oratus
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oːˈraːtus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·tus — morphologica: orat-us
Notatio
+/-Participium
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
ōrātus | —
|
perfectum | passiva | participium | nominativo | ōrō (ōrāre) |
Declinatio
+/-positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | ōrātus | ōrāta | ōrātum | nom. | ōrātī | ōrātae | ōrāta |
gen. | ōrātī | ōrātae | ōrātī | gen. | ōrātōrum | ōrātārum | ōrātōrum |
dat. | ōrātō | ōrātae | ōrātō | dat. | ōrātīs | ōrātīs | ōrātīs |
acc. | ōrātum | ōrātam | ōrātum | acc. | ōrātōs | ōrātās | ōrāta |
abl. | ōrātō | ōrātā | ōrātō | abl. | ōrātīs | ōrātīs | ōrātīs |
voc. | ōrāte | ōrāta | ōrātum | voc. | ōrātī | ōrātae | ōrāta |
Translationes
+/-Participium
Nomen substantivum
+/-ōrāt|us, -ūs masc.
- Actus orandi.
Declinatio
+/-m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | ōrātus | ōrātūs | I |
gen. | ōrātūs | ōrātuum | II |
dat. | ōrātuī | ōrātibus | III |
acc. | ōrātum | ōrātūs | IV |
abl. | ōrātū | ōrātibus | VI |
voc. | ōrātus | ōrātūs | V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Translationes
+/-Formae affines
+/-ōrātūs
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ōrātūs | casus genitivus singularis | substantivi ōrātus |
ōrātūs | casus nominativus pluralis | substantivi ōrātus |
ōrātūs | casus accusativus pluralis | substantivi ōrātus |
ōrātūs | casus vocativus pluralis | substantivi ōrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oːˈraːtuːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·tūs — morphologica: orat-us