isun

Euskara

"isun"

IZEN BIZIGABEAREN DEKLINABIDEA
	MUGAGABEA	SINGULARRA	PLURALA
ABSOLUTIBOA	isun	isuna	isunak
ERGATIBOA	isunek	isunak	isunek
DATIBOA	isuni	isunari	isunei
GENITIBOA	isunen	isunaren	isunen
SOZIATIBOA	isunekin	isunarekin	isunekin
DESTINATIBOA	isunentzat	isunarentzat	isunentzat
MOTIBATIBOA	isunengatik	isunarengatik	isunengatik
INSTRUMENTALA	isunez	isunaz	isunez
INESIBOA	isunetan	isunean	isunetan
LOKATIBOA	isunetako	isuneko	isunetako
ADLATIBOA	isunetara	isunera	isunetara
MUGA-ADLATIBOA	isunetaraino	isuneraino	isunetaraino
HURBILTZE ADLATIBOA	isunetarantz	isunerantz	isunetarantz
ADLATIBO DESTINATIBOA	isunetarako	isunerako	isunetarako
ABLATIBOA	isunetatik	isunetik	isunetatik
PARTITIBOA	isunik	-	-
PROLATIBOA	isuntzat	-	-

(Zuzenbidea) Lege bat haustean ordaindu beharreko diru-zigorra.
- Adibidea: Autoa gaizki aparkatu dut eta isuna jarri didate.

isun.