Atrium (architectura)

Atrium in architectura Romana fuit medium conclave domus, qualis in Imperio Romano late diffusa erat.

Notio „atrium“ forsitan a verbo ater, quod „fumo denigratum“ valet, deductum est. Hac opinione olim focus in atrio fuisse ponitur, a cuius fumo conclave atrum factum sit. Ex quo etiam liquet, quare scriptores Romani imagines maiorum commemorantes de "fumosis imaginibus" loquantur.^[1]

Atrium fuit conclave rectangulare media in domo situm, a quo conclavia adiacentia inita sunt. Familiae commorationi fuit; ibi imagines maiorum in armariis et supellex in cartibulis expositae sunt. Initio erat tectum sive testudinatum; a saeculo autem secundo a.C.n. Romani architecturam Graecam secuti partem tecti apertam relinquebant, per quod foramen compluvium dictum lux pluviaque intrarent; aqua in impluvio collecta in cisternam deducebatur.

• In basilicis Christianis atrium sicut et peristylium propatulum sive vestibulum significat.
• In aedificiis Hispanicis Renascentiae ex atrio cavaedium nomine patio profectum est.
• His diebus atrium etiam pro cavaedio vitro tecto adhibetur.

• Cavaedium

Vicimedia Communia plura habent quae ad Atria spectant.