Avant-garde metal

O avant-garde metal, metal experimental, metal vangardista ou art metal, é un subxénero do heavy metal caracterizado polo uso de elementos vangardistas, a experimentación e o uso de sons, estruturas e instrumentos pouco comúns.

Michael Haas, membro da banda austríaca Angizia, denota que o avant-garde é "un distanciamento consciente de escóitaa tradicional e dos hábitos de composición", mentres que Svein Egil Hatlevik, de Fleurety, identifica ao avant-garde metal como "unha ideoloxía estética" para "facer música que é máis que metal medio".^[1] Tamén pensa que o heavy metal é "un campo no que ten sentido ser vangardista" porque "é un dos campos artísticos máis conservadores do mundo".^[2] Con todo, non todo o mundo está de acordo en empregar este termo para definir un subgénero do heavy metal. Jeff Arwadi, da banda Kekal, avisa que "cando un subgénero establécese non fai máis que crear límites, e non creo que sexa sabio tentar establecer un subgénero que límite a creatividade e a expresión".^[3] Chlordane de The Amenta discrepa coa tendencia de considerar avant-garde a "calquera que faga algo lixeiramente raro", argüindo que o termo só debería empregarse cando unha banda está "a empuxar a música cara a adiante", insinuando que o mero feito de incluír música clásica no heavy metal non é avant-garde posto que "xa se fixo", "non é novo" e "non ofrece nada".^[4]

Aínda que tanto o metal progresivo como o avant-garde metal están a favor da experimentación e das ideas peculiares, hai diferenzas bastante reconocibles entre ambos os xéneros. A experimentación no metal progresivo baséase maiormente en tocar ritmos e estruturas complexas con instrumentos tradicionais. Para o avant-garde metal, a experimentación baséase no uso de instrumentos e sons pouco comúns. O metal progresivo tamén pon máis énfase na interpretación e o virtuosismo, mentres que o avant-garde metal é menos ortodoxo e tende a cuestionar moitos dos estándares da música. Varias bandas de avant-garde metal son minimalistas, algo que entra en contraposición coa filosofía do metal progresivo.