• ՄՀԱ՝ [hy], [zɑˈtik]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զատիկ

վանկեր՝ զա•տիկ 

Հավանաբար կազմված է զատանել բայի արմատից՝ -իկ ածանցով։

1. հրեաների կրոնական գարնանային տոն (եկեղ․)
2. քրիստոնեական տոն, քրիստոնեության առասպելական հիմնադիր Քրիստոսի հարության հիշատակին (եկեղ․)
3. քրիստոսի ծննդյան տոնը, փոքր զատիկ (գվռ․) ◆ …Որովհետև մեծ պասն է, և շուտով կլինի զատիկ: (Ակսել Բակունց) ◆ Բա-բա ես անում, կարծես զատիկ գառ լինես։ (Նար-Դոս)
4. (փխբ․) տոն, ուրախություն ◆ Այսօր քեզ համար զատիկ է, իսկ ինձ՝ նավակատիք։
5. Գլխավոր քրիստոնեական տոն, որ նշվում է որպես մեռյալներից Հիսուս Քրիստոսի «հրաշքով հարության» օր։ Պատմական գիտությունը վկայում է, որ Զ. տոնը քրիստոնեությունը փոխառել է հրեական կրոնից, որը այստեղ ստացել է նոր բովանդակություն։
6. նախապես հեթանոսական, ապա' քրիստոնեական տոն, զատիկը կապված է Հիսուս Քրիստոսի տառապանքների, մահվան և հարության հետ

1. պասեք, հարություն, անցանակ, անցիկ, առաջանցակ (քրիստոնեական տոն, նվիրված Քրիստոսի հարության հիշատակին)
2. տե′ս տոն

1. զատկի (զատկվա) ձու
   1. զատկի (զատկվա) ձու - զատկի առթիվ ներկած ձու
   2. կարմիր, գույնզգույն
2. զատկի օր - մսեղեն, կաթնեղեն ուտելու օր
3. զատկի բլոճ
4. զատկի ձվի նման ատամին տալ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։

• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։