Pasport (disebut [pas.port - Mal., Sin., Bru.]) atau paspor (disebut [pas.por - Ind.])[1] ialah dokumenperjalanan dikeluarkan oleh pemerintahan sesebuah negara yang biasanya mengenal pasti pemegangnya sebagai seorang warganegara pengeluar dokumen itu yang sah serta meminta agar pemegang dibenarkan masuk dan melalui negara-negara lain.
Pasport-pasport dikaitkan dengan hak perlindungan undang-undang di luar negeri, dan hak untuk kembali ke negara kewarganegaraan sendiri. Pasport-pasport biasanya mengandungi gambar foto, tandatangan, tarikh kelahiran, kewarganegaraan, dan kadang-kadang cara-cara yang lain untuk mengecam identiti seseorang. Banyak negara dalam proses mengembangkan ciri-ciri biometri dalam pasport tersendiri supaya dapat mengesahkan dan memastikan lanjut pengenalan orang yang menyerahkan pasport sebagai pemegang yang sah.[2]
Pasport menentukan kewarganegaraan, tetapi tidak semestinya tempat kediaman pemegang pasport. Pemegang pasport biasanya berhak untuk memasuki negara yang mengeluarkan pasport, walaupun sesetengah orang yang berhak mendapat pasport mungkin tidak menjadi warganegara penuh dengan hak tempat tinggal. Pasport adalah dokumen yang mengesahkan identiti dan kewarganegaraan; mempunyai dokumen itu tidak dengan sendirinya memberikan apa-apa hak, seperti perlindungan oleh konsulat negara yang mengeluarkan pasport, walaupun ia mungkin menunjukkan bahawa individu itu mempunyai hak-hak tersebut. Sesetengah pasport membuktikan status sebagai diplomat atau pegawai lain, berhak mendapat hak-hak dan keistimewaan sebagaimana kekebalan daripada penangkapan atau pendakwaan,[2] yang timbul daripada perjanjian antarabangsa.
Banyak negara biasanya membenarkan kemasukan kepada pemegang pasport negara lain, kadang-kadang memerlukan visa, tetapi ini bukanlah hak automatik. Banyak keadaan tambahan lain, seperti tidak dikenakan pertuduhan atas sebab kewangan atau lain-lain, dan pemegang itu tidak pernah menjadi disabitkan dengan jenayah, mungkin boleh diterima pakai.[3] Bagi negara yang tidak mengiktiraf negara lain, atau ada perselisihan dengan negara itu, ia boleh melarang penggunaan pasport mereka untuk perjalanan ke negara tersebut, atau boleh melarang kemasukan kepada pemegang pasport negara tersebut, dan kadang-kadang kepada orang lain yang pernah, sebagai contoh, melawat negara tersebut.
Beberapa negara dan organisasi antarabangsa mengeluarkan dokumen perjalanan yang bukan pasport standard, tetapi membolehkan pemegang untuk melakukan perjalanan antarabangsa ke negara-negara yang mengiktiraf dokumen itu. Sebagai contoh, orang yang tidak berwarganegara biasanya tidak dikeluarkan pasport kebangsaan, tetapi mungkin boleh mendapatkan dokumen perjalanan pelarian atau "pasport Nansen" yang membolehkan mereka melakukan perjalanan ke negara-negara yang mengiktiraf status mereka, dan kadang-kadang untuk kembali ke negara yang mengeluarkan dokumen itu.[4]Sesebuah negara boleh mengeluarkan pasport untuk mana-mana orang, termasuk bukan warganegara.
Pasport sering diterima di negara pengeluar dan di tempat lain, sebagai bukti pengenalan yang boleh dipercayai, yang tidak berkaitan dengan perjalanan.[5]
Kedua-dua perkataan "pasport" (meminjam passport dalam bahasa Inggeris[6]) dan "paspor" (meminjam paspoort dalam bahasa Belanda[6]) diakar daripada istilah Perancis: passeportcode: fr is deprecated - ia merujuk kepada dokumen yang diperlukan untuk melalui (passe [pas], kognat pass dalam bahasa Inggeris) suatu pintu (porte) tembok kota atau kawasan wilayah, sepertimana yang begitu lazim pada zaman Pertengahan.[7][8]Kitab Vortaro tahun 1923 memberi takrifan terawal dalam penulisan bahasa Melayu mengenai benda ini sebagai "soerat katerangan boewat di bawa [dibawa] di perdjalanan".[6][9]
Pasport Jepun pertama, yang dikeluarkan pada 1866.Pasport Cina dari Dinasti Qing, Tahun ke-24 Pemerintahan Guangxu - 1898.Pasport Uthmaniyyah (passavant) dikeluarkan kepada rakyat Rusia bertarikh Julai 24 1900.
Salah satu rujukan terawal yang diketahui tentang kertas kerja yang berfungsi dalam peranan yang sama dengan pasport ditemui dalam Kitab Bible Ibrani. Nehemiah 2:7–9Template:Bibleverse with invalid book, bertarikh lebih kurang 450 SM, menyatakan bahawa Nehemiah, seorang pegawai Raja Artaxerxes I dari Parsi, meminta izin untuk pergi ke Judea; raja memberi kebenaran dan memberi surat "kepada gabenor di luar sungai" meminta laluan selamat untuk beliau kerana beliau mengembara melalui tanah air mereka.
Dalam zaman pertengahan Khalifah Islam, satu bentuk pasport adalah bara'a, resit untuk cukai yang dibayar. Hanya orang yang membayar zakat mereka (untuk Muslim) atau jizyah (untuk zimmi) cukai dibenarkan untuk pergi ke pelbagai daerah di bawah Empayar Khalifah; dengan itu, resit bara'a adalah "pasport asas kembara."[10]
Ketika zaman pertengahan Eropah, dokumen-dokumen yang boleh dianggap "pasport" ini dikeluarkan kepada pelancong oleh pihak berkuasa tempatan; secara amnya mengandungi senarai kota dan bandar pemegang dokumen itu telah dibenarkan untuk masuk atau lalu. Secara keseluruhannya, dokumen tidak diperlukan untuk perjalanan ke pelabuhan laut, yang dianggap tempat perdagangan terbuka, tetapi dokumen itu diperlukan untuk perjalanan ke kawasan pedalaman dari pelabuhan.
Raja Henry V dari England diketahui sumbangan menghasilkan bentuk mutakhir pasport sebenar yang pertama sebagai satu cara memudahkan dan membantu rakyat jelata membuktikan siapa mereka ketika berada di tanah asing. Rujukan yang terawal kepada dokumen ini didapati dalam Akta Parlimen 1414.[11][12] Pada tahun 1540, pemberian dokumen perjalanan di England menjadi peranan Majlis Privi England, dan ia adalah pada masa ini istilah "pasport" telah digunakan. Pada tahun 1794, mengeluarkan pasport British menjadi tugas Pejabat Setiausaha Negara.[11] Imperial Diet Augsburg 1548 mengkehendaki orang ramai untuk memegang dokumen imperial untuk perjalanan, di bawah risiko buangan.[13]
Pengembangan pesat infrastruktur kereta api dan kekayaan di Eropah bermula pada pertengahan abad ke-sembilan belas membawa kepada peningkatan besar dalam jumlah perjalanan antarabangsa dan membawa kepada pencairan unik sistem pasport selama kira-kira tiga puluh tahun sebelum Perang Dunia I. Kelajuan kereta api, serta bilangan penumpang yang melintasi pelbagai sempadan, membuatkan penguatkuasaan undang-undang pasport sukar. Reaksi umum adalah kelonggaran keperluan pasport.[14] Pada lewat abad kesembilan belas dan sehingga Perang Dunia I, pasport tidak diperlukan, pada keseluruhannya, untuk perjalanan dalam Eropah, dan menyeberangi sempadan adalah satu prosedur yang agak mudah. Oleh itu, agak kurang yang memiliki pasport.
Semasa Perang Dunia Pertama, kerajaan Eropah memperkenalkan keperluan pasport sempadan atas tujuan keselamatan, dan untuk mengawal penghijrahan orang dengan kemahiran yang berguna. Kawalan ini kekal selepas perang, menjadi prosedur standard, walaupun berkontroversi. Pelancong Inggeris pada tahun 1920-an mengadu, terutama tentang gambar-gambar yang dilampirkan dan penerangan fizikal, yang mereka anggap membawa kepada "penyahinsanian yang jahat".[15]
Walaupun Pertubuhan Bangsa Bersatu mengadakan satu persidangan perjalanan pada tahun 1963, tiada garis panduan pasport berbangkit daripadanya. Penyeragaman pasport muncul kira-kira pada tahun 1980, di bawah naungan Pertubuhan Penerbangan Awam Antarabangsa (ICAO). Piawaian ICAO termasuk pasport boleh dibaca mesins.[19] Pasport tersebut mempunyai kawasan di mana beberapa maklumat yang jika tidak ditulis dalam bentuk teks ditulis sebagai rentetan aksara abjad angka, dicetak dengan cara yang sesuai untuk pengecaman aksara optik. Ini membolehkan pengawal sempadan dan lain-lain agen penguatkuasaan undang-undang untuk memproses pasport ini dengan lebih cepat, tanpa perlu memasukkan maklumat secara manual ke dalam komputer. ICAO menerbitkan Doc 9303 Machine Readable Travel Documents, standard teknikal bagi pasport boleh dibaca mesin.[20] Standard yang lebih terkini adalah untuk pasport biometrik. Ia mengandungi biometrik untuk mengesahkan identiti pelancong. maklumat kritikal pasport itu disimpan pada cip komputer RFID yang kecil, sama seperti maklumat yang disimpan pada kad pintar. Seperti beberapa kad pintar, reka bentuk buku pasport memerlukan cip tanpa sentuh terbenam yang dapat memegang data tandatangan digital untuk memastikan integriti pasport dan data biometrik.
Dari segi sejarah, pihak berkuasa undang-undang mengeluarkan pasport berteraskan budi bicara eksekutif setiap negara (atau prerogatif kedaulatan). prinsip undang-undang tertentu diikuti, iaitu: pertama, pasport dikeluarkan atas nama negara; kedua, tiada seorang pun mempunyai hak undang-undang untuk dikeluarkan pasport; ketiga, kerajaan setiap negara, dalam menjalankan budi eksekutifnya, mempunyai budi bicara yang lengkap dan mutlak untuk enggan mengeluarkan atau membatalkan pasport; dan keempat, bahawa budi bicara mereka ini tidak tertakluk kepada semakan kehakiman. Walau bagaimanapun, sarjana perundangan seperti A.J. Arkelian telah berhujah bahawa evolusi dalam kedua-dua undang-undang perlembagaan negara-negara demokrasi dan undang-undang antarabangsa yang terpakai kepada semua negara kini menjadikan prinsip sejarah tersebut usang dan menyalahi undang-undang.[21][22]
Di bawah keadaan tertentu sesetengah negara membenarkan orang ramai untuk memegang lebih daripada satu dokumen pasport; UK adalah satu contoh. Ini terpakai biasanya untuk orang-orang yang banyak mengembara kerana kerja, dan mungkin perlu untuk mempunyai, katakan pasport untuk perjalanan sementara yang lagi satu sedang menunggu visa untuk negara lain. Sebab-sebab dan dokumen sokongan (seperti surat daripada majikan) hendaklah disediakan untuk memohon dokumen kedua UK.[23][24]
Kebanyakan negara mengeluarkan hanya satu pasport untuk setiap negara (pengecualian adalah Pasport Keluarga). Apabila pemegang pasport memohon pasport baru (biasanya, disebabkan oleh tamat tempoh pasport yang lama atau kekurangan muka surat kosong), mereka dikehendaki menyerahkan pasport lama untuk pembatalan. Dalam sesetengah keadaan pasport tamat tempoh tidak dikehendaki diserahkan atau dibatalkan (sebagai contoh, jika ia mengandungi visa belum tamat).
Di bawah undang-undang kebanyakan negara, pasport adalah hak milik kerajaan, dan boleh dihadkan atau dibatalkan pada bila-bila masa, biasanya pada alasan yang dinyatakan, dan mungkin tertakluk kepada semakan kehakiman. Di kebanyakan negara, penyerahan pasport adalah syarat bagi pemberian jaminan sebagai ganti bagi penjara selama perbicaraan jenayah yang belum selesai.[25]
Setiap negara menetapkan syarat sendiri bagi pengeluaran pasport.[26] Sebagai contoh, Pakistan memerlukan pemohon untuk ditemuduga sebelum pasport Pakistan dikeluarkan.[27] Apabila memohon untuk mendapat pasport atau kad pengenalan kebangsaan, semua rakyat Pakistan dikehendaki menandatangani sumpah mengisytiharkan Mirza Ghulam Ahmad menjadi nabi pendusta dan semua penganut Ahmadiyyah sebagai bukan Islam.[28]
Sesetengah negara mengehadkan pengeluaran pasport, di mana perjalanan antarabangsa masuk dan keluar sangat dikawal selia, seperti Korea Utara, di mana kegunaan umum pasport adalah hak istimewa untuk jumlah yang sangat sedikit orang yang dipercayai oleh kerajaan. Negara-negara lain meletakkan syarat pada sesetengah rakyat untuk diberikan pasport, seperti Finland, di mana warga lelaki berusia 18-30 tahun mesti membuktikan bahawa mereka telah menyelesaikan, atau dikecualikan daripada, khidmat ketenteraan wajib mereka untuk diberikan pasport tanpa had; jika tidak, pasport dikeluarkan sah hanya sehingga akhir tahun ke-28 mereka, untuk memastikan mereka kembali untuk melaksanakan khidmat ketenteraan.[29] Negara-negara lain dengan khidmat ketenteraan wajib, seperti Syria, mempunyai keperluan yang sama.[30]
Pasport mengandungi suatu pernyataan mengenai kewarganegaraan pemegangnya. Di kebanyakan negara, hanya satu kelas kewarganegaraan wujud, dan hanya satu jenis pasport biasa dikeluarkan. Walau bagaimanapun, beberapa jenis pengecualian wujud:
United Kingdom mempunyai beberapa kelas kewarganegaraan United Kingdom kerana sejarah kolonial. Akibatnya, UK mengeluarkan pelbagai pasport yang serupa dalam penampilan tetapi mewakili status kewarganegaraan yang berbeza yang, kemudiannya, telah menyebabkan kerajaan asing untuk memerlukan pemegang pasport UK yang berbeza untuk jenis kemasukan yang berbeza
Dalam keadaan yang jarang berlaku, suatu kewarganegaraan boleh didapati melalui pelaburan. Sesetengah pelabur telah diterangkan dalam pasport Tonga sebagai 'seseorang yang dilindungi Tonga', status yang tidak semestinya membawa dengan itu, hak tempat tinggal di Tonga.[31]
Pasport mempunyai tempoh sah laku yang terhad, biasanya antara 5 dan 10 tahun.
Sah laku pasport dewasa di seluruh dunia
Banyak negara memerlukan baki sah laku pasport tidak kurang daripada enam bulan semasa ketibaan, serta mempunyai sekurang-kurangnya dua hingga empat muka surat kosong.[35]
Salah satu kaedah untuk mengukur 'nilai' pasport adalah untuk mengira 'skor bebas visa', yang merupakan jumlah negara yang membolehkan pemegang pasport untuk kemasukan tanpa memerlukan visa. 5 kumpulan utama adalah seperti berikut:[36]
Jerman, Sweden (skor bebas visa: 157)
Finland, Itali, Switzerland, Perancis, Sepanyol, United Kingdom (156)
Denmark, Belanda, Belgium, Korea Selatan, Norway (155)
Singapura, Luxembourg, Austria, Portugal, Amerika Syarikat (154)
Kiri ke kanan: Pasport diplomatik, rasmi, dan pasport biasa dari India. Setiap jenis pasport mempunyai warna kulit yang berbeza.
Pasport (juga dikenali sebagai pasport pelancong atau pasport biasa) - Bentuk pasport yang paling biasa, yang dikeluarkan kepada rakyat dan warga lain. Kadang-kadang, kanak-kanak didaftarkan dalam pasport ibu bapa, menjadikannya setara dengan pasport keluarga.
Pasport rasmi (juga dikenali sebagai pasport perkhidmatan) — Dikeluarkan kepada kakitangan kerajaan untuk perjalanan yang berkaitan dengan kerja, dan tanggungan yang mengiringi mereka.
Pasport diplomatik — Dikeluarkan kepada diplomat sesebuah negara dan tanggungan yang mengiringi mereka untuk perjalanan rasmi dan kediaman antarabangsa. Diplomat bertauliah gred tertentu boleh diberikan kekebalan diplomatik oleh negara tuan rumah, tetapi keistimewaan ini tidak diberikan secara automatik kepada memegang pasport diplomatik. Apa-apa keistimewaan diplomatik terpakai di negara ini yang diplomatnya adalah bertauliah; di tempat lain pemegang pasport diplomatik perlu mematuhi peraturan-peraturan yang sama dan prosedur perjalanan yang dikehendaki warga lain di negara mereka.
Pasport kecemasan (juga dikenali sebagai pasport sementara) — Dikeluarkan kepada orang yang kehilangan atau kecurian pasport, tanpa masa untuk mendapatkan gantian. Laissez-passer juga digunakan untuk tujuan ini.[37]Pasport Kecemasan British
Pasport bersama - Dikeluarkan kepada kumpulan yang ditetapkan untuk perjalanan bersama-sama untuk destinasi tertentu, seperti sekumpulan kanak-kanak sekolah dalam perjalanan sekolah.[38]
Pasport keluarga - Dikeluarkan kepada seluruh keluarga. Terdapat satu pemegang pasport, yang boleh bergerak bersendirian atau dengan ahli keluarga yang lain yang termasuk dalam pasport. Seorang ahli keluarga yang bukan pemegang pasport tidak boleh menggunakan pasport untuk perjalanan tanpa pemegang pasport. Hanya beberapa negara kini mengeluarkan pasport keluarga; sebagai contoh, semua negara Kesatuan Eropah dan Kanada memerlukan setiap kanak-kanak untuk mempunyai pasport mereka sendiri.[39]
Ireland membolehkan rakyatnya untuk memohon Kad Pasport tambahan, untuk perjalanan di dalam Kesatuan Eropah dan negara-negara EFTA. Kad Pasport mereka adalah terbuka kepada semua warga Ireland yang berusia lebih daripada 18 tahun dan memegang Pasport Ireland yang sah (iaitu pemohon juga perlu mempunyai buku kecil Pasport Ireland).[40]
Bukan warganegara di Latvia dan Estonia adalah individu, terutamanya yang berketurunan Rusia atau Ukraine, yang bukan warganegara Latvia atau Estonia tetapi keluarga telah menetap di kawasan itu sejak era Soviet, dan dengan itu mempunyai hak untuk pasport bukan warganegara yang dikeluarkan oleh kerajaan Latvia serta hak tertentu yang lain. Kira-kira dua pertiga daripada mereka adalah etnik Rusia, diikuti oleh etnik Belarusia, etnik Ukraine, etnik Poland dan etnik Lithuania.[41][42]
Bukan warganegara di kedua-dua negara yang dikeluarkan pasport bukan warganegara khas[43][44][45] yang bertentangan dengan pasport biasa yang dikeluarkan oleh pihak berkuasa Estonia dan Latvia kepada rakyat. Ini salah satu bentuk diskriminasi undang-undang yang biasanya dilabel sebagai xenofobia.[46]
Walaupun semua rakyat AS juga warga Amerika Syarikat, sebaliknya tidak benar. Sebagaimana yang dinyatakan dalam 8 U.S.C.§ 1408, seorang individu yang mana hanya berkaitan ke Amerika Syarikat adalah melalui kelahiran dalam pemilikan terpencil (yang ditakrifkan dalam 8 U.S.C.§ 1101 sebagai Samoa Amerika dan Pulau Swains (yang ditadbir sebagai sebahagian daripada Samoa Amerika)), atau melalui keturunan dari seseorang yang lahir sedemikian, memperoleh kerakyatan AS tetapi bukan kewarganegaraan AS. Ini dahulunya hanya dalam empat kes pemilikan luar negara AS yang lain kini atau dahulu.[47]
Pasport AS yang dikeluarkan kepada bukan warganegara mengandungi kod pengesahan 9 yang menyatakan: "PEMBAWA ADALAH RAKYAT AMERIKA SYARIKAT DAN BUKAN WARGANEGARA AMERIKA SYARIKAT." pada halaman anotasi.[48]
Rakyat bukan warganegara AS boleh tinggal dan bekerja di Amerika Syarikat tanpa sekatan, dan boleh memohon untuk kewarganegaraan di bawah peraturan yang sama seperti orang-orang asing yang bermastautin. Seperti orang asing yang bermastautin, mereka kini tidak dibenarkan oleh mana-mana negeri AS untuk mengundi dalam pilihan raya persekutuan atau negeri, walaupun, seperti dengan orang asing yang bermastautin, tiada larangan perlembagaan terhadap mereka berbuat demikian.
Laissez-Passer — Dikeluarkan oleh kerajaan negara atau organisasi antarabangsa (seperti PBB) sebagai pasport kecemasan, perjalanan atas dasar kemanusiaan, atau untuk perjalanan rasmi.
Dokumen Perjalanan Interpol — Dikeluarkan oleh Interpol kepada pegawai polis untuk perjalanan rasmi, yang membolehkan mereka untuk memintas sekatan visa tertentu di negara anggota tertentu ketika menyiasat jenayah merentas sempadan.
Sijil Pengenalan (juga dipanggil pasport Asing, atau tidak rasmi, Dokumen Perjalanan) — Dikeluarkan di bawah keadaan tertentu, seperti ketiadaan kewarganegaraan, kepada penduduk bukan warganegara. Satu contoh ialah "Pasport Nansen" (gambar). Kadang-kadang dikeluarkan sebagai pasport dalaman kepada bukan pemastautin.
Dokumen perjalanan pelarian - Dikeluarkan kepada pelarian oleh kerajaan di mana dia atau dia kini tinggal yang membolehkan mereka untuk melakukan perjalanan di luar negeri itu dan untuk kembali. Dibuat atas dasar keperluan kerana pelarian tidak mungkin mampu untuk mendapatkan pasport dari negeri mereka.
Bagi sesetengah negara, pasport diperlukan untuk sesetengah jenis perjalanan antara wilayah berdaulat. Contoh adalah:
Hong Kong dan Macau, kedua-duanya kawasan pentadbiran khas China (SAR), mempunyai sistem kawalan imigresen mereka sendiri berbeza antara satu sama lain dan tanah besar China. Perjalanan antara tiga wilayah secara teknikal bukan antarabangsa, jadi penduduk di tiga lokasi tidak menggunakan pasport untuk perjalanan di antara tiga tempat, sebaliknya menggunakan dokumen lain, seperti Permit Perjalanan Tanah Besar (bagi penduduk Hong Kong dan Macau). Warga asing perlu mengemukakan pasport dengan visa berkenaan di pintu kawalan imigresen.
Malaysia, di mana perjanjian telah dipersetujui semasa pembentukan negara ini, negeri Sabah dan Sarawak di Malaysia Timur telah dibenarkan untuk mengekalkan sistem kawalan imigresen masing-masing. Oleh itu, pasport diperlukan untuk warga asing ketika dalam perjalanan dari Semenanjung Malaysia ke Malaysia Timur, serta perjalanan antara Sabah dan Sarawak. Untuk lawatan/perniagaan sosial tidak lebih daripada 3 bulan, penduduk Semenanjung Malaysia dikehendaki mengemukakan kad pengenalan Malaysia atau, untuk kanak-kanak di bawah 12 tahun sijil kelahiran, dan mendapatkan borang imigresen cetakan khas yang akan disimpan hingga saat pulang.[50] Walau bagaimanapun, seseorang boleh mengemukakan pasport Malaysia atau Dokumen Perjalanan Terhad dan mendapatkan cap kemasukan pada dokumen perjalanan tersebut untuk mengelakkan gangguan menyimpan helaian kertas tambahan. Untuk tujuan lain, Semenanjung Malaysia perlu mempunyai permit kediaman jangka panjang bersama-sama dengan pasport atau Dokumen Perjalanan Terhad.
Pasport dalaman dikeluarkan oleh beberapa negara sebagai dokumen pengenalan. Satu contoh ialah pasport dalaman Rusia dan negara-negara pasca-Soviet tertentu yang lain sejak zaman empayar. Sesetengah negara menggunakan pasport dalaman untuk mengawal penghijrahan dalam sesebuah negara.
Warna di seluruh dunia untuk penutup buku kecil pasport moden
Pertubuhan Penerbangan Awam Antarabangsa (ICAO) mengeluarkan piawaian pasport yang dianggap sebagai cadangan kepada kerajaan negara. Saiz buku kecil pasport biasanya mematuhi piawaian ID-3 ISO/IEC 7810, yang menetapkan saiz 125 × 88 mm (4.921 × 3.465 inci). Saiz ini adalah format B7. Kad pasport dikeluarkan mengikut piawaian ID-1 (saiz kad kredit).[52][53][54][55][56]
Lebih daripada 5 juta pasport United Kingdom (juga dikenali sebagai "buku merah") dicetak setiap tahun—satu setiap 2.5 saat—di lokasi rahsia di Utara England[57]
Format buku kecil pasport piawai termasuk kulit, yang mengandungi nama negara yang mengeluarkan, simbol negara, penerangan dokumen (cth, pasport, pasport diplomatik) dan simbol pasport biometrik, jika berkenaan. Di dalam, terdapat halaman tajuk, juga menamakan negara. Halaman data yang berikut, mengandungi maklumat mengenai pembawa dan pihak berkuasa yang mengeluarkan. Terdapat muka surat kosong untuk visa, dan setem untuk masuk dan keluar. Pasport mempunyai penanda angka atau abjad angka ("nombor siri") yang diberikan oleh pihak berkuasa yang mengeluarkan.
Pasport boleh dibaca mesin piawai telah dikeluarkan oleh ICAO,[58] dengan ruang khusus diketepikan di mana kebanyakan maklumat yang ditulis sebagai teks juga dicetak dengan cara yang sesuai untuk pengecaman aksara optik.
Pasport biometrik (atau e-Pasport) mempunyai cip tanpa sentuh terbenam untuk mematuhi piawaian ICAO. Cip ini mengandungi data mengenai pembawa pasport, potret fotografi dalam format digital, dan data mengenai pasport itu sendiri. Banyak negara kini mengeluarkan pasport biometrik, untuk mempercepatkan pelepasan melalui imigresen dan pencegahan penipuan identiti. Sebab-sebab ini dipertikaikan oleh peguam bela privasi.[59][60]
Buku kecil pasport dari hampir semua negara di seluruh dunia memaparkan jata negara yang mengeluarkan pada kulit hadapan. Pertubuhan Bangsa Bersatu menyimpan rekod jata negara.
Terdapat beberapa kumpulan negara-negara, yang melalui persetujuan bersama, telah menerima pakai reka bentuk yang sama untuk pasport negara masing-masing:
Kesatuan Eropah. Reka bentuk dan susun atur pasport negara-negara anggota Kesatuan Eropah adalah hasil kesepakatan dan cadangan, dan bukannya arahan.[61] Pasport dikeluarkan oleh negara-negara anggota dan boleh terdiri daripada sama ada buku kecil pasport biasa atau format kad pasport baru. Kulit buku kecil pasport biasa adalah merah tua, dengan "European Union" ditulis dalam bahasa kebangsaan atau pelbagai bahasa. Di bawahnya adalah nama negara, jata, perkataan atau perkataan-perkataan untuk "pasport", dan, di bahagian bawah, simbol bagi pasport biometrik. Laman data boleh berada di hadapan atau di belakang sebuah buku kecil pasport dan terdapat perbezaan reka bentuk yang ketara untuk menunjukkan negara anggota yang mana adalah pengeluar.[note 1] Hanya pasport Ireland dan British tidak diwajibkan oleh undang-undang Kesatuan Eropah untuk menyimpan maklumat cap jari dalam cip mereka.
Pada tahun 2006, ahli-ahli Perjanjian CA-4 (Guatemala, El Salvador, Honduras, dan Nicaragua) mengguna pakai pasport yang sama reka bentuk, yang dipanggil Pasport Amerika Tengah, mengikuti reka bentuk yang telah diiktiraf oleh Nicaragua dan El Salvador sejak pertengahan 1990-an. Ia mempunyai kulit biru laut dengan perkataan "América Central" dan peta Amerika Tengah, dan dengan wilayah negara yang mengeluarkan ditonjolkan dalam emas (menggantikan jata negara-negara individu). Di bahagian bawah luar kulit adalah nama negara yang mengeluarkan dan jenis pasport.
Ahli-ahli Komuniti Negara Andes (Bolivia, Colombia, Ecuador, dan Peru) mula mengeluarkan pasport dengan rekaan serupa pada tahun 2005. Spesifikasi bagi format pasport biasa telah digariskan dalam mesyuarat Majlis Menteri-menteri Luar Andes pada tahun 2002.[62] Pasport kebangsaan yang dikeluarkan sebelum ini akan sah sehingga tarikh luput. Pasport Andes adalah bordeaux (merah tua), dengan perkataan dalam emas. Berpusat di atas meterai kebangsaan negara yang mengeluarkan pasport adalah nama badan serantau dalam Bahasa Sepanyol (Comunidad Andina). Di bawah meterai itu adalah nama rasmi negara anggota. Di bahagian bawah kulit adalah perkataan Sepanyol "pasaporte" bersama-sama dengan Bahasa Inggeris "passport". Venezuela pernah mengeluarkan pasport Andes, tetapi kemudiannya meninggalkan Komuniti Andes, jadi mereka tidak lagi akan mengeluarkan pasport Andes.
Kesatuan Bangsa-Bangsa Amerika Selatan memberikan isyarat untuk mewujudkan reka bentuk pasport yang sama, tetapi ternyata bahawa pelaksanaan akan mengambil masa yang lama.
Pasport sering mengandungi mesej, biasanya pada bahagian hadapan, meminta pembawa pasport dibenarkan untuk melintasi sempadan dengan bebas, dan seterusnya meminta, sekiranya perlu, pembawa itu diberikan bantuan. Mesej itu kadang-kadang dibuat atas nama kerajaan atau ketua negara, dan boleh ditulis dalam lebih daripada satu bahasa, bergantung kepada dasar-dasar bahasa pihak berkuasa yang mengeluarkan. Terdapat negara-negara, seperti Switzerland, Finland dan Austria, di mana mesej pasport tersebut tiada.
Pada tahun 1920, satu persidangan antarabangsa mengenai pasport dan tiket dianjurkan oleh Liga Bangsa-bangsa menyarankan bahawa pasport dikeluarkan dalam Bahasa Perancis, yang secara sejarah adalah bahasa diplomasi, dan satu bahasa lain.[63] Pada masa ini, ICAO mencadangkan bahawa pasport dikeluarkan dalam bahasa Inggeris dan Perancis, atau dalam bahasa kebangsaan negara yang mengeluarkan dan dalam Bahasa Inggeris atau Perancis. Banyak negara Eropah menggunakan bahasa kebangsaan mereka, bersama-sama dengan bahasa Inggeris dan Perancis.
Beberapa kombinasi bahasa yang luar biasa adalah:
Pasport negara Kesatuan Eropah mempunyai semua bahasa rasmi Kesatuan Eropah. Dua atau tiga bahasa dicetak pada tempat yang berkaitan, diikuti dengan rujukan nombor yang menghala ke halaman pasport di mana terjemahan ke dalam bahasa selebihnya dipaparkan. Selain daripada bahasa rasmi Kesatuan Eropah, pasport British mempunyai Bahasa Wales dan Scots Gaelic.
Pasport Barbados dan pasport Amerika Syarikat adalah tiga bahasa: Bahasa Inggeris, Perancis dan Sepanyol. Pasport Amerika Syarikat secara tradisinya adalah berbahasa Inggeris dan Perancis, tetapi mula dicetak dengan mesej dan label Sepanyol pada 1990-an, sebagai mengiktiraf status Puerto Rico yang berbahasa Sepanyol. Hanya mesej dan label adalah dalam pelbagai bahasa, halaman perlindungan dan arahan dicetak dalam bahasa Inggeris sahaja.
Di Belgium, ketiga-tiga bahasa rasmi (Belanda, Perancis, Jerman) hadir pada luar kulit, selain daripada bahasa Inggeris di laman utama. Susunan bahasa rasmi bergantung kepada kediaman rasmi pemegang.
Pasport Bosnia dan Herzegovina dalam tiga bahasa rasmi (Bosnia, Serbia, Croatia), di samping Bahasa Inggeris.
Pasport Brazil mengandungi empat bahasa: Bahasa Portugis, bahasa rasmi negara, Sepanyol, selaras dengan negara-negara jiran, Inggeris dan Perancis.
Pasport Cyprus adalah dalam bahasa Yunani, Turki dan Inggeris.
Halaman pertama Pasport Libya adalah bahasa Arab sahaja. Halaman terakhir (halaman pertama dari sudut pandang barat) mempunyai maklumat Inggeris pada halaman pertama Arab (halaman terakhir barat). Aturan yang sama boleh ditemui dalam beberapa pasport negara Arab yang lain.
Pasport Iraq adalah dalam bahasa Arab, Kurdish dan Inggeris.
Pasport Macau SAR berada dalam tiga bahasa: Bahasa Cina, Bahasa Portugis dan Bahasa Inggeris.
Untuk kawalan imigresen, banyak negara menggunakan cap masuk dan keluar. Bergantung kepada negara, suatu cap boleh bertindak dengan tujuan yang berbeza. Sebagai contoh, di United Kingdom, cap imigresen dalam pasport termasuk kebenaran untuk memasuki secara rasmi yang diberikan kepada seseorang yang tertakluk kepada kawalan kemasukan. Di negara-negara lain, suatu ccap p mengaktifkan atau mengakui kebenaran yang berterusan bagi kelulusan kemasukan yang diberikan kepada pembawa pasport.
Di bawah sistem Schengen, pasport asing dicap dengan cap tarikh yang tidak menunjukkan apa-apa tempoh penginapan. Ini bermakna bahawa orang itu dianggap mempunyai kebenaran untuk kekal sama ada untuk tiga bulan atau bagi tempoh yang ditunjukkan pada visa (yang mana lebih pendek).
Visa sering mengambil bentuk cap yang dimeterai, namun sesetengah negara menggunakan pelekat yang menggabungkan ciri-ciri keselamatan untuk mengelakkan pemalsuan.
Negara anggota Kesatuan Eropah tidak dibenarkan untuk meletakkan cap dalam pasport seseorang yang tidak tertakluk kepada kawalan imigresen. Mengecap adalah dilarang kerana ia adalah penguatkuasaan kawalan untuk orang itu tidak tertakluk kepadanya.
Negara-negara biasanya mempunyai gaya yang berbeza setem untuk kemasukan dan keluar, untuk menjadikannya mudah untuk mengenal pasti pergerakan orang. Cara lain untuk menentukan maklumat dengan mudah. Warna dakwat mungkin digunakan untuk mod pengangkutan (udara, darat atau laut), seperti di Hong Kong sebelum 1997; manakala gaya sempadan melakukan perkara yang sama di Macau. Variasi lain termasuklah menukar saiz setem untuk menunjukkan tempoh penginapan, seperti di Singapura.
Cap imigresen adalah peringatan berguna tentang suatu perjalanan. Sesetengah pelancong "mengumpul "cap imigresen dalam pasport, dan akan memilih untuk memasuki atau keluar negara melalui cara yang berbeza (sebagai contoh, darat, laut atau udara) untuk mempunyai cap berbeza dalam pasport mereka. Sesetengah negara, seperti Liechtenstein,[64] yang tidak mengecap pasport boleh menyediakan cap pasport atas permintaan bagi tujuan "kenangan". Walau bagaimanapun, cap peringatan itu boleh menghalang pembawa pasport daripada perjalanan ke negara-negara tertentu. Sebagai contoh, Finland secara berterusan menolak apa yang mereka panggil 'pasport dipalsukan', di mana pelancong ditolak visa atau kemasukan kerana cap peringatan seperti itu dan dikehendaki untuk memperbaharui pasport mereka.
Pasport adalah semata-mata dokumen pengenalan yang diiktiraf secara meluas untuk tujuan perjalanan antarabangsa, dan memiliki pasport tidak dengan sendirinya memberikan kepada pengembara untuk memasuki mana-mana negara selain daripada negara yang mengeluarkannya, dan kadang-kadang tidak begitu. Banyak negara biasanya memerlukan pengunjung untuk mendapatkan visa. Setiap negara mempunyai keperluan atau syarat yang berbeza bagi pemberian visa, seperti untuk pelawat bukan mungkin menjadi caj awam atas sumber kewangan, kesihatan, keluarga, atau sebab-sebab lain, dengan pemegang bukan telah disabitkan atas jenayah atau dianggap berkemungkinan melakukan salah.[3][65]
Apabila terdapat sebuah negara yang tidak mengiktiraf sebuah negara yang lain, atau dalam pertikaian dengan negara tersebut, kemasukan mungkin dilarang kepada pemegang pasport negara satu lagi yang bertikai, dan kadang-kadang kepada orang lain yang pernah melawat negara itu; contoh disenaraikan di bawah. Sebuah negara yang mengeluarkan pasport juga boleh menyekat sah laku atau penggunaannya dalam hal keadaan yang dinyatakan, seperti penggunaan untuk perjalanan ke negara-negara tertentu atas sebab-sebab politik, keselamatan atau kesihatan.
Bangladesh — Pasport Bangladesh adalah sah untuk perjalanan ke semua negara kecuali Israel.
Tanah Besar China dan Taiwan — Warga Taiwan (ROC) menggunakan permit perjalanan khas (Permit Perjalanan Tanah Besar untuk Penduduk Taiwan) yang dikeluarkan oleh Kementerian Keselamatan Awam China (PRC) untuk memasuki tanah besar China. Warganegara dari Tanah Besar China yang memasuki Taiwan juga mesti menggunakan permit perjalanan khas (Permit Keluar & Masuk) yang dikeluarkan oleh Jabatan Imigresen ROC. Bergantung kepada dari mana mereka bergerak, mereka juga memerlukan pasport Cina apabila berlepas dari luar Tanah Besar China, atau dokumen perjalanan seperti pasport, dikenali sebagai Permit Perjalanan Taiwan untuk Penduduk Tanah Besar, apabila berlepas dari Tanah Besar China (bersama-sama dengan visa seperti pengesahan keluar khas yang dikeluarkan oleh pihak berkuasa imigresen PRC dilekatkan pada permit). Warga China yang merupakan penduduk tetap Hong Kong dan Macau boleh memohon Permit Masuk dan Keluar ROC dalam talian atau semasa ketibaan dan mesti berjalan dengan pasport HKSAR, pasport MSAR atau pasport BN(O) mereka.
Hong Kong dan Macau — 'Permit Kembali' diperlukan untuk warganegara China bermastautin di Hong Kong dan Macau untuk masuk dan keluar tanah besar China. Pasport Wilayah Pentadbiran Khas Hong Kong dan Pasport Wilayah Pentadbiran Khas Macau tidak boleh digunakan untuk perjalanan ke tanah besar China. Juga, Pasport Bangsa British (Luar Negara) tidak boleh digunakan oleh rakyat Cina yang tinggal di Hong Kong memandangkan PRC tidak mengiktiraf dua kerakyatan. Penduduk Tanah Besar China yang melawat Hong Kong atau Macau dikehendaki memegang Permit Keluar Masuk untuk perjalanan ke dan dari Hong Kong dan Macau (往来港澳通行证 atau 双程证) dikeluarkan oleh pihak berkuasa Tanah Besar, bersama-sama dengan sokongan (签注), semasa Permit Keluar Masuk yang perlu digunakan setiap kali (sama dengan visa)semasa melawat SAR (kecuali penduduk dengan hukou dalam Shenzhen boleh memohon untuk sokongan kemasukan berbilang).[66] Penduduk tidak tetap Macau yang tidak layak untuk mendapat pasport boleh melakukan perjalanan ke Hong Kong atas Permit Lawatan ke Hong Kong (澳門居民往來香港特別行政區旅行證) sah selama 7 tahun, yang membolehkan pemegang untuk membuat perjalanan hanya ke Hong Kong semasa sah lakunya.
Israel — Legend:
Israel
Negara-negara yang menolak pasport dari Israel
Negara-negara yang menolak pasport dari Israel dan mana-mana pasport lain yang mengandungi cap dan visa Israel
Sehingga tahun 1952, pasport Israel adalah biasanya tidak sah untuk perjalanan ke Jerman, kerana selepas kejadian Holokus ia dianggap tidak wajar bagi Israel untuk melawat Jerman pada mana-mana kecuali rasmi negara. Beberapa negara Islam dan Afrika tidak membenarkan kemasukan kepada sesiapa sahaja yang menggunakan pasport Israel. Di samping itu, Iran,[67] Kuwait,[68] Lubnan,[69] Libya,[70] Arab Saudi,[71] Sudan,[72] Syria[73] and Yemen[74] tidak membenarkan kemasukan kepada orang yang mempunyai bukti perjalanan ke Israel, atau yang pasport mempunyai visa Israel sama ada yang tidak digunakan atau yang digunakan. Atas sebab ini, Israel tidak lagi mengeluarkan cap visa secara langsung pada pasport, tetapi pada slip kertas yang berfungsi sebagai pengganti untuk cap pada dokumen perjalanan. Sesetengah negara tidak membenarkan pasport mereka untuk digunakan untuk perjalanan ke Israel.
Pakistan — Pasport Pakistan adalah sah untuk perjalanan ke semua negara kecuali Israel.
Filipina - Antara 2004 dan pertengahan 2011, pasport Filipina tidak boleh digunakan untuk perjalanan ke Iraq kerana ancaman keselamatan di negara itu.[75]
Korea Selatan - kerajaan Korea Selatan telah mengharamkan perjalanan ke Afghanistan, Iraq, Somalia, Yaman dan Syria atas sebab-sebab keselamatan.[76] Korea Selatan tidak menganggap perjalanan dalam Semenanjung Korea (antara pentadbiran Korea Selatan dan Korea Utara) menjadi perjalanan antarabangsa, kerana perlembagaan Korea Selatan menganggap seluruh semenanjung Korea sebagai wilayahnya. Rakyat Korea Selatan yang ke Rantau Perusahaan Kaesong di Korea Utara melepasi melalui Pejabat Transit Lebuhraya Gyeongui di Dorasan, Munsan, di mana mereka mengemukakan kad plastik Sijil Melawat (방문증명서) yang dikeluarkan oleh Kementerian Penyatuan Korea Selatan, dan Sijil Laluan dicap imigresen (개성공업지구 출입증) yang dikeluarkan oleh Jawatankuasa Pengurusan Daerah Perindustrian Kaesong (개성공업지구 관리위원회).[77] Sehingga tahun 2008, rakyat Korea Selatan yang dalam perjalanan ke kawasan-kawasan pelancongan di Utara seperti Gunung Kumgang diperlukan untuk membawa kad ID Korea Selatan atas sebab-sebab keselamatan.
Hasil daripada Perang Nagorno-Karabakh antara Azerbaijan dan Armenia, Azerbaijan enggan membenarkan kemasukan kepada pemegang pasport Armenia, serta pasport pemegang mana-mana negara lain jika mereka berketurunan Armenia. Ia juga tegas menolak kemasukan kepada warga asing secara umum yang pasportnya menunjukkan bukti kemasukan ke Republik Nagorno-Karabakh, dengan segera mengisytiharkan mereka kekal personae non gratae. Sebaliknya, Armenia membenarkan kemasukan visa kepada pemegang pasport Azerbaijan.
Republik Turki Cyprus Utara (TRNC) mengeluarkan pasport, tetapi hanya Turki mengiktiraf kenegaraannya. Pasport TRNC tidak diterima untuk kemasukan ke dalam Republik Cyprus melalui lapangan terbang atau pelabuhan laut, tetapi diterima di laluan sempadan garisan hijau yang ditetapkan. Walau bagaimanapun, semua rakyat Cyprus Turki berhak oleh undang-undang dengan pengeluaran pasport Kesatuan Eropah Republik Cyprus, dan berikutan pembukaan sempadan antara kedua-dua belah pihak, rakyat Cyprus dan Kesatuan Eropah boleh bergerak bebas di antara mereka. United Kingdom, Amerika Syarikat, Perancis, Australia, Pakistan dan Syria kini secara rasmi menerima pasport TRNC dengan visa yang berkenaan.
Sepanyol tidak menerima pasport United Kingdom yang dikeluarkan di Gibraltar, mendakwa bahawa Kerajaan Gibraltar bukan pihak berkuasa yang layak untuk mengeluarkan pasport UK. Perkataan "Gibraltar" kini muncul di bawah perkataan "United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland" pada muka pasport British yang dikeluarkan di Gibraltar.
Sesetengah negara tidak menerima pasport Orang Dilindungi Tonga, walaupun mereka menerima pasport warganegara Tonga.[78] Pasport Orang Dilindungi Tonga dijual oleh Kerajaan Tonga kepada sesiapa yang bukan bangsa Tonga.[79] Pemegang pasport Orang Dilindungi Tonga adalah dilarang untuk memasuki atau menetap di Tonga. Secara umumnya, orang-orang pemegang adalah pelarian atau orang tanpa kerakyatan atas sebab lain.
Bagi negara-negara yang tidak mengekalkan hubungan diplomatik dengan Brazil seperti Kosovo, Taiwan dan Sahara Barat, pasport diplomatik, rasmi dan kerja tidak diterima, dan visa hanya akan diberikan kepada pelawat atas urusab perniagaan atau melancong. Di samping itu, kecuali Kosovo dan Taiwan, visa ini mesti dikeluarkan pada “laissez-passer” Brazil, bukan pada pasport negara tersebut.[80]
Perjalanan antarabangsa adalah tidak mustahil tanpa pasport dalam keadaan tertentu. Walau bagaimanapun, dokumen yang menyatakan kewarganegaraan, seperti kad pengenalan atau Lesen Pemandu Dipertingkat, biasanya diperlukan.
Ahli-ahli Komuniti Afrika Timur (yang terdiri daripada Kenya, Tanzania, Uganda, Rwanda dan Burundi) boleh mengeluarkan pasport Afrika Timur. Pasport Afrika Timur diiktiraf oleh hanya lima ahli, dan hanya digunakan untuk perjalanan antara atau di kalangan negara-negara tersebut. Keperluan untuk kelayakan kurang ketat daripada syarat-syarat pasport kebangsaan digunakan untuk perjalanan antarabangsa yang lain.
Pasport tidak diperlukan oleh warga India dan Nepal untuk perjalanan ke negara masing-masing, tetapi beberapa pengenalan diperlukan untuk merentas sempadan. Selain itu, India boleh melakukan perjalanan di Bhutan tanpa pasport, manakala rakyat Bhutan pula memerlukan kad pengenalan kewarganegaraan ke India.
Syria dan Lubnan rakyat tidak memerlukan pasport apabila membuat perjalanan di salah satu negara jika mereka membawa kad ID.
Perjalanan antara Rusia dan beberapa bekas republik Soviet, yang ditetapkan oleh keahlian dalam Komanwel Negara Merdeka, mungkin boleh dilaksanakan dengan dokumen pengenalan kebangsaan (contohnya pasport dalaman) atau pasport. Walau bagaimanapun, menurut satu kenyataan yang dibuat oleh Presiden Putin pada bulan Disember 2012, Rusia merancang untuk menyekat perjalanan tanpa pasport hanya untuk warga negara-negara anggota Kesatuan Kastam Belarus, Kazakhstan dan Rusia pada tahun 2015. Selepas tarikh itu, rakyat negara-negara CIS yang lain memerlukan pasport (walaupun tanpa visa) untuk melawat Rusia.[81]
Warganegara Majlis Kerjasama Negara Arab Teluk hanya memerlukan kad ID nasional (juga dirujuk sebagai kad ID awam) untuk menyeberangi sempadan negara majlis. Ini juga terpakai kepada sesiapa sahaja yang mempunyai permit kediaman di mana-mana negara GCC.
Negara-negara yang menggunakan Perjanjian Schengen (Kawasan Schengen, subset kepada EEA) tidak melaksanakan kawalan pasport di antara satu sama lain, melainkan keadaan yang luar biasa berlaku. Bagaimanapun, adalah wajib untuk membawa pasport, kad pengenalan yang mematuhi peraturan atau permit asing bagi yang bermastautin.
Warganegara salah satu daripada 28 negara anggota Kesatuan Eropah atau Liechtenstein, Andorra, Monaco, Norway, San Marino, Iceland dan Switzerland boleh bergerak di dalam dan di antara negara-negara ini menggunakan Kad Pengenalan Negara yang mematuhi standard dan bukannya pasport. Tidak semua negara anggota EU/EEA mengeluarkan Kad Pengenalan Negara yang mematuhi standard, terutamanya Denmark, Norway, Iceland, Ireland dan United Kingdom. Sweden mengeluarkan Kad Pengenalan Negara, tetapi Undang-undang Pasport tidak membenarkan warga Sweden untuk melakukan perjalanan di luar Kawasan Schengen tanpa passport, yang melanggar kebebasan pergerakan Kesatuan Eropah.[82][83] Walau bagaimanapun, memandangkan hampir semua negara-negara Eropah (kecuali Belarus, Rusia, Turki dan Ukraine) serta Georgia menerima kad ini, perjalanan ke negara berkenaan secara teknikal adalah mungkin, dengan syarat pengembara membuat pertukaran sempadan di kalangan negara Schengen.
Kesatuan Pasport Nordik membolehkan rakyat-rakyat Nordik dari Denmark (termasuk Kepulauan Faroe), Finland, Iceland, Norway dan Sweden untuk melawat mana-mana negara-negara ini tanpa memiliki dokumen pengenalan (Greenland dan Svalbard dikecualikan). Ini adalah lanjutan daripada prinsip bahawa rakyat Nordik tidak memerlukan dokumen pengenalan di negara mereka sendiri. Kaedah untuk membuktikan identiti apabila diminta masih disyorkan (cth menggunakan lesen memandu, yang tidak menyatakan kewarganegaraan), walaupun di negara sendiri. Menyertai Kawasan Schengen pada tahun 1997 tidak mengubah peraturan-peraturan ini.
Albania menerima kad ID negara atau pasport untuk kemasukan dari warga EU, EFTA (kecuali Liechtenstein), Kosovo, Montenegro dan Republik Macedonia.
Bosnia dan Herzegovina menerima kad ID negara atau pasport untuk kemasukan dari rakyat EU, EFTA, Montenegro, Monaco, San Marino dan Serbia.
Republik Macedonia menerima kad ID negara atau pasport untuk kemasukan dari warga EU, EFTA, Albania, Montenegro dan Serbia.
Montenegro menerima kad ID negara atau pasport untuk kemasukan dari warga EU, EFTA, Albania, Bosnia dan Herzegovina, Kosovo, Monaco, Republik Macedonia, San Marino dan Serbia.
Serbia menerima kad ID negara atau pasport untuk kemasukan dari warga EU, EFTA (kecuali Liechtenstein), Bosnia dan Herzegovina, Montenegro dan Republik Macedonia.
Warga Belgium, Perancis, Georgia, Jerman, Greece, Itali, Liechtenstein, Luxembourg, Malta, Belanda, Republik Turki Utara Cyprus, Portugal, Sepanyol dan Switzerland dibenarkan memasuki Turki dengan kad pengenalan yang sah.
Kesatuan Eropah dan rakyat Turki dibenarkan memasuki Republik Turki Utara Cyprus dengan kad ID yang sah.
Rakyat EU dibenarkan memasuki Georgia dengan kad ID yang sah.
CARICOM negara mengeluarkan pasport CARICOM kepada rakyat mereka, dan pada Jun 2009, warga yang layak di negara-negara yang mengambil bahagian akan dibenarkan untuk menggunakan kad perjalanan CARICOM yang memperuntukkan perjalanan antara negara ahli tanpa pasport.
Terdapat beberapa kad disediakan untuk penduduk Amerika Utara tertentu yang membolehkan perjalanan tanpa pasport; umumnya hanya untuk lintasan sempadan darat dan laut:
Kad Pasport AS adalah alternatif kepada buku kecil pasport AS biasa bagi perjalanan darat dan laut di Amerika Utara (Kanada, Mexico, Caribbean, dan Bermuda). Seperti buku pasport, kad pasport itu dikeluarkan hanya untuk rakyat Amerika Syarikat dan rakyat bukan warganegara.
Kad NEXUS membolehkan sempadan antara Amerika Syarikat dan Kanada. Kad NEXUS udara juga boleh digunakan untuk perjalanan udara sebagai satu-satunya cara pengenalan untuk rakyat warganegara dan rakyat bukan warganegara Amerika Syarikat dan Kanada.
SENTRI-card membolehkan kemasukan pasport percuma ke AS dari Mexico (tetapi tidak sebaliknya).
Rakyat Kanada boleh memasuki AS melalui darat atau laut menggunakan lesen pemandu patuh WHTI "tambahan". Pada masa ini ia dikeluarkan oleh British Columbia, Manitoba dan Ontario. Jika Kanada ingin memasuki Amerika Syarikat melalui udara, mereka mesti menggunakan buku pasport. Status Negara Pertama Kanada boleh memasuki Amerika Syarikat dengan Sijil Kad Status Indian yang sah, yang dikeluarkan oleh Kerajaan Persekutuan Kanada.
Untuk perjalanan ke pulau-pulau Perancis Saint Pierre dan Miquelon terus dari Kanada, Kanada dan rakyat asing yang memegang dokumen pengenalan Kanada dikecualikan daripada keperluan pasport dan visa untuk penginapan jangka masa maksimum 3 bulan dalam tempoh 6 bulan. Dokumen yang diterima adalah lesen memandu, kad kewarganegaraan, kad pemastautin tetap dan lain-lain. Rakyat AS berjalan melalui Kanada tidak dikecualikan dan perlu membawa pasport.
Penduduk di sembilan buah perkampungan persisiran pantai di Papua New Guinea dibenarkan untuk memasuki 'Zon Perlindungan' di Selat Torres (sebahagian daripada Queensland, Australia) untuk tujuan tradisional. Pengecualian daripada kawalan pasport ini adalah sebahagian daripada perjanjian antara Australia dan Papua New Guinea apabila Papua New Guinea mencapai kemerdekaan daripada Australia pada tahun 1975.[86] Kapal dari tempat lain di Papua New Guinea dan negara-negara lain yang cuba untuk menyeberang ke Australia atau perairan Australia ditahan oleh Kastam Australia atau Tentera Laut Diraja Australia.
Ramai warga Amerika Tengah dan Amerika Selatan boleh melakukan perjalanan dalam zon ekonomi serantau masing-masing, seperti Mercosur dan Komuniti BangsaAndes, atau berasaskan dasar dua hala (contohnya, antara Chile dan Peru, antara Brazil dan Chile), tanpa pasport, sebaliknya mengemukakan kad ID kebangsaan mereka, atau, untuk penginapan jangka pendek, kad pendaftaran pengundi mereka. Dalam beberapa kes perjalanan ini mesti dilakukan melalui darat dan bukan melalui udara. Terdapat rancangan untuk melanjutkan hak-hak ini untuk semua Amerika Selatan di bawah Kesatuan Bangsa-Bangsa Amerika Selatan, dan ia sudah menjangkau mereka (sejak 2006[87]) kepada setiap negara Amerika Selatan kecuali Guyana dan Suriname.
^All nations issuing EU passports make an effort to ensure that their passports feature nationally distinctive designs. Finnish passports make a flip-book of a moose walking. The UK passport launched on 3 November 2015 features Shakespeare's Globe Theater on pages 26-27, with architectural plans as well as performers on stage. Each UK passport page is completely different from all the other pages and from all the other pages of other EU passports.
^ abcKwik Khing Djoen (1923). "paspoort, passport"(PDF). Kitab Vortaro: Segala Perkatahan-Perkatahan Asing Jang Soeda Oemoem Di Goena Ken Di Dalem Soerat-Soerat Kabar Melayoe. Batavia: Sin Po. m/s. 246.[pautan mati kekal]
^George William Lemon (1783). English etymology; or, A derivative dictionary of the English language. m/s. 397. said that passport may signify either a permission to pass through a portus or gate, but noted that an earlier work had contained information that a traveling warrant, a permission or license to pass through the whole dominions of any prince, was originally called a pass par teut.
^M. Philippa, F. Debrabandere, A. Quak, T. Schoonheim & N. van der Sijs, penyunting (2009). "paspoort - (reisdocument)". Etymologisch Woordenboek van het Nederlands. Amsterdam.CS1 maint: multiple names: editors list (link)
^Arkelian, A.J. "The Right to a Passport in Canadian Law."“The Canadian Yearbook of International Law," Volume XXI, 1983. Republished in November 2012 in Artsforum Magazine at http://artsforum.ca/ideas/in-depth
^Arkelian, A.J. “Freedom of Movement of Persons Between States and Entitlement to Passports.”Saskatchewan Law Review, Volume 49, No.1, 1984-85.
^"The New e-Passport". Osterreichs Bundesheer (dalam bahasa German dan English). Eigentümer und Herausgeber: Bundesministerium für Landesverteidigung und Sport. February 2006. Dicapai pada 15 October 2012.CS1 maint: unrecognized language (link)
^Report on mission to Latvia (2008), UN Special Rapporteur on contemporary forms of racism, racial discrimination, xenophobia and related intolerance — see Para. 30 and 88
^Dalam Zon Terusan Panama hanya orang-orang dilahirkan di sana sebelum 1 Januari 2000 dengan sekurang-kurangnya salah seorang ibu bapa sebagai warga AS telah diiktiraf sebagai warganegara AS dan kedua-duanya warga dan rakyat. Juga dalam bekas Wilayah Amanah Kepulauan Pasifik penduduk dianggap warga dan rakyat Wilayah Amanah dan bukan warga AS.
^"Doc 9303: Machine Readable Travel Documents,"(PDF). Seventh Edition, 2015 (dalam bahasa Inggeris). 999 Robert-Bourassa Boulevard, Montréal, Quebec, Canada H3C 5H7: International Civil Aviation Organisation (ICAO). 2015. Dicapai pada 22 November 2015. ICAO’s work on machine readable travel documents began in 1968 with the establishment, by the Air Transport Committee of the Council, of a Panel on Passport Cards. This Panel was charged with developing recommendations for a standardized passport book or card that would be machine readable, in the interest of accelerating the clearance of passengers through passport controls. ... In 1998, the New Technologies Working Group of the TAG/MRTD began work to establish the most effective biometric identification system and associated means of data storage for use in MRTD applications, particularly in relation to document issuance and immigration considerations. The bulk of the work had been completed by the time the events of 11 September 2001 caused States to attach greater importance to the security of a travel document and the identification of its holder. The work was quickly finalized and endorsed by the TAG/MRTD and the Air Transport Committee. ... The Seventh Edition of Doc 9303 represents a restructuring of the ICAO specifications for Machine Readable Travel Documents. Without incorporating substantial modifications to the specifications, in this new edition Doc 9303 has been reformatted into a set of specifications for Size 1 Machine Readable Official Travel Documents (TD1), Size 2 Machine Readable Official Travel Documents (TD2), and Size 3 Machine Readable Travel Documents (TD3) ...Cite has empty unknown parameters: |registration=, |subscription=, dan |dead-url= (bantuan)CS1 maint: location (link)
^"Doc 9303: Machine Readable Travel Documents, Part 2: Specifications for the Security of the Design, Manufacture and Issuance of MRTDs"(PDF). Seventh Edition, 2015 (dalam bahasa Inggeris). 999 Robert-Bourassa Boulevard, Montréal, Quebec, Canada H3C 5H7: International Civil Aviation Organisation (ICAO). 2015. ISBN978-92-9249-791-0. Dicapai pada 22 November 2015. The Seventh Edition of Doc 9303 represents a restructuring of the ICAO specifications for Machine Readable Travel Documents. Without incorporating substantial modifications to the specifications, in this new edition Doc 9303 has been reformatted into a set of specifications for Size 1 Machine Readable Official Travel Documents (TD1), Size 2 Machine Readable Official Travel Documents (TD2), and Size 3 Machine Readable Travel Documents (TD3), as well as visas. This set of specifications consists of various separate documents in which general (applicable to all MRTDs) as well as MRTD form factor specific specifications are grouped ... Where the substrate used for the biographical data page (or inserted label) of a passport book or MRTD card is formed entirely of plastic or a variation of plastic, it is not usually possible to incorporate many of the security components described in 5.1.1 through 5.1.3 ... A.5.2.5 Special security measures for use with cards and biographical data pages made of plastic' Where a travel document is constructed entirely of plastic, optically variable security features shall be employed which give a changing appearance with angle of viewing. Such devices may take the form of latent images, lenticular features, colour-shifting ink, or diffractive optically variable image features.Cite has empty unknown parameters: |registration=, |subscription=, dan |dead-url= (bantuan)CS1 maint: location (link)
^"Doc 9303: Machine Readable Travel Documents, Part 3: Specifications Common to all MRTDs"(PDF). Seventh Edition, 2015 (dalam bahasa Inggeris). 999 Robert-Bourassa Boulevard, Montréal, Quebec, Canada H3C 5H7: International Civil Aviation Organisation (ICAO). 2015. ISBN978-92-9249-792-7. Dicapai pada 22 November 2015. Part 3 defines specifications that are common to TD1, TD2 and TD3 size machine readable travel documents (MRTDs) including those necessary for global interoperability using visual inspection and machine readable (optical character recognition) means. Detailed specifications applicable to each form factor appear in Doc 9303, Parts 4 through 7.Cite has empty unknown parameters: |registration=, |subscription=, dan |dead-url= (bantuan)CS1 maint: location (link)
^"Doc 9303: Machine Readable Travel Documents, Part 5: Specifications for TD1 Size Machine Readable Official Travel Documents (MROTDs)"(PDF). Seventh Edition, 2015 (dalam bahasa Inggeris). 999 Robert-Bourassa Boulevard, Montréal, Quebec, Canada H3C 5H7: International Civil Aviation Organisation (ICAO). 2015. ISBN978-92-9249-794-1. Dicapai pada 22 November 2015. The nominal dimensions shall be those specified in ISO/IEC 7810 for the ID-1 type card: 53.98 mm x 85.6 mm (2.13 in x 3.37 in) ... The edges of the document after final preparation shall be within the area circumscribed by the concentric rectangles as illustrated in Figure 1. Inner rectangle: 53.25 mm x 84.85 mm (2.10 in x 3.34 in), Outer rectangle: 54.75 mm x 86.35 mm (2.16 in x 3.40 in). In no event shall the dimensions of the finished TD1 document exceed the dimensions of the outer rectangle, including any final preparation (e.g. laminate edges) ... Note k: The first character shall be A, C or I. Historically these three characters were chosen for their ease of recognition in the OCR-B character set. The second character shall be at the discretion of the issuing State or organization except that V shall not be used, and C shall not be used after A except in the Crew Member Certificate.Cite has empty unknown parameters: |registration=, |subscription=, dan |dead-url= (bantuan)CS1 maint: location (link)
^"U.S. Passport Service Guide - Passport Card Facts" (dalam bahasa Inggeris). 2015. Dicapai pada 22 November 2015. A passport card serves the same purpose as a passport book. It attests to your United States citizenship and your identity. The passport card is a fully valid passport. However, it is similar in size to a credit card ... Production of the passport card began on July 14, 2008. Millions of cards have already been issued since that date.Cite has empty unknown parameter: |dead-url= (bantuan)
^Resolutions of 23 June 1981, 30 June 1982, 14 July 1986 and 10 July 1995 concerning the introduction of a passport of uniform pattern, OJEC, 19 September 1981, C 241, p. 1; 16 July 1982, C 179, p. 1; 14 July 1986, C 185, p. 1; 4 August 1995, C 200, p. 1.
^"For U.S. Citizens". Customs and Border Protection, U.S. Department of Homeland Security. Dicapai pada 2008-05-20. Cite journal requires |journal= (bantuan)
(Inggeris) Lloyd, Martin (2008) [2003]. The Passport: The History of Man's Most Travelled Document (ed. 2nd). Canterbury: Queen Anne's Fan. ISBN978-0-9547150-3-8. OCLC220013999.
(Inggeris) Salter, Mark B. (2003). Rights of Passage: The Passport in International Relations. Boulder, Co: Lynne Rienner Publishers. ISBN978-1-58826-145-8. OCLC51518371.
(Inggeris) Torpey, John C. (2000). The Invention of the Passport: Surveillance, Citizenship and the State. Cambridge studies in law and society. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN0-521-63249-8. OCLC59408523.
