Patres del Ecclesia

Patres del Ecclesia
Obras notabile	patristic literature[*]
Identificatores
Commons	Church Fathers

Patres del Ecclesia. Termino alternative pro "scriptores patristic".

1. Le ecclesia del "patres", usque al 500 D. C.

Inter le 100 d. C. e le 500 d. C. le ecclesia christian cambiava multo. In le anno 100 d. C. illo esseva solmente un parve minoritate, severmente persecutate. Le Evangelios e le Epistolas esseva jam in circulation, ma illos non habeva ancora essite colligite insimul pro formar le Nove Testamento. Nonobstante alicun breve affirmationes de fide, como "Jesus es le Senior", non existeva alicun credo formal a declamar. Le organisation del ecclesia esseva ancora satis fluide e illo variava de loco a loco, como in le tempores del Nove Testamento. In fin, non existeva modellos fixate pro le servicios divin, mesmo si, forsan, esseva in circulation preces como le "Patre nostre".

Verso le 500, le quadro del situation esseva differente. Le plus parte del population del Imperio roman, se definiva christian, e le christianismo deveniva le religion official del Stato. Extra le confinios de Europa, tamen, como in Ethiopia o in India, il habeva ecclesias de considerabile grandor.

Le Scripturas se componeva de duo "Testamentos", le Ancian e le Nove. Iste ultime, a exception de alicun variante local, esseva simile al nostre. Duo esseva le Credo le plus diffundite, e il habeva un clar comprension del Orthodoxia in opposition al Heresia, super toto in referentia al doctrinas del Trinitate e del Persona de Christo. Le ministerio del Ecclesia se exprimeva ubicunque sub le triplice forma de episcopos, presbyteros, e diaconos, mesmo si a nivello local, on poteva trovar se differentias. Le servicios divin del Ecclesia habeva un character integremente liturgic (cfr. Liturgia), con formas fixate de precarias.

Le major parte de iste transformationes, eveniva gradualmente in le curso del quatro seculos in question: generalmente illos esseva pro le profito del ecclesia e illos representava un crescimento san. Non tote le cambios, tamen, ameliorava necessarimente le situation. Hodie, per exemplo, le alliantia con le Stato e le transformation del christianismo in "religion de stato", esserea considerate per multes, al minus un "benediction mixte", si non como un ver malediction. Alteres, in ultra, non essere satisfacite ni del sorta de ministerio que emergeva in le ecclesias, ni del suppression de formas libere de servicios divin.

Duo esseva le tornos le plus importante del vita del ecclesia primitive. Le prime eveniva in le anno 70 d. C.: usque a ille momento, le discipulos de Jesus esseva super toto judeos, e generalmente, illes esseva considerate un sorta de "gruppo deviante" al interior del Judaismo, un gruppo de protesta. Le "Nazarenos" poteva esser considerate un secta judaic, como illo del Phariseos, del Sadduceos o del Essenos (Act. 24:5). Le ecclesia-matre esseva illo de Jerusalem. Le apostolo Paulo debeva multo luctar pro render acceptabile su mission inter le Gentiles o paganos. Ille multo luctava pro establir le principio secundo le qual il non esseva necessari que le Gentiles convertite "deveniva" Judeos per submitter se asl circumcision. In le anno 70 d. C., tamen, Jerusalem esseva saccheate per le Romanos, como Jesus habeva prophetisate, e le ecclesia de Jerusalem cessava de exister. Multo tosto, postea, le ecclesia principal deveniva illo de Roma, capital del mundo pagan. Durante que pro le ecclesia del Nove Testamento, le problema esseva: "Le paganos qui se converte, debe o non debe esser circumcidite (o, in altere parolas, debe illes devenir judee)?. Pro le ecclesia del secunde seculo, le problema esseva un altere: "Le christianos judee pote continuar a sequer le leges judaic (illo es, remaner judee)?". Le christianismo se transformava de un secta judaic a un fide potentialmente universal.

Le seconde importante torno eveniva in le anno 312, con le conversion al christianismo del imperator Constantino. Usque a ille momento, le ecclesia esseva un minoritate de dissension, periodicamente persecutate. Le situation cambiava rapidemente: Constantino faceva terminar le persecutiones e ille officialmente offereva al ecclesia su supporto e su favor. Inter le imperatores subsequente, solmente uno esseva pagan. Le christianismo deveniva "religion official del stato".

Le union Stato-Ecclesia, esseva tosto recipite con favopr e enthusiasmo de alicunes (Eusebio de Cesarea per exemplo) e multes, ancora hodie lo defende. Alteres, desde le comenciamento, habeva forte dubitas super isto. Hodie il es multo popular le pensamento che un tal union es un error multo grave. Diverse questiones esseva actual. Ante totes, le adoption del christianismo como "religion de Stato", portava a un massive adhesion al christianismo de massas de personas non vermente convertite a Christo, ergo de conversiones superficial. Isto comportava, de consequentia, un corruption del standard moral del ecclesia e le introduction de alicun practicas pagan e idolatric. In secunde loco, le "ecclesia persecutate del martyres" deveniva tosto un "ecclesia de stato persecutante". Le cohercition legal esseva uno del prime instrumentos utilisate contra ille gruppos de christianos que "deviava" o non consentivaa al currente principal del Ecclesia catholic e, plus tarde, contra le culto pagan. Le ecclesia, servitor e suffrente, riscava, assi, de devenir le "ecclesia opprimente". In tertie loco, durante le christianisation del Europa, le christianismo curreva le periculo de devenir le "religion tribal" del Europeos. Su legamine con lo Stato comportava problemas particular. Il es necessari rememorar que le currente principal del historia christian habeva loco in le Europa christian. Il es ibi que le ecclesia plure vices videva renovamentos, e de ibi le Evangelio se diffundeva per tote le mundo.

Le ecclesia primitive, como alsi le Imperio roman, esseva subdividite in duo sectiones: le oriental (ubi se parlava le Greco), e le occidental (ubi se parlava le Latino). In ultra a differentias linguistic, il habeve alsi differentias cultural inter le mundo grec e le mundo roman. Le plus antique christianismo developpate se inter le paganos, esseva grec, e le Nove Testamento ipse esseva scribite in Greco. Mesmo in Occidente, in le prime ecclesias, se parlava le Greco (in Roma, usque al 3e seculo). Il es in le Africa del nord que nos trova le prime tracias de christianismo latin, e le african Tertulliano (fine del secunde seculo) esseva le prime importante scriptor christian latin. Durante le prime seculos le ecclesias de lingua grec e le ecclesias de lingua latin coexisteva pacificamente, nonobstante alicun occasional rationes de tension. Plus avante, de post le cadita del Imperio roman de Occidente (quinte seculo) le duo ecclesias se separava gradualmente e, durante le tempore, nasceva assi le Ecclesia orthodoxe oriental e le Ecclesia catholic roman.