مر

• پهلوی

• [مَر]

مر

1. پیمانه، اندازه.
2. شماره، حساب.
3. توجیه آن دشوار است از آغاز شاهنامه در حکایت کیومرث وجود دارد یعنی اینکه اصطلاحی بسیار کهن و گنگ است.

   گرفتند مر یکدگر را کنار ..... ز هر دو برآمد خروشی بزار

   برفت و جهان مر دری ماند ازوی ..... نگر تا کرا نزد او آبروی

در مصرع: "برفت و جهان مردری ماند ازوی" واژه‌ی "مُردَری"به معنای "میراث و باقی‌مانده" است.

1. به معنی برای.
2. گاهی زائد است و تنها برای زینت کلام می‌آید.

• عربی

1. (مُ رّ): گذشتن، گذشتن بر چیزی.

1. تلخ.

• فرهنگ لغت معین