aelurus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯ˈluːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: al·lū·rus — morphologica: aelur-us

Notatio

Vox Graeca est: αἴλουρος (ailouros).^[1]

Nomen substantivum

aelūr|us, -ī masc.

Animal speciei parvorum mammiferorum carnivororum familiae Felidarum, fēlēs, venator murum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	aelūrus	aelūrī	I
gen.	aelūrī	aelūrōrum	II
dat.	aelūrō	aelūrīs	III
acc.	aelūrum	aelūrōs	IV
abl.	aelūrō	aelūrīs	VI
voc.	aelūre	aelūrī	V

Dictiones collatae

Synonyma

Dictiones derivatae

aelurophilis

Translationes

Animal speciei parvorum mammiferorum carnivororum familiae Felidarum	dilatare ▼

Animal speciei parvorum mammiferorum carnivororum familiae Felidarum	collabi ▲

Loci

Palingenius
1500-1543

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

Qualis viminea dum forte quiescit acanthis

In cavea, mulcens vario sua fata canore,

Ad quam prorepit summisso corpore fallax

Aelurus, miseramque infestans undique terret;

Venator murum aelurus, volucrumque peremptor;

Illa autem metuens rabiem praedonis, in omnes

Obvolitat partes, ac se fugitando tuetur. —Zodiacus vitae M. Palingenii ^[2]^[3]

Fontes

↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 118 — aelūrus
↑ ^2.0 ^2.1 Marcelli Palingenii Stellati poetae Zodiacus vitae libri XII, Rotterodami anno 1722. — aelurus
↑ ^3.0 ^3.1 Vicicitatio: aelurus.

[1] Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 118 — aelūrus

[Palingenius-2] 2.0 ^2.1 Marcelli Palingenii Stellati poetae Zodiacus vitae libri XII, Rotterodami anno 1722. — aelurus

[q-3] 3.0 ^3.1 Vicicitatio: aelurus.

[1]

[2]

[3]