Zearelanona
Itxura
Zearelanona | |
---|---|
Formula kimikoa | C18H22O5 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
SMILES isomerikoa | C[C@H]1CCCC(=O)CCC/C=C/C2=CC(=CC(=C2C(=O)O1)O)O |
MolView | 3D eredua |
Mota | macrolides (en) eta polyketide (en) |
Estereoisomeroa | zenone (en) |
Masa molekularra | 318,147 Da |
Erabilera | |
Rola | non-steroidal estrogens (en) eta mikotoxina |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | MBMQEIFVQACCCH-QBODLPLBSA-N |
CAS zenbakia | 17924-92-4 |
ChemSpider | 4444897 |
PubChem | 5281576 |
Reaxys | 4875541 |
Gmelin | 10106 |
ChEMBL | CHEMBL454173 |
EC zenbakia | 241-864-0 |
ECHA | 100.038.043 |
MeSH | D015025 |
KNApSAcK | C00058097 |
UNII | 5W827M159J |
KEGG | C09981 |
PDB Ligand | ZER |
Zearalenona (ZEA), F2 mikotoxina ere esaten deitua, Fusarium eta Giberella generoko onddo-espezie batzuek sortutako mikotoxina da[1], besteak beste, F. graminearum, F. culmorum, F.equiseti eta F. verticillioides.
Onddo hauek dira eskualde epeletako laboreen kutsatzaile nagusiak, eta 21 eta 25 °C arteko tenperatura eta %87-88 bitarteko hezetasun erlatiboa izaten dute.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Ingelesez) «Zearalenone» Fermentek (Noiz kontsultatua: 2023-04-18).