servaretis

Discretiva

servaretis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servārētis	secunda pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	servō (servāre)

API: /serwaːˈreːtis/

Syllabificatio phonetica: ser·vā·rē·tis — morphologica: serv-aretis

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Si tantummodo postulassent legati pro iis qui in hostium potestate sunt, ut redimerentur, sine ullius insectatione eorum brevi sententiam peregissem; quid enim aliud quam admonendi essetis, ut morem traditum a patribus necessario ad rem militarem exemplo servaretis? —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXII, caput 60, [7] — servaretis
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: servaretis.