Klaus Maria Brandauer

Klaus Maria Brandauer

(2012)
Biografía
Nacemento	(de-at) Klaus Georg Steng 22 de xuño de 1943 (81 anos) Bad Aussee, Austria (pt)
Actividade
Campo de traballo	Actuación, dirección de cine, teatro, música e pedagoxía
Ocupación	director de cinema, actor, realizador, músico, actor de cinema, catedrático, actor de teatro, pedagogo
Período de actividade	1962 -
Empregador	Universidade de Música e Arte Dramática de Viena
Membro de	Academia Alemá de Cinema
Familia
Cónxuxe	Karin Katharina Brandauer (1963–1992)
Premios
(2023)  Q126383464 (2014)  Golden Nymph for Outstanding Actor in a Television Film (en) , premiado polo traballo Die Auslöschung (pt) (2008)  Oso de Berlín (1986)  Globo de Ouro ao mellor actor secundario, premiado polo traballo Memorias de África  Doutor honoris causa pola Universidade de Tel Aviv  Premio Steiger  Romy  Nestroy Award (en)  Ring of Honour of the Austrian state Styria (en)  Decoración de Ouro de Estiria
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Klaus Georg Steng, nado en Bad Aussee o 22 de xuño de 1943, é un actor e director austríaco, coñecido como Klaus Maria Brandauer.

Brandauer naceu como Klaus Georg Steng en Bad Aussee, Estiria,^[1] fillo de Maria Brandauer e Georg Steng (ou Stenj), funcionario civil.^[2] Posteriormente adoptou o nome da súa nai como parte do seu nome artístico.

Brandauer comezou a actuar sobre o escenario en 1962. Despois de traballar no teatro e na televisión do seu país, fixo o seu debut cinematográfico en inglés en 1972, en The Salzburg Connection. En 1975 participou na serie Derrick, no episodio 8 da segunda temporada, titulado "Pfandhaus". O seu premiado papel protagonista en Mephisto (1981), de István Szabó, interpretando un actor abstraído, iniciou a súa carreira internacional. Posteriormente volveu traballar con Szabó en Oberst Redl (1985).

Despois do seu papel en Mephisto, Brandauer apareceu como Maximillian Largo en Nunca digas endexamais (1983), un remake do filme de James Bond de 1965 Operación Trono. Roger Ebert dixo sobre a súa actuación: "Por unha banda, hai máis dun elemento humano na película, e vén de Klaus Maria Brandauer como Largo. Brandauer é un actor marabilloso, e escolle non interpretar o vilán como un clixé. En cambio, proporciona un certo encanto e conmovencia a Largo, e dado que Connery sempre foi un James Bond particularmente humano, esta vez as apostas emocionais son máis convincentes".^[3] Protagonizou Memorias de África (1985), xunto a Meryl Streep e Robert Redford. Brandauer foi candidato ao Óscar e gañou un Globo de Ouro pola súa actuación.

En 1987, foi o presidente do xurado do 37º Festival Internacional de Cinema de Berlín.^[4] En 1988 apareceu en Hanussen xunto a Erland Josephson e Ildikó Bánsági. Brandauer foi a escolla orixinal para Marko Ramius en The Hunt for Red October. Ese papel finalmente foi para Sean Connery, quen interpretara a James Bond Nunca digas endexamais. Coprotagonizou con Connery de novo The Russia House (1990). Outros papeis cinematográficos destacados foron en The Lightship (1986), Streets of Gold (1986), Burning Secret (1988), Cairo Branco (1991), Devenir Colette (1991), Introducing Dorothy Dandridge (1999, interpretando o director Otto Preminger) e Jedermanns Fest (2002). En 1989 participou na gran produción cinematográfica para o bicentenario da Revolución Francesa da canle de televisión francesa TF1, La Révolution française, no papel de Georges Danton.

O primeiro traballo de Brandauer como director de cinema foi en 1989 con Georg Elser - Einer aus Deutschland, onde interpretou tamén o papel principal.

A primeira esposa de Brandauer foi Karin Katharina Müller (14 de outubro de 1945 – 13 de novembro de 1992), directora e guionista austríaca de cinema e televisión. O matrimonio durou desde 1963 ata a morte dela en 1992, aos 47 anos, por mor dun cancro. Ambos eran adolescentes cando casaron en 1963. Tiveron un fillo, Christian.^[5][6] Brandauer casou con Natalie Krenn en 2007.^[7]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Klaus Maria Brandauer