Les Poètes maudits

Les Poètes maudits
Título orixinal	Les Poètes maudits
Autor/a	Paul Verlaine
Orixe	Francia
Lingua	lingua francesa
Xénero(s)	Ensaio
Editorial	Librairie Léon Vanier
Data de pub.	1884
ISBN	ISBN 978-1164960461
	[ editar datos en Wikidata ]

Les Poètes maudits (Os poetas malditos en galego) é un libro de ensaios do poeta francés Paul Verlaine publicado por primeira vez en 1884, e deseguido viu a luz unha versión aumentada e definitiva en 1888.

Actualmente, non conta cunha versión oficial publicada e traducida ao galego.

Descrición

Nesta obra hónrase a seis poetas:

Tristan Corbière
Arthur Rimbaud
Stéphane Mallarmé
Marceline Desbordes-Valmore
Auguste Villiers de L'Isle-Adam
Pauvre Lelian (anagrama do propio Paul Verlaine)

Os comentarios redactados por Verlaine sobre os autores, que coñeceu persoalmente á maioría, tratan sobre o estilo da súa poesía e de anécdotas persoais vividas con eles.

Verlaine expuxo que dentro do seu individual e única forma, o xenio de cada un deles fora tamén a súa maldición, afastándoos do resto de persoas e levándoos desta forma a acoller o hermetismo e a idiosincrasia^[1] como formas de escritura.^[2] Tamén foron retratados como desiguais respecto da sociedade, tendo vidas tráxicas e entregados con frecuencia a tendencias autodestrutivas; todo isto como consecuencia dos seus dons literarios.

O concepto de Verlaine do poeta maldito foi en parte tomado do poema de Charles Baudelaire chamado Bénédiction, que inicia o seu libro Les Fleurs du mal.^[3] O uso desta expresión e do termo malditismo xeneralizouse logo para referirse a calquera poeta (ou a un escritor doutros xéneros ou mesmo a un artista plástico) que, independentemente do seu talento, é incomprendido polos seus contemporáneos e non obtén éxito en vida; especialmente para os que levan unha vida bohemia, rexeitan as normas establecidas (tanto as regras da arte como os convencionalismos sociais) e desenvolven unha arte libre ou provocativa.

Entre os literatos que recibiron o cualificativo de malditos estarían tamén, á parte de Verlaine e do seu grupo, escritores como Charles Baudelaire, François Villon, Thomas Chatterton, Aloysius Bertrand, Gérard de Nerval, o conde de Lautréamont, Petrus Borel, Charles Cros, Germain Nouveau, Antonin Artaud, Émile Nelligan, Armand Robin, Rodrigo Pérez Cambre, Innokienti Ánnienski, John Keats, Federico García Lorca, Alejandra Pizarnik, Fogwill, Edgar Allan Poe, Raúl Gómez Jattin, Leopoldo María Panero, entre outros.