Estación de Zaragoza-Delicias

Zaragoza–Delicias
Vista exterior da estación
Situación	Zaragoza
Servizos
Liñas
Alta velocidade	AVE, Avant
Longa Distancia	Alvia, Trenhotel
Media distancia	MD, TRD, Rexional, Intercity, Rexional Exprés
Cercanías	(Proximidades Zaragoza)
Intermodalidade
Outros	Estación Central de Autobuses, biZi, TUZSA 34 51 Ci1 Ci2

A estación de Zaragoza–Delicias é unha estación intermodal de ferrocarril e autobuses situada no barrio de Las Delicias da cidade aragonesa de Zaragoza.

É un edificio de grande envergadura, inaugurado o 7 de maio de 2003 e que ademais, dende o 5 de maio de 2007 alberga ademais a Estación Central de Autobuses. Desde o 11 de xuño de 2008, tres días antes da inauguración da Exposición Internacional de 2008, opera o servizo de proximidades nas vías 7 e 8.

A estación forma parte dos trazados das seguintes liñas férreas:

• Liña férrea de ancho ibérico que une Madrid con Barcelona vía Zaragoza, punto quilométrico 339,4.^[1]
• Liña férrea de alta velocidade e ancho internacional Madrid-Zaragoza-Barcelona-Fronteira Francesa, punto quilométrico 306,700.^[2]

Ademais, formaba parte tamén dun pequeno ramal de vía estreita que unía Zaragoza-Delicias con Zaragoza-Cariñena hoxe desmantelado.^[2]

A estación foi inaugurada o día 7 de maio de 2003, data na cal empezaron a operar na estación os primeiros trens de alta velocidade. O 11 de xuño de 2008, tres días antes do inicio da Exposición Internacional de Zaragoza, as vías 7 e 8 empezaron a recibir os primeiros trens de proximidade da recentemente creada liña C-1 de proximidades Zaragoza. Tras cumprirse dez anos desde a súa inauguración fíxose público que preto de 19 millóns de pasaxeiros.^[3]

Foi proxectada polos arquitectos Carlos Ferrater, José María Valero e Félix Arranz, o enxeñeiro de camiños Juan Calvo e o enxeñeiro de instalacións Juan Broseta, de Enxeñería Proxectos Civís e Tecnolóxicos SA, de Valencia. É unha estación cun grande espazo interior de máis de seiscentos metros de longo por cento oitenta de ancho, configurado por tres vestíbulos que organizan as circulacións dos viaxeiros a través dunha zona de saídas e outra de chegadas e o "transfer", a través dun acceso central subterráneo.

Dispón de 18,8 ha repartidas entre os servizos destinados a visitantes en xeral e os espazos ocupados directamente para funcións de transporte. Só para o transporte ferroviario conta con oito plataformas cunha lonxitude de 400 metros cada unha.

Un dos elementos máis novos deste proxecto é a súa cuberta, que desde a distancia ofrece un perfil insólito cos seus grandes arcos en diagonal sobre o corpo do edificio, unha cuberta de tetraedros que captan a luz e a súa gran dimensión, rememorando unha catenaria investida.

A cuberta principal ten unha superficie de 40.000 m² e está composta por unha malla triangular a modo de taboleiro de xadrez, de triángulos alternos de luz e de sombra, que dotan á estación de luz natural. Na zona central de plataformas a altura do teito chega a ser de 30 metros, nunha zona onde non existe nin un só alicerce que sustente as 4 hectáreas de teito infestado de lucernarios dispostos en forma de malla triangular.

Obtivo o Premio FAD de arquitectura en 2004 e o Premio Brunel no ano 2005 no seu 22ª edición.

Actualizado a 8 de xullo de 2016.

Actualizado a 8 de xullo de 2016.

A estación de Delicias forma parte da liña C-1 da rede de proximidades Zaragoza operada por Renfe.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Estación de Zaragoza-Delicias

• Información na web de Adif