordsee to’n Bispeel hett twee oder dree amphidroomsche Steden. Een twischen Holland un Suffolk an’n Ingang to’n Engelschen Kanal, een bi de Jüütlandbank un een in Norwegen in Rogaland. De in Rogaland liggt so dicht bi de Küst, dat he blot bedingt tellt warrt.

• Frank Ahnert: Einführung in die Geomorphologie. 4. Oplaag. Ulmer UTB, 2009, ISBN 978-3-8252-8103-8, . 329, Abb. 25.2., nach C. A. M. King: Beaches and Coasts. 2. Auflage. St. Martins Press, London 1972.
• E. Brown, A. Colling, D. Park, J. Phillips, D. Rothery, J. Wright: Waves, Tides and Shallow-Water Processes. The Open University, Walton Hall, Milton Keynes, England 2006, ISBN 0-7506-4281-5. 
• H. V. Thurman, A. P. Trujillo: Introductory Oceanography. Pearson Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey 2004, ISBN 0-13-143888-3.