Antonio Gramsci

Antonio Gramsci (22 Januari, 1891 – 27 April, 1937) iku juru nulis, politisi lan pangripta téyori pulitik saka Italia. Minangka salah siji saka pemimpin kang ngadegaké Parté Kuminis Italia, dhèwèké dikunjara déning rejim fasis Mussolini. Tulisan-tulisané akèh-akèhé wujud analisis bab budaya lan kapemimpinan pulitik, lan kawentar minangka pamikir asli sajeroning tradisi Marxis. Antonio Gramsci uga misuwur kanthi konsèpé hègemoni budaya kanggo ngreksa nagara sajeroning masarakat kapitalis.

Cithakan:Marxist theory Gramsci dianggep salah siji pamikir téyori Marxis kang paling wigati ing abad angka 20, mligi minangka pamikir kunci sajeroning mangun Marxisme Kulon. Dhèwèké nulis punjul 30 buku cathetan lan 3000 kaca sajarah lan analisis ing sajeroning kunjara. Tulisan-tulisan iki, misuwur minangka cathetan saka jronig kunjara (Prison Notebooks), isiné panjlajahan Gramsci bab sajarah Italia lan nasionalisme, ora kèri uga sawatara gagasan bab téyori Marxisme, téyori kritis lan téyori pendhidhikan kang magepokan karo jenengé, kaya ta:

• Hegemoni budaya minangka cara kanggo njaga nagara kapitalis.
• Kabutuhan bab pendhidhikan tumrap para buruh kanggo majokaké intelèktualitas para buruh klas pekerja.
• Pamérangan sajeroning masarakat pulitik (pulisi, militèr, sistem kukum, lsp.) kang ndominasi kanthi langsung lan kanthi peksan, lan masarakat sipil (kulawarga, sistem pendhidhikan, persatuan pedagang (trade union), lsp.) ing ngendi kapemimpinan diwangun liwat ideologi utawa pasetujon.
• 'Sajarahisme absolut'.
• Kritik bab determinisme ékonomi.
• Kritik bab filsafat materialisme.

Hegemoni iku konsèp kang sadurungé dianggo déning kaum Marxis kaya déné Lenin kanggo nuduhaké kapemimpinan pulitik saka kelas pekerja sajeroning révolusi dhémokratik, nanging diwangun déning Gramsci dadi sawijining analisi kang akut kanggo maratélakaké kenapa révolusi sosialis kang ora bisa disélaki kang diramalaké déning Marxisme ortodhok ora kadadéan ing wiwitan abad angka 20.

Gramsci awèh pamikiran kang akèh bab peran intelèktual sajeroning masarakat. Kang misuwur, dhèwèké mratélakaké yèn kabêh wong iku intelèktual, saéngga kabèh duwé pamikir intelèktual lan rasional, nanging ora kabèh duwé fungsi sosial sajeroning para intelèktual. Dhèwèké nganggep yèn para intelèktual modhèren ora mung tukang wicara, nanging minangka pangarah lan pangorganisasi kang mbiyantu mangun masarakat lan ngasilaké hegemoni liwat piranti ideologi kaya ta pendhidhikan lan médhia.

Téyori Gramsci bab hegemoni kagandhèng karo konsèpé bab nagara kapitalis, kang miturut Gramsci ngatur nagara liwat kakuwatan lan pasetujon. Nagara ora ditafsiraké kanthi cethèk mung wujud pamaréntah; nanging, Gramsci mérang dadi 'masarakat pulitik', minangka arena pulitik institusi lan kontrol kukum konstitusi, lan 'masarakat sipil', kang lumrahé wujud alam 'pribadi' utawa 'dudu nagara', kalebu bab sistem ékonomi. Pérangan kang kapisan mau minangka rangkahé kakuwatan déné pérangan kang kapindho rangkahé pasetujon. Sanajan mangkono, Gramsci nadhesaké yèn pamérangan iku mau mung murni konsèp lan kaloroné sajeroning kasunyatan kerep tumpang tindhih.

• Niccolò Machiavelli — juru nulis Italia abad angka 16 kang kaprabawaan banget déning téyori Gramsci bab nagara.
• Karl Marx — filsuf, sajarawan, ékonom lan panemu Marxisme.
• Antonio Labriola — Teoris Marxis saka Italia.
• Georges Sorel — Penulis Prancis.
• Vilfredo Pareto — Italian Ekonom lan sosiologis saka Italia.
• Henri Bergson — filsuf Prancis.
• Benedetto Croce — Italia.

• Zackie Achmat
• Ato Sekyi-Otu
• Louis Althusser
• Perry Anderson
• Michael Apple
• Giovanni Arrighi
• Zygmunt Bauman
• Judith Butler
• Noam Chomsky
• Samuel P. Huntington
• Alain de Benoist
• Michel Foucault
• Paulo Freire
• Stuart Hall
• Michael Hardt & Antonio Negri
• David Harvey
• Eric Hobsbawm
• Ernesto Laclau & Chantal Mouffe
• Luigi Nono
• Pier Paolo Pasolini
• Edward Said
• E.P. Thompson
• Cornel West
• Raymond Williams
• Eric Wolf
• Howard Zinn
• Gordon Brown^[1]

• Reformisme
• Superstruktur
• Artikulasi (sosiologi)
• Risorgimento

1. ↑ http://www.guardian.co.uk/Scotland/Story/0,,392958,00.html

• Bottomore, Tom (1992). The Dictionary of Marxist Thought. Blackwell Publishers. ISBN 0631180826.
• Gramsci, Antonio (1971). Selections from the Prison Notebooks. International Publishers. ISBN 071780397X.
• Jay, Martin (1986). Marxism and Totality: The Adventures of a Concept from Lukacs to Habermas. University of California Press. ISBN 0520057422.
• Joll, James (1977). Antonio Gramsci. New York: Viking Press. ISBN 0670129429.
• Kolakowski, Leszek (1981). Main Currents of Marxism, Vol. III: The Breakdown. New York: Oxford University Press. ISBN 0192851098.
• Boggs, Carl (1984). The Two Revolutions: Gramsci and the Dilemmas of Western Marxism. London: South End Press. ISBN 0896082261.

Wikicuplik duwé cuplikan ngenani: Antonio Gramsci

Wikimedia Commons duwé médhia ngenani Antonio Gramsci.

• Gramsci's writings at MIA
• Gramsci resources, including bibliography Archived 2006-02-03 at the Wayback Machine.
• The International Gramsci Society Archived 2006-12-16 at the Wayback Machine.
• Fondazione Instituto Gramsci
• Special issue of International Socialism journal with a collection on Gramsci's legacy Archived 2007-09-26 at the Wayback Machine.
• Roberto Robaina: Gramsci and revolution: a necessary clarification
• Gramsci's contribution to the field of adult and popular education
• The life and work of Antonio Gramsci
• An overview of Gramsci's life and work, with suggestions for further reading Archived 2006-06-13 at the Wayback Machine.
• Rare: a picture at the age of 15
• Gramsci's wife and sons
• The Praxis Prism – The Epistemology of Antonio Gramsci Archived 2007-10-16 at the Wayback Machine.
• audio and video resources on Gramsci Archived 2007-06-30 at the Wayback Machine.
• Gramsci Links Archive Archived 2007-07-10 at the Wayback Machine.
• Gramsci e o Brasil

Cithakan:Secratary of the Italin Communist Party