NGC 900
NGC 900 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Овен |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 2 ч 23 м 32,1 с |
Деклинација | + 26° 30' 43" |
Положбен агол | 30° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | леќеста галаксија |
Морфолошки вид | S0 |
Привиден сјај (видлив) |
13,7 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,7 |
Површински сјај | 13,3 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,1' x 0,7' |
Историја | |
Откривач | Алберт Март |
Откриена | 5 септември 1864 |
Други ознаки | UGC 1843, MCG 4-6-20, CGCG 483-23, NPM1G +26.0061 |
NGC 900 — леќеста галаксија во соѕвездието Овен, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 900 се споменува и како UGC 1843, MCG 4-6-20, CGCG 483-23, NPM1G +26.0061.
Откривање
[уреди | уреди извор]Телото е откриено на 5 септември 1864 година од страна на Алберт Март, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 48 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 900 е од видот S0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,7 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,7 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] NGC 900 има привидни димензии од 1,1' х 0,7'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 2 ч 23 м 32,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 26° 30' 43". Положбениот агол на објектот е во износ од 30°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 900 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 9079. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 129; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1774. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 858.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)