Sali Berisha

Sali Berisha

(2009)
Nome orixinal	(sq) Sali Ram Berisha
Biografía
Nacemento	15 de outubro de 1944 (80 anos) Viçidol, Albania (en)
Representante da Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa
Representa: Albania 30 de setembro de 2013 – 8 de outubro de 2017
32º Primeiro ministro de Albania
11 de setembro de 2005 – 15 de setembro de 2013 ← Fatos Nano – Edi Rama →
Representante da Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa
Representa: Albania 26 de xaneiro de 2004 – 23 de xaneiro de 2006
3º Presidente de Albania
9 de abril de 1992 – 24 de xullo de 1997 ← Ramiz Alia – Rexhep Meidani →
Membro do Parlamento de Albania
Lexislatura: IX Pluralist Legislature (en) Circunscrición electoral: Condado de Tirana
Datos persoais
Relixión	Islam
Educación	Universidade de Tirana
Actividade
Ocupación	cirurxián, político, cardiólogo
Empregador	Universidade de Tirana
Partido político	Partido Democrático de Albania (1991–) Partido do Traballo de Albania (1968–1991)
Membro de	Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa
Familia
Cónxuxe	Liri Berisha (1971–)
Premios
Cabaleiro da Gran Cruz con colar da Orde do Mérito da República Italiana
Descrito pola fonte	Obálky knih, Biographical Dictionary of Central and Eastern Europe in the Twentieth Century (en)

Sali Ram Berisha, nado en Tropojë o 15 de outubro de 1944, é un médico e político albanés do Partido Democrático de Albania.

Sali Berisha naceu no seo dunha familia campesiña de fe musulmá asentada no distrito setentrional de Tropojë, unha terra de montañas pegada á fronteira con Iugoslavia.

Graduado como médico en 1967, pola Universidade de Tirana, onde tamén realizou a súa especialización en cardioloxía. Desenvolveu a súa carreira profesional con moito éxito como médico e profesor, sendo recoñecido no ámbito nacional e europeo, o que o levou a ser un dos líderes favoritos do Partido do Traballo Albanés, ao cal estaba afiliado dende 1971. Devandito partido era o preponderante no país desde o final da segunda guerra mundial.^[1] Sali Berisha é Membro Honorario da Fundación Internacional Raoul Wallenberg

En 1989, coincidindo coas revolucións democráticas na Europa do bloque soviético e baixo a impresión causada polo derrocamento de Nicolae Ceausescu en Romanía, Berisha uniuse a outros intelectuais, estudantes e traballadores na formulación da demanda de reformas políticas a Ramiz Alia, o introvertido sucesor de Hoxha na Secretaría do PPS, que tamén ocupaba a Presidencia da República Popular Socialista. O cardiólogo, con todo, na súa primeira demostración de impetuosidade política, foi máis aló e esixiu ao réxime a abolición do monopolio do partido e a adopción da economía de mercado.^[1]

A partir de aí, xunto a un grupo de destacados intelectuais e estudantes universitarios emprendeu unha campaña pola apertura do goberno albanés, tralo comezo da caída do comunismo en Europa oriental, esixindo o fin do monopolio comunista sobre a economía e a política nacional. Entón participa na fundación, en 1990, trala aceptación do pluripartidismo, do Partido Democrático de Albania, que pasa a liderar xunto a Gramoz Pashko e convérteno rapidamente na canalización da oposición ao réxime. Nas primeiras eleccións pluralistas, Berisha converteuse en deputado do seu partido, que se converteu na segunda forza do parlamento, detrás dos comunistas. Pronto converteuse no único líder do partido, liderando unha dura oposición ao novo goberno comunista e tras lograr a convocatoria de eleccións, foi elixido presidente da república en 1992, gobernando como tal até a súa renuncia o 24 de xullo de 1997, tras o triunfo de Partido Socialista nas eleccións do 29 de xuño dese ano.

A derrota de Berisha foi provocada pola ruinosa crise dos "fondos piramidais", que contaran co estímulo do seu Goberno, baixo o pretexto da expansión do sistema crediticio. Moitos albaneses da cidade e o campo confiaron as súas escasas propiedades a eses fondos, que ofrecían elevadas taxas de interese e tras meses de euforia e optimismo polo sistema, perdérono todo. Iso desencadeou un descontento explosivo, que se concretou no saqueo dos cuarteis militares e depósitos de armas. En marzo de 1997 desencadeouse un levantamento armado no sur do país. A ONU enviou o 14 de abril unha "Forza de Protección Multinacional" de 7.000 soldados. Unha relativa calma só volveu trala dimisión de Berisha.

En 2005 converteuse en primeiro ministro, logo de ser modificado o sistema político para dar máis peso á xefatura de goberno fronte á do Estado. O tribunal electoral tivo centos de demandas de manipulación de votos e serios problemas para proclamarlle vencedor. O retorno de Berisha ao poder en Albania, agora como primeiro ministro, suscitou reaccións diversas nos gobernos e institucións da Unión Europea, que non esquecían a súa turbulenta traxectoria nos anos precedentes.

Trala súa chegada ao poder, insistiu no seu desexo de que Albania sexa membro da Unión Europea, con todo, esíxeselle a erradicación da corrupción do interior do país para incluírse como candidato. Respecto diso, Berisha prometeu "erradicar a corrupción que está a destruír o país". A empresa adquiría características de cruzada persoal, á luz do manifestado polo dirixente:^[1][2]

Asumo a responsabilidade desta loita ante os albaneses e ante o mundo enteiro, porque Albania non pode ser un exportador do crime organizado a Europa, senón un membro digno da gran familia europea

Sali Berisha