• ՄՀԱ՝ [ɑɾˈt͡sɑtʰ]

բնիկ հնդեվրոպական, թեև բուն նախաձևի վերականգնումը դժվարություն է հարուցում՝ * argəto- (միայնակ կանգնած. -աթ-ով համընկնում է երկաթ բառի հետ), բայց ավելի սպասելի էր * arg՛ənto- (պիտի տար արծանթ)՝ * arg՛ «փայլուն, սպիտակավուն» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն rajatám, ավեստերեն ərəzata, լատիներեն argentum, հին իռլանդերեն arggat «արծաթ»։

վանկեր՝ ար.ծաթ 

1. Զեյթուն, Հաճն՝ քիմիական տարր, մոխրագույն-սպիտակ գույնի փայլուն ազնիվ մետաղ
2. արծաթադրամ
3. փոխդրամ
4. արծաթյա իրեր, արծաթեղել
5. արծաթի ձայն, հնչյուն, արծաթի հանած ձայնի նման ձայն, քաղցր ու հստակ ձայն
6. (աշխգր․) քիմիական տարր. սպիտակ գույնի ազնիվ մետաղ
7. (երկրբ․) պարբերական համակարգի 1-ին խմբի քիմիական տարր

• արծաթեղեն
• փող, դրամ, ստակ, արծաթադրամ, արծաթաստակ
• սպիտակ, սպիտակ փող, ճերմակ փող (փխբ․)

• (հնք․) արծաթի փայլուկ ― արծաթաքար
• արծաթ կենդանի ― սնդիկ
• արծաթին տալ ― փայլել
• Ակն՝ (հեգն․) արծաթ գլուխ - ճաղատ
• Կարին՝ արծաթ հանք - ընտիր, առողջ, ուժեղ սերունդ տվող հայր

1. ընտիր, անխառն, ազնիվ (փխբ․)
2. սպիտակ, ճերմակ (փխբ․)
3. արծաթանման, արծաթագույն
4. արծաթափայլ

• արծաթ ծիծաղ

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։