Etimoloxía: do latín chorda, do grego antigo (dórico) χορδά (khordá), (xónico) χορδή (khordḗ).

Pronuncia: [ˈkɔɾ.ðɐ] (estándar) (AFI)

Substantivo feminino

corda (sg: corda; pl: cordas)

Fíos retorcidos uns sobre os outros formando unha única peza longa e estreita.
(Música) Cada un dos fíos dos instrumentos musicais de corda que producen o son ó vibraren.
(Xogo e xoguete) Definición impropia: nome que se lles dá a varios xogos que se practican cunha corda¹, xeralmente saltando.
(Anatomía) Órgano formado por fibras de cor branca brillante, moi resistentes, que unen os músculos aos ósos.
- Sinónimos: tendón
Resorte co que se dá movemento a certos mecanismos, como o dos reloxos. ^[1]

Traducións

(1) Fíos retorcidos

Alemán: Seil ^(de).
Alto sorabo: powjaz ^(hsb).
Amis: keliw ^(ami).
Armenio: Ճոպան ^(hy) (čopan).
Asturiano: cuerda ^(ast).
Baixo sorabo: powrjoz ^(dsb).
Bunun: duun ^(bnn).
Castelán: cuerda ^(es).
Catalán: corda ^(ca).
Checo: lano ^(cs).
Chinés: 繩子 ^(zh)/绳子 ^(zh) (shéngzi), 繩索 ^(zh)/绳索 ^(zh) (shéngsuǒ).
Coreano: 밧줄 ^(ko) (batjul).
Eslovaco: lano ^(sk).

Esloveno: vrv ^(sl).
Estoniano: köis ^(et).
Finés: köysi ^(fi).
Francés: corde ^(fr).
Grego: σχοινί ^(el) (schoiní).
Hakka: 索仔 ^(hak) (sogˋ eˋ).
Húngaro: kötél ^(hu).
Indonesio: tali ^(id).
Inglés: rope ^(en).
Italiano: corda ^(it).
Letón: virve ^(lv).
Lituano: virvė ^(lt).
Luxemburgués: Seel ^(lb).
Neerlandés: touw ^(nl).

Minnan: 索仔 ^(nan) (soh-á ^(nan)).
Nórdico antigo: tog ^(non).
Polaco: lina ^(pl).
Portugués: corda ^(pt).
Romanés: sfoară ^(ro).
Ruso: трос ^(ru) (tros).
Tagalo: lubid ^(tl).
Tao: nopangikngiktan ^(tao).
Turco: halat ^(tr).
Vasco: soka ^(eu).
Vietnamita: dây thừng ^(vi).
Xaponés: ロープ ^(ja) (rōpu), 綱 ^(ja) (つな, tsuna).
Xeorxiano: ბაგირი ^(ka) (bagiri).

(2) Fíos dos instrumentos musicais

Alemán: Saite ^(de).
Alto sorabo: truna ^(hsb).
Baixo sorabo: tšuna ^(dsb).
Castelán: cuerda ^(es).
Catalán: corda ^(ca).
Checo: struna ^(cs).
Chinés: 弦 ^(zh) (xián).
Coreano: 현 ^(ko) (hyeon).
Croata: struna ^(hr).
Eslovaco: struna ^(sk).
Esloveno: struna ^(sl).

Estoniano: keel ^(et), pillikeel ^(et).
Finés: kieli ^(fi).
Francés: corde ^(fr).
Grego: χορδή ^(el) (chordí).
Hakka: 弦 ^(hak) (hienˇ).
Húngaro: húr ^(hu).
Indonesio: senar ^(id).
Inglés: string ^(en).
Italiano: corda ^(it).
Luxemburgués: Säit ^(lb).
Minnan: 弦 ^(nan) (hiân ^(nan)).

Neerlandés: snaar ^(nl).
Polaco: struna ^(pl).
Portugués: corda ^(pt).
Romanés: coardă ^(ro).
Ruso: струна ^(ru) (struná).
Turco: tel ^(tr).
Ucraíno: струна ^(uk) (struná).
Vasco: hari ^(eu).
Vietnamita: dây đàn ^(vi).
Xaponés: 弦 ^(ja) (げん, gen), 糸 ^(ja) (いと, ito).

(3) Xogo

Alemán: Seil ^(de).
Alto sorabo: powjaz ^(hsb).
Castelán: comba ^(es).
Catalán: corda ^(ca).
Checo: švihadlo ^(cs).
Chinés: 跳繩 ^(zh)/跳绳 ^(zh) (tiàoshéng).
Coreano: 줄 ^(ko) (jul).
Esloveno: kolebnica ^(sl).
Estoniano: hüppenöör ^(et), hüpits ^(et).

Finés: hyppynaru ^(fi).
Francés: corde ^(fr).
Hakka: 索仔 ^(hak) (sogˋ eˋ).
Húngaro: kötél ^(hu).
Indonesio: tali ^(id).
Inglés: rope ^(en).
Italiano: corda ^(it).
Luxemburgués: Seel ^(lb).
Neerlandés: touwtje ^(nl).

Minnan: 索仔 ^(nan) (soh-á ^(nan)).
Polaco: skakanka ^(pl).
Portugués: corda ^(pt).
Ruso: скакалка ^(ru) (skakálka).
Sueco: hopprep ^(sv).
Turco: ip atlama ^(tr).
Vasco: soka ^(eu).
Vietnamita: nhảy dây ^(vi).
Xaponés: 縄 ^(ja) (なわ, nawa).

Castelán

Etimoloxía: do catalán corda.

Pronuncia: /ˈkoɾ.ð̞a/ (AFI)

Expresións relacionadas

estar a la corda

Catalán

Etimoloxía: do latín chorda, do grego antigo (dórico) χορδά (khordá), (xónico) χορδή (khordḗ).

Pronuncia: /ˈkɔr.də/ (AFI)

Substantivo feminino

corda (sg: corda; pl: cordes)

Corda (fíos retorcidos).
(Música) Corda.
(Xogo e xoguete) Corda.
Corda (resorte dos reloxos).

Termos relacionados

cordar, encordar

Expresións relacionadas

Italiano

Etimoloxía: do latín chorda, do grego antigo (dórico) χορδά (khordá), (xónico) χορδή (khordḗ).

Pronuncia: /ˈkɔr.da/ (AFI)

Substantivo feminino

corda (sg: corda; pl: corde)

Corda (fíos retorcidos).
(Música) Corda.
(Xogo e xoguete) Corda.
(Anatomía) Corda.
Corda (resorte dos reloxos).

Termos relacionados

capocordata, cordata

Expresións relacionadas

Portugués

Etimoloxía: do latín chorda, do grego antigo (dórico) χορδά (khordá), (xónico) χορδή (khordḗ).

Pronuncia: /ˈkɔɾ.dɐ/ (AFI)

Substantivo feminino

corda (sg: corda; pl: cordas)

Corda (fíos retorcidos).
(Música) Corda.
(Xogo e xoguete) Corda.
(Anatomía) Corda.
Corda (resorte dos reloxos).

Expresións relacionadas

Notas

↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para «corda».

[1] Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para «corda».

[1]