orata
| orata dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-ōrāta
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrāta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ōrātus |
| ōrāta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ōrātus |
| ōrāta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ōrātus |
| ōrāta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ōrātus |
| ōrāta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ōrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oːˈraːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·ta — morphologica: orat-a
ōrātā
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrātā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ōrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oːˈraːtaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·tā — morphologica: orat-a
orata
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| orata | forma singularis · genus femininum | adiectivi orato |
| orata | forma singularis · genus femininum | participii orato (orare) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /oˈrata/ - Syllabificatio phonetica: o·ra·ta — morphologica: orat-a