آقکند
| آقکند اقکند، خونا، خونج، | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | میانه |
| بخش | کاغذکنان |
| نام(های) دیگر | کاغذکنان |
| نام(های) پیشین | خونا، خونج، ایزلگین، کاغذکنان، آقچه کند. |
| سال شهرشدن | ۱۳۷۹ |
| مردم | |
| جمعیت | ۲٬۹۰۲ نفر (۱۳۹۵)[۱] |
| رشد جمعیت | مثبت |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۶۹۵ |
| اطلاعات شهری | |
| ره‌آورد | محصولات کشاورزی و دامی، قالی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۴۱ |
  آقکند | |
آقکند یا خونج یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که در بخش کاغذکنان شهرستان میانه واقع شده‌است. این شهر مرکز اداری، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی بخش کاغذکنان است اقکند از شمال به استان اردبیل از جنوب به استان زنجان و از غرب به شهر میانه محدود است. شهر آقکند با ۲٬۹۰۲ نفر جمعیت در سال ۱۳۹۵ خورشیدی به‌عنوان پنجاه و چهارمین شهر استان آذربایجان شرقی محسوب می‌گردد.[۱] این شهر ما بین کوه‌های «اقداغ» و «قافلانکوه» در دامنه کوه «توره داغی» واقع شده و به‌همین دلیل در زمستان آب و هوای بسیار سردی دارد. در تابستان به علت وزش باد خنک موسوم به «مه» هوا خنک می‌باشد. بزرگترین نیروگاه بادی شمال‌غرب کشور در این شهر قرار دارد. به لحاظ واقع شدن «اقکند» در کنار جاده توریستی اردبیل - زنجان و داشتن آثار تاریخی مثل کاروانسرای جمال آباد و پل پردلیس، سایت شهر سوخته کاغذکنان و شهرک صنعتی کاغذکنان، این شهر در آینده عظمت تاریخی خود را باز خواهد یافت.
شهر آقکند یکی از شهرهای قدیمی ایران است. در قدیمی‌ترین منبع جغرافیایی تاریخی فارسی «حدود العالم من المشرق الی المغرب» شهر آقکند به صورت «خونه» و منابع تاریخی دیگر مانند معجم البلدان یاقوت به صورت «خونج» و در سند ملکی متعلق به تاریخ ۹۷۱ هجری قمری به صورت «خوانج» و درسند دیگری که در تاریخ ۱۲۷۱ هجری قمری تحریر یافته «کاغذکنان مشهور به آقکند» نوشته شده‌است. در این شهر کوره‌های سفال سازی چینی سازی اجر پزی دایر بوده و صنعت کاغذسازی تا دوره مغول رواج داشته‌است نمونه‌هایی از سفال‌های آقکند در موزه‌های کشورهای اروپایی از جمله موزه لوور موجود است. رک: پرندی اکبر، کاغذکنان در گذرگاه تاریخ ایران، صفحات ۲۴ و ۲۵۸. وجود آثار و گورستان‌های زیاد در اطراف آقکند نشان دهنده قدمت شهر آقکند می‌باشد. سوغاتی آقکند. میوه جات و سبزی جات است. محصولات اقکند از جمله گندم. عدس، سیب. گردو. زردآلو و… می‌باشد
اهالی شهر آقکند آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند. اکثر آنان به کشاورزی و دامپروری می‌پردازند.[نیازمند منبع]
قالی‌بافی نیز در بین عده‌ای از اهالی -به‌خصوص بانوان- رواج دارد. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی از مجموع ۱٬۸۲۳ نفر جمعیت ساکن این شهر، ۸۹۷ نفر مرد و ۹۲۶ نفر زن بوده‌اند؛ هم‌چنین تعداد خانوارهای آقکند، ۴۷۷ خانوار بوده‌است.[۲] بچه های انجا زبان فارسی را بلد نیستند
دسترسی‌ها
[ویرایش]- شهرداری آقکند
- درمانگاه شبانه‌روزی
- داروخانه شبانه‌روزی
- بانک کشاورزی
- بانک صادرت
- پمپ بنزین
- جایگاه گاز طبیعی CNG
- مجتمع خدمات بین راهی آقکند (واقع در جاده سرچم-اردبیل)
- پلیس
- اورژانس
- پایگاه امداد و نجات جاده ای (هلال احمر)
- کلانتری آقکند
- سپاه ناحیه کاغذکنان
- پلیس راهنمایی و رانندگی
- آتش‌نشانی
- اداره پست
- اداره گاز
- اداره برق
- دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاغذکنان
- آموزش و پرورش کاغذکنان
- نیروگاه بادی آقکند
- راهداری بخش کاغذکنان
- اداره حفاظت محیط زیست
- اداره بهزیستی
- پارک قاینار
- کوه توره داغی
مراکز درمانی
[ویرایش]- درمانگاه شبانه‌روزی
- داروخانه شبانه‌روزی
مدارس
[ویرایش]- مدرسه شبانه‌روزی عفاف
- مدرسه ندای اسلام
- مدرسه شهید اسدی
- دبیرستان شبانه‌روزی امام خمینی
اماکن تفریحی و گردشگری
[ویرایش]- توره داغی
- شهر سوخته کاغذکنان
- پارک قاینار
- رودخانه قزل اوزون
- نیروگاه بادی مپنا
- سالن ورزشی
- مسجد جامع
آموزش عالی
[ویرایش]- دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاغذکنان
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
۳. کاغذکنان در گذرگاه تاریخ ایران، پرندی اکبر، ویراست دوم، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ ایران، ۱۳۹۴
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]
| مرکز | 
 | |
|---|---|---|
| شهرستان‌ها | ||
| شهرها | آبش‌احمد • آچاچی • آذرشهر • اربطان • آقکند • اسکو • اهر • ایلخچی • باسمنج • بخشایش • بستان‌آباد • بناب • بناب مرند • تبریز • ترک • ترکمانچای • تسوج • تیکمه‌داش • تیمورلو • جلفا • جوان‌قلعه • خاروانا • خامنه • خداجو • خسروشاه • خمارلو • خواجه • خوشه‌مهر • داریان • دوزدوزان • دیزج حسین‌بیگ • زرنق • زنوز • سراب • سردرود • سهند • سیس • سیه‌رود • شبستر • شربیان • شرفخانه • شندآباد • صوفیان • عاشقلو • عجب‌شیر • علیشاه • قره‌آغاج • کردکندی • کشکسرای • کلوانق • کلیبر • کوزه‌کنان • گوگان • لاریجان • لیلان • مبارک‌شهر • مراغه • مرند • ملکان • ممقان • مهربان • میانه • نظرکهریزی • وایقان • ورزقان • هادیشهر • هریس • هشترود • هوراند • یامچی | |
| جاذبه‌های گردشگری | آبشار آسیاب‌خرابه • آبشار پیربالا • آبشار سرکنددیزج • آبشار عیش‌آباد • آبشار گل‌آخور • ارگ تبریز • بازار تبریز • برج خلعت‌پوشان • برج مدور • بوستان ایل‌گلی • پل‌های خداآفرین • مسجد جامع سراب • خانه مشروطه • دریاچه ارومیه • دریاچه قوریگل • رصدخانه مراغه • روستای اشتبین • روستای کندوان • روستای مجارشین • سد امند • سنگ نبشته رازلیق سراب • غار قدمگاه • غار کبوتر • قلعه آوارسین • قلعه بابک • قلعه ضحاک • کاخ شهرداری تبریز • کلیسای استپانوس مقدس • کلیسای هوهانس مقدس • گنبد سرخ • گنبد غفاریه • گنبد کبود • مسجد استاد و شاگرد • مسجد جامع تبریز • مسجد جامع مهرآباد • مسجد حسن پادشاه • مسجد سنگی ترک • مسجد صاحب‌الامر • مسجد کبود • معبد مهر • مقبرةالشعرا • مقبرةالعرفا • مقبرةالوزرا • موزه آذربایجان • موزه سنجش • قیزلار کورپوسی | |
| فهرست‌ها | ||
 | این یک مقالهٔ خرد ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |