allein
Uiterlijk
Algemein Gesjreve Limburgs
[bewirk]Biewaord
[bewirk]allein (Nederlands: alleen)
- Kiek bie elein.
- Varrejasie
- Sinneniem
Mofers
[bewirk]Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]allein /a'lɛ̀i̯n/
- sónger hulp, mitwirking of gezelsjap
- Det kiendje kan al allein loupe.
- Truuj haet det gans allein mótte doon.
- drök oetsloeting oet vanne res boeten 't geneumdje
- Ich höb allein grieze wègk.
- vermindert wie zwaor get waog
- Dae wage kump allein viefhóngerd euro.
- Aafbraeking
- al-lein
- Synoniem
- Verwantje wäörd
- Aafleijinge
- Samestèlling
- Zagswies
- van allein > vanallein
- veur miene kop allein: ich allein
- Ich höb veure miene kop allein al mieër èrpel nuuedig es det; gezwiege det 'n ganse femielje daovan mót kónnen aete.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 63.
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: elein
[2]
bewirk |
Bieveugelik naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]allein /a'lɛ̀i̯n/
- (synoniem) (predikatief) anger waord veur einzaam
- Luuj van daen ajer zeen döks de gansen daag allein.
- Ich veul mich saoves meis allein.
- Aafbraeking
- al-lein
- Samestèlling
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 63.
In anger spraoke
[bewirk]- Nederlandjs: eenzaam
Biewaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]allein /a'lɛ̀i̯n/
- (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
- Aafbraeking
- al-lein