туг

[tug]

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠬ

(туг)

Галиглах зарчим

I нэр.

1. Тусгай ишинд ямар нэг өнгийн бөс уяж намиран хийсгэх тэмдэг
3. шилж. Удирдлага, сургаал
4. шилж. Сод, тэргүүн

II тэм.

1. Үс, хялгас, өвсний бут, багц, бөөм хэсэг

III.

1. туг ширээ бөх (тарга хүчээ бүрэн авсан тэмээний босоо бөх), –Тугал хоёр нүдтэй, туг ширээ бөхтэй. ААЗ.

Ойролцоо үг

есөн хөлт цагаан туг - төрийн хүндэтгэлийн туг

хараа ихт хар туг - дайны туг

улсын туг - улсын бэлгэ тэмдэг

туг барих - туг хийсгэн явах, тугийн ишнээс барин явах

туг хатгах - туг мандуулах, туг босгох

туг хийсгэх - тугийг салхины аясаар хөдөлгөх

туг тайх хуучир. - а.дайсныг дарсны дараа жанжин тэргүүлэн бүх цэргүүд тугт мөргөх; б.дайснаас олзлогдсон хүнийг тугны өмнө хороох

жанжин туг - цэргийн гол туг

ялалтын туг босгох - ялан дийлснээ илтгэсэн туг өргөх

тугийн залаа - тугийн цацаг

тугийн манжлага - тугийн унжлага

нэг тугийн дор - нэг удирдагад, хамтдаа

туг нь болох - манлайлагч болох, тэргүүлэгч болох

туг өвс - бөөн өвс

туг үс - хэсэг үс

үс туг тугаар унах - үс бөөн бөөнөөр унах

Үг хувилгах зарчим

туг нэр. ~ны иш, туганд, тугнаас

• туг далбаа - а.том хэмжээний туг; б.төр, улсын бэлгэ тэмдэг бүхий далбаа
• туг дарцаг - том, жижиг туг
• туг сүлд - сүлд хийморийн бэлгэдэл
• туг хиур - жижиг дарцаг
• туг тэмдэг - бэлгэ тэмдэг бүхий туг далбаа

Баатар хүү

Тугал ч хариулдаг

Туг ч барьдаг

Уг нь муу бол

Туг нь муу