Y cynfeirdd
Y cynfeirdd (en galés os primeiros bardos) é o nome que se lle dá na literatura galesa aos primeiros poetas en galés dos que se teñen noticia. Parece que pertenceron ao século VI. A súa obra referénciase como hengerdd ou vella poesía.
Só conservamos a obra de dous deles Aneirin e Taliesin, dos outros só temos algunhas referencias posteriores na poesía medieval. A primeira mención (e única nalgún caso) a estes autores dánola Nennio no século IX na súa Historia Brittonum, onde, en relación con Ida o rei anglo de Bernicia (547 - 579) se fala destes poetas:
- Tunc Talhaern Tat Aguen in poemate claruit, et Neirin, et Taliessin, et Bluchbard, et Cian qui vocatur Gue[ni]th Guaut, simul uno tempore in poemate Brittanico claruerunt.
- Daquela Talhaearn Tad Awen (no manuscrito Talhaern Tataguen) tivo fama en poesía, e Neirin e Taliessin e Bluchbard e Cian, que se chama Gueinth Guaut, nun mesmo momento tiveron fama na poesía británica.[1]
Así, a nómina destes poetas constaría de:
- Talhaern tad Awen.
- Neirin ou Aneirin.
- Taliesin.
- Blwchfardd.
- Cian.
En sentido estrito o termo cynfeirdd refírese só a estes poetas, pero cada vez máis se ve estendido aos poetas dos séculos VII a XI, tamén chamados os do canu'r bwlch.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Ifor Williams (ed.), Canu Taliesin, t. ix.