Oligoceno

Era ^[1]	Período	Época	Millóns de anos
Cenozoico	Cuaternario	Holoceno	0,011784
	Cuaternario	Plistoceno	2,588
	Neóxeno	Plioceno	5,332
	Neóxeno	Mioceno	23,03
	Paleóxeno	Oligoceno	33,9 ±0,1
		Eoceno	55,8 ±0,2
		Paleoceno	65,5 ±0,3

O oligoceno, unha división da escala temporal xeolóxica, é a terceira e última época xeolóxica do período paleóxeno na era cenozoica.

Comezou hai 33,9 ± 0,1 millóns de anos e finalizou hai 23,03 millóns de anos.^[2]^[3]

O oligoceno considérase a miúdo como un momento de transición entre o mundo tropical arcaico do eoceno e os ecosistemas de aspecto máis moderno do mioceno.^[4] O cambio máis significativo dos ecosistemas do oligoceno foi a expansión global dos pasteiros e unha regresión dos bosques tropicais da franxa ecuatorial.

O comezo do oligoceno está marcado por un grande evento de extinción, unha substitución da fauna de Europa por outra de Asia, excepto para as familias endémicas de roedores e marsupiais, coñecida como a "Gran Ruptura de Stehlin". O límite oligoceno-mioceno non está marcado por un evento tan facilmente identificábel, senón máis ben por límites rexionais entre o máis cálido oligoceno tardío e o relativamente frío mioceno. A extinción que tivo lugar no oligoceno non foi moi severa, pero eliminou os enormes Titanotheres.

Etimoloxía

O nome oligoceno, cuñado polo xeólogo alemán Heinrich Ernst von Beyrich provén das palabras gregas ὀλίγος olígos, 'pouco' e καινός kaínos, 'novo', 'recente', e fai referencia á escaseza de novos grupos modernos de mamíferos en comparación coa explosión evolutiva que estes animais tiveron no eoceno.

Subdivisións

A Comisión Internacional de Estratigrafía recoñece as seguintes idades/pisos do oligoceno:^[2]^[3]

Rupeliano: comezou hai 33,9 ± 0,1 millóns de anos co final da Grande Coupure, un episodio de extincións, de cambios faunísticos e de abundante especiación, sobre todo entre os mamíferos. Estratigraficamente, o seu inicio está marcado por foraminíferos planctónicos e a extinción do xénero Hantkenina. Acabou hai 28,4 ± 0,1 millóns de anos e o seu nome, acuñado en 1850 polo geólogo belga André Hubert Dumont, fai referencia ao Rupel, un río do norte de Bélxica, afluente do Escalda.^[5]

Chattiano: empezou hai 28,4 ± 0,1 millóns de anos. Estratigraficamente, o seu inicio está marcado por foraminíferos planctónicos e pola extinción do xénero Chiloguembelina. Durante este período tivo lugar a maior erupción volcánica individual coñecida: a erupción de Fish Canyon en La Garita.^[6] que sucedeu hai 27,51 millóns de anos.^[7] Esta idade xeolóxica acabou hai 23,03 ± 0,1 millóns de anos e o seu nome, acuñado en 1894 polo xeólogo alemán Theodor Fuchs, fai referencia aos Chatti, unha tribo da antiga Xermania.^[8]

Notas

↑ As cores corresponden aos códigos RGB aprobados pola Comisión Internacional de Estratigrafía. Dispoñíble no sitio da International Commision on Stratigraphy, en «Standard Color Codes for the Geological Time Scale».
↑ ^2,0 ^2,1 Global Boundary Stratotype Section and Point (GSSP) of the International Commission of Stratigraphy, Status on 2009.
↑ ^3,0 ^3,1 International Stratigraphic Chart, 2008
↑ Haines, Tim; Walking with Beasts: A Prehistoric Safari, (New York: Dorling Kindersley Publishing, Inc., 1999)
↑ Rohde, Robert A. (2005): "Rupelian ICS Stage" en GeoWhen Database International Commission Stratigraphy.
↑ Mason, Ben G.; Pyle, David M. e Openheimer, Clive (2004): "The size and frequency of the largest explosive eruptions on Earth", Bulletin of Volcanology, 66 (8): 735-748
↑ Lanphere, Marvin A. e Baadsgaard, H. (2001): "Precise K-Ar, ⁴⁰Ar/³⁹Ar, Rb-Sr and U/Pb mineral ages from the 27.5 Mi Fish Canyon Tuff reference standard", Chemical Geology, 175 (3-4): 653-671
↑ Rohde, Robert A. (2005): "Chattian ICS Stage" en GeoWhen Database International Commission on Stratigraphy.

Véaxase tamén

Bibliografía

Holmes, T. (2008): Age of Mammals: The Oligocene and Miocene Periods. Chelsea House Publications. ISBN 978-0-8160-5964-5
Prothero, D. (1994): The Eocene-Oligocene Transition: Paradise Lost. Columbia University Press. ISBN 0-231-08091-3
Prothero, D. e Emry, R. (1996): The Terrestrial Eocene-Oligocene Transition in North America. Cambridge University Press. ISBN 0-521-43387-8

Outros artigos

Xeoloxía histórica

Ligazóns externas

Oligoceno La deriva continental (Proyecto Celestia) (en castelán)
Oligocè. Fauna i flora (en catalán)
Clima do oigoceno (en inglés)
Follas fósiles do oligoceno (en inglés)
Peixes fósiles do oligoceno (en inglés)

[RGB-1] As cores corresponden aos códigos RGB aprobados pola Comisión Internacional de Estratigrafía. Dispoñíble no sitio da International Commision on Stratigraphy, en «Standard Color Codes for the Geological Time Scale».

[ics2009-2] 2,0 ^2,1 Global Boundary Stratotype Section and Point (GSSP) of the International Commission of Stratigraphy, Status on 2009.

[char2008-3] 3,0 ^3,1 International Stratigraphic Chart, 2008

[4] Haines, Tim; Walking with Beasts: A Prehistoric Safari, (New York: Dorling Kindersley Publishing, Inc., 1999)

[Rupeliano-5] Rohde, Robert A. (2005): "Rupelian ICS Stage" en GeoWhen Database International Commission Stratigraphy.

[Mason2004-6] Mason, Ben G.; Pyle, David M. e Openheimer, Clive (2004): "The size and frequency of the largest explosive eruptions on Earth", Bulletin of Volcanology, 66 (8): 735-748

[7] Lanphere, Marvin A. e Baadsgaard, H. (2001): "Precise K-Ar, ⁴⁰Ar/³⁹Ar, Rb-Sr and U/Pb mineral ages from the 27.5 Mi Fish Canyon Tuff reference standard", Chemical Geology, 175 (3-4): 653-671

[Chattiano-8] Rohde, Robert A. (2005): "Chattian ICS Stage" en GeoWhen Database International Commission on Stratigraphy.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]